100
ғы
орынға талантты, жоғары дарынды
тұлғалар
шықты,
олар өз
мақсаттарын іске асыра отырып, суретші, мүсінші, сәулетші, музыкант
болып қалыптасады;
е) олар, өз кезегінде,
«Studia Humanitatis»
(гуманитарлық зерт-
теулер) деп аталатын үйірмелер ұйымдастырады.
Бұл Қайта өрлеу
заманының аса маңызды жетістігі болды.
XIV ғасырдың екінші жартысынан бастап
антика
дәуіріне, оның
мәдениетіне, өнеріне, философиясына қызығушылық артты. Адам-
дар антика мәдениеті мен әдебиетін
қаншалықты білетініне қарап
бағаланатын болды. «Ренессанс» («Қайта өрлеу») деген терминнің өзін
антика жетістіктерін игеруге деген құштарлықтан шығаруға болады.
Бірақ бұның бәрі
ерте
заманға жай ғана оралу
дегенді білдірмейді.
Бұл жерде көне заманды
жаңаша өзгерген нақтылық негізінде қайта
жаңғырту
туралы сөз болып отыр. Сондықтан Қайта өрлеу іс жүзінде
ескіні қалпына келтіру емес, жаңаны іздеу дегенді білдіреді. Егер көне
заман философиясының қақ ортасында табиғи-ғарыштық өмір, ал Орта
ғасырларда «құтқарудың» діни мәселесі болса, ал Қайта өрлеу дәуірінде
аксүйектік өмір,
адамның осы дүниедегі, осы дүние үшін қызметі
алдыңғы орынға шығады. Адам бақытқа осы өмірде, Жер бетінде же-
туге тиіс.
адамға бетбұрыс
қана Қайта өрлеу деген дүниетанымдық
дәуірдің ерекше сипаты болып табылады,
сол себепті бұл дәуірдің
философиялық ойлауын
антропологиялық
ойлау, яғни
адам ғалам
орталығы
және әлемде болып жататын барлық оқиғалардың мақсаты
болып табылатын көзқарас деп сипаттауға болады.
«Ренессанс» деген терминнің өзі
алғаш рет италиялық өнер та-
рихшысы
Достарыңызбен бөлісу: