Қолдану тәсілі және дозалары Жүректің ишемиялық ауруын емдеу үшін препаратты тәулігіне екі рет (тәулігіне 40 мг) 1 таблеткадан (20 мг доза) немесе 2 таблеткадан (10 мг доза) қабылдау ұсынылады.Егер препараттың өте жоғары дозалары қажет болса, оларды ең жоғары доза – тәулігіне 60 мг дейін біртіндеп арттырған жөн.[22:21, 24.11.2022] Aluova24: Артериялық гипертензияны емдеу үшін Нифедипинді күніне екі рет (тәулігіне 40 мг) 1 таблеткадан (20 мг доза) немесе 2 таблеткадан (10 мг доза) қабылдау ұсынылады.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Препараттың әсер етуші затына немесе компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық
- басқа дигидропиридиндерге жоғары сезімталдық-
кардиогендік шок
миокард инфарктісінің екінші қайтара профилактикасы- рифампицинмен біріктірілімі (ферменттер индукциясының салдарынан плазмада нифедипиннің тиімді деңгейіне жету мүмкін болмағандықта
н- тұрақсыз стенокардия
- ішектің қабыну аурулары немесе Крон ауруы
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер
Жағымсыз әсерлері-белгісіз Орталықтық адреностимуляторлар. Метилдопа Фармакокинетикасы Метилдопаның негізгі және қарқынды метаболизмінің орны - бауыр. Шығарылуы қос фазалы сипат иеленген. Бүйректің қалыпты функциясында жартылай шығарылу кезеңі 1,8 ± 0.2 сағатқа тең. Препараттың белсенді компоненті организмнен 36 сағат ішінде толық шығарылады.Метилдопа гемодиализде шығарылады. Алтысағаттық гемодиализ айналымдағы қаннан метилдопаның сіңген 60% дозасын шығаруы мүмкін, ал перитонеальді диализ 20 - 30 сағат ішінде шамамен 22 - 39% шығарады. Пацентарлық бөгет арқылы өтеді және емшек сүтіне бөлінеді.Бір дозасын ішке қабылдағаннан кейін артериялық қысымның ең жоғары төмендеуі 4-6 сағаттан кейін болады және 12-24 сағатқа созылады.
Фармакодинамикасы Препараттың белсенді заты - метилдопа – орталықтық әсерімен гипертензияға қарсы дәрі болып табылады. Оның әсер ету механизмі қазіргі кезеңде толық белгісіз. Орталық жүйке жүйесінде түзілетін белсенді метаболит (α–метилнорадреналин) симпатикалық тонусты төмендетіп, орталықтық тежейтін пресинапстық α2-адренорецеторларды стимуляциялайды; допаминергиялық жүйке ұштарында жалған нейромедиатор ретінде эндогенді допаминнің орнын басады; плазма ренинінің белсенділігін төмендетеді және шеткергі қантамырларының кедергісін азайтады; допа-декарбоксилаза ферментін басады, осылайша норадреналин, дофамин, серотониннің синтезін және норадреналин мен адреналиннің тіндердегі концентрациясын төмендетеді