суалған көздері шырадай жанатынын айтты. Əкесінің көзі ашылған бетте, дереу Мысырға алып
келулерін тапсырды. Хазірет Жүсіптің көйлегін жүзіне тигізу арқылы көзінің шипа табуы оның
мұғжизасы еді. Əйтсе де əр пайғамбардың мұғжизасының астарында сөзсіз ғылымның негізі
бар. Өткен жылдары бір мұсылман дəрігер осы мұғжизаға қатты таңырқап: «Не үшін көйлек,
онда қандай қасиет болуы мүмкін?» – деп зерттейді. Ақырында, адамның көйлекке сіңген тер
иісін алып дəрі жасап «катаракт» секілді науқаспен көрмей қалған жанарды емдегенде, расында
шипа беріп, көзі көре бастайды. Жалпы Жүсіп пайғамбардың «Жүсіп» сүресіндегі қиссасын
оқып отырсаңыз осы көйлек-жейде үш жерде кездеседі. Хазірет Жүсіптің құдыққа тасталу
кезіндегі көйлегі, Зылиханың жыртқан көйлегі жəне əкесіне жіберген көйлегі. Ендеше бұл да өз
алдына зерттелсе артық етпейтін тақырып.
Олар аманатты алып жолға шыққанына көп уақыт өткен жоқ. Бірақ сонау Канған еліндегі
хазірет Жақып жылағанын қойып, жаны жадырап сала берді. Отбасы мүшелері мен халық оның
мына қылығын таңырқай қарады. Хазірет Жақып оларға: «Дəл қазір мен Жүсіптің иісін сезіп
тұрмын. Мені алжып есінен айырылды деп ойлап жүрмеңдер. Əлі-ақ көздерің жетеді», – дейді.
Дегенмен халық: «Сен əлі де бұрынғы ойыңнан қайтпай қателесіп тұрсың. Сол Жүсіп бала
күнінде өліп кеткен жоқ па еді?» – дейді.
Жақып пайғамбардың сонау Мысыр жақтағы баласының көйлегінің иісін сезуі мұғжиза
болумен қатар, оның ғылымға да берер кейбір ақиқаттары бар болуы мүмкін. Ғұлама Елмалылы
тəпсірінде осы туралы айта келе, иістің ауа арқылы жетуінде осыған қатысты бір заңдылық бар.
Егер осы заңдылықты табатын болса, ұзақтан адамдар бір-бірлеріне иісті де, соған ұқсас
заттарды да жіберуі мүмкін дейді
?">[245]
?">. Осыны ғалымдар зерттеп табуы қажет.
Тақырыпқа қайта оралсақ, көп ұзамай керуен де келіп жетті. Керуен тоқтағанда, Яһуда
жүгірген бойда сүйінші сұрап, əкесіне көйлекті ұстатты. Əкесі көйлекті көзіне тигізгені сол
екен, қос жанары шайдай ашылды. Жақып пайғамбар Хақ тағаланың осы жақсылығына мадақ
айтып, шүкіршілік білдірді. Ал он баласы əкесінің алдында тізе бүгіп отырып: «Əкетай!
Расында, біз үлкен күнə жасадық. Қазір соған қатты өкініп отырмыз. Біз үшін Хақ тағаладан
кешірім тілеңіз», – дейді. Жақып пайғамбар:
Достарыңызбен бөлісу: