Мұһажырлар мен ансарлардың бір-біріне

Ибн  Аббас 

(р.а.)

  айтады:  «Мәдинаға  келгенде, 

не бауырластырған болатын. Олар бауыр ретінде бір-

біріне ілтипат білдіргені соншалық – тіпті ансарлардан 

біреу қайтыс болса, дүние-мүлкін бала-шағасына емес, 

мұһажырларға қалдырып кететін. Кейін «Ата-ана мен 

басқа туыстар қайтыс болғаннан кейін қалдыратын 

әрбір нәрсесі үшін мұрагерлер белгіледік» (Ниса, 4/33) 

деген аят түсіп, мұһажырлар мен ансарлардың бір-бірі-

не мұрагер болу үкімі жойылды».

Басқа  бір  риуаятта  бұл  үкім  «Әнфал»  сүресінің 

(Әнфал,  8/75)  деген  аяты  түскенде  жойылған  деп  ке-

леді

346