Қазақстан мұсылмандары діни басқармасының cараптау комиссиясы мақұлдаған
жүктеу/скачать 1,76 Mb. Pdf көрінісі
|
Пайғамбарлар тарихы (Қалмақан Сейтұлы)
| «Көктер мен жердегі көместі
көрнеуге шығаратын, өсімдіктерді өсіретін, сондай-ақ олардың көрнеу, көмес істегендерін білетін Аллаһ тағалаға неге сəжде етпейді? Ұлы ғаршының Раббы Аллаһ, Одан өзге ешбір тəңір жоқ» [329] , – деп болған жайды баян етеді. Сəбə елінің падишасы – Бəлқис болатын [330] . Сəбə елі Санға қаласынан тура үш күндік жер еді. Сүлеймен патша: «Жарайды, сөзің рас па, əлде жалған ба байқап көрелік», – деді де, аздан соң оған бір хат беріп: «Мына хатымды алып барып əлгі падишаның алдына таста да, сол жерде күтіп тұр. Олардың не жауап беретіндерін біліп қайт», – дейді. Һұдһұд хатты алып ұша жөнеледі. Ол патша əйелдің қасына барып хатты тастады да, жоғарыдағы бір жерге барып қонақтап отырды. Бəлқистың үш жүз он екі кеңесшісі бар еді. Əрбір кеңесшісі он мың адамның өкілі болатын. Ол кеңесшілерін жинап: «Менің алдыма бір хат келіп түсті. Ол хатта: «Хат Сүлейменнен: Рахман, Рақымды Аллаһтың атымен бастаймын. Маған қарсылық көрсетпеңдер. Бағынғандарыңды білдіріп алдыма келіңдер», – деп жазыпты. Осыған не айтасыңдар?» дейді. Олар: «Біз мықты қаруланған қалың қолмыз, осал жандар емеспіз. Бірақ бұйрық беру сенің қолыңда. Сен не десең, біз соған əзірміз», – деп жауап береді. Бəлқис ұзақ ойланып ақырында: «Сөз жоқ, патшалар бір елге кіретін болса, сол жерді жермен-жексен етіп, елдің ақсүйектерін қор қылады. Біз одан да оған арнайы сыйлық əзірлеп, елшілерімізден беріп жіберейік», – деді. Бұған барлығы келісті əрі осыны бұлжытпай орындады. Сүлеймен патша олардың келетінін Һұдһұд арқылы алдын-ала біліп алған. Елшілер келіп сыйлығын ұсынғанда, ол қаһарланып: «Сендер маған мал, дүние беріп көмектескелі жүрсіңдер ме? Аллаһ тағалаға шүкір, Оның бергені сендердікінен əлдеқайда көп. Сыйлықтарың өздеріңе. Маған оның лақтың терісіндей де қадірі жоқ. Тезірек елдеріңе қайтыңдар! Көп кешікпей оларды шыбын құрлы көрмейтін жер қайысқан қалың қолыммен барып елдерінен түгелдей қуып, астынан тағын, басынан бағын алып сорын қайнатамын», – деп қайтарып жібереді. Жаушылар Бəлқисқа тездетіп барып болған жайды баяндайды. Амалы құрыған Бəлқис уəзір, қолбасшыларын ертіп жолға шығады. Сапарға шығысымен, Сүлеймен патшаға шабарманын жіберіп, бағынғалы келе жатқанынын хабарлайды. Бəлқис тағын қатты жақсы көретін. Ол жолға шығарда, сол тағын сарайдың ең құпия жасырын жеріне қойып, құлыптап кілттерін өзімен бірге алып жүретін. Сүлеймен пайғамбар оның жолға шыққанын мұсылман болуға бет бұрды деп есептеп, мұғжиза көрсетпей-ақ иманға күмəнсіз келуіне бір себеп іздеді. Ол дереу жын мен адамдардың үлкендерін шақырып алып: «Ей, көсемдер! Олар маған мойынсұнып келуден бұрын əлгі əйелдің тағын араларыңнан жылдам алып келетін біреу бар ма?» – деп сұрайды. Сонда «Ифрит» деген бір жын: «Оны орныңнан тұрмай жатып алып келемін. Рас, осыған шамам жетеді», – дейді. Ол сөзін тамамдағанда, кітап іліміне жетік бір адам: «Оны көзіңді ашып-жұмғанша алып келемін», – деп жауап береді. Ол «алып келемін» демей жатып Сүлеймен Бəлқистің тағының өз қасында тұрғанын көрді. Сөйтіп дереу Хақ тағалаға шүкіршілік айтты. Бұл жерде жын мен адамның арасында бір жарыстың орын алғанын көреміз. Жындар сол тақты бірнеше секундта алып келмек болады. Алайда ғалым адам оны қас қағым сəтке жеткізбей алып келеді. Негізінде жындар бірнеше секундта мың шақырым жерге барып келе алады. Алайда адамда мұндай жылдамдық жоқ. Осы оқиғадан адамның өз ғылымы арқылы жындардан да жылдам қимылдай алатынын ұғынамыз. Жын мен адам өмірге бір мақсатпен келген. Айырмашылығы жында күш көп, ақыл аз, адамда ақыл көп, күш аз. Жын бір яки бірнеше тонна жүкті бір өзі көтеруі мүмкін бірақ ақыл-санаға жүйрік емес. Сондықтан олар да адам-халифаға бағынады. Кейбір деректерде тақ келген кезде, Бəлқистің сарайындағы дауыстар да бірге келген деседі. Бұл Сүлейменге қатысты мұғжиза болғанымен, ғылымға ой тастауда. Қазіргі кезде дыбыс пен бейнені бір сəтте қашықтан алу мүмкіндігі болса, болашақта заттарды да демде қашыққа тасымалдау жолға қойылуы мүмкін. Құран бізге осы жаңалыққа ишарат етуде. Сүлеймен пайғамбар шеберлеріне бұйрық беріп, тақтың ою-өрнегін өзгертіп тастайды. Яғни Бəлқис сол таққа өздеріне тəн пұтқа табыну белгісін салдыртқан еді. Сүлеймен патша сол тақтағы барлық күнге табынуға қатысты ою-өрнектерді жойып, орнына тəухидті бейнелеткен еді. Бəлқис келгенде, оған тағын көрсетіп: «Тағың осындай ма еді?» – деп сұрайды. Ол əрі бері қарап «Осыған қатты ұқсайды. Задында бізге бұрын мəлімет беріліп бойсұнған едік», – дейді. Бəлқис ою-өрнек өнерін жақсы білетін. Ол өзінің тағына бейнеленген тамаша бедерлерден тəухидтің хақ, күнге табынудың жалған екенін айқын байқайды. Сондықтан оның мұсылман болуына сəл ғана қалған болатын. Хазірет Сүлеймен оны сарайға ертіп кіргізді. Сарайға кірген жерде хауыз жасап, оны суға толтырып бетін əйнекпен жауып қойған еді. Бəлқис суды көріп бетіндегі əйнекті байқамай суды кешпек болып етегін көтере бастады. Сонда Сүлеймен патша оған: «Расында, ол – əйнектен жарқыратылып жасалған сарай», – деді. Бəлқис сол сəтте Сүлеймен патшаның дүние-мүлік жағынан да, парасаттылық пен сана жағынан да, өзінен əлдеқайда асқақ та биік екенін аңғарды. Өзінің осы уақытқа дейін Хақтан жырақ мағынасыз ғұмыр кешіп келе жатқанын түсініп: «Сүлейменмен бірге барша əлемнің Раббы – Аллаһқа мойынсұнып, мұсылман болдым» [331] , – деп тілін кəлимаға келтіреді. Бəлқис иман келтірген соң, онымен еріп келген уəзірлері де, қолбасшылар да, қызметшілері де тұтастай мұсылмандықты қабылдады. Ол жерде көп уақыт тұрып, Ислам дінін үйренеді. Бəлқистің өзі Сүлеймен патшаға тұрмысқа шығып, кейіннен еліне қайтады. Осылайша Сүлеймен патшаның Һұдһұдының дəлелі рас шығып, əлгі құстың арқасында Сəбə деген тұтас бір ел жақсылыққа бет бұрды. Һұдһұд құстың жаннатқа кіруінің де сыры осында жатыр еді. Сүлеймен патша осындай алып патшалықта табаны күректей қырық жыл бойы Хақ тағалаға шүкіршілік етумен күн кешті. Баяғы аяқ-қолы шынжырланып бүкіл қамалдар мен сарайлар салған шайтан-жындар ол өлгенге дейін соның қол астында ауыр жұмыстар істеп ғұмыр кешті. Хақ тағала оларды бір адамға бағындырып, өздерінің адамзатқа ешқандай əсері жоқ қауқарсыз, бейшара екендіктерін дəлелдетті. Тіпті олар бұрын адамдарға ғайыптан, болашақтан хабар береміз деп алдайтын. Алайда ажалы жеткен күні хазірет Сүлейменнің олардың көз алдарында өлгенін болжағыш бола тұра білмей қалуы өте күлкілі еді. Иə, Сүлеймен патша бір күні таяғына сүйеніп сарай салып, қамал қалап жатқан жындарға қарап тұрған болатын. Жын шайтандар қастарында бақылап тұрған Сүлейменді көріп ауыр жұмыстарын дамылсыз істей берді. Бір кезде аяқ астынан ажал жетті де, Сүлеймен патша таяқ ұстаған күйі жан тапсырды. Алайда жын-шайтандар оны өздеріне қарап тұр деп ойлап жұмыстарын жалғастыра берді. Осылайша бірнеше күн өтті. Сол кезде бір құрт келіп əлгі аса тяқты кеміріп жей бастады. Уақыт зулап өтіп бір күні асатаяқ мүжіліп сынды да, Сүлеймен пайғамбар таяқпен бірге жерге құлап түсті. Жын-шайтандар сонда ғана Сүлейменнің (а.с.) бақилық болғанын аңғарып, аяқ-қолдарындағы кісенді бұзып жан-жаққа қаша жөнеледі. Құранда: «Егер жындар ғайыпты білгенде, өздерін текке азапқа салып, ауыр жұмыс істеп қиналмас еді» [332] , – дейді. Аллаһ тағала осы оқиғадан бізге жын-шайтанның адамды бағындыратындай емес, тым қауқарсыз екенін ұқтырады. Сүлеймен пайғамбар қайтыс болған соң, ол үстемдік еткен алып мемлекет Яһуда жəне Исрайыл болып екіге бөлінеді. жүктеу/скачать 1,76 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|