ақылға қонымды нәрсенің барлығы ерте ме, кеш пе шындыққа айналады».
«Логика ғылымы» еңбегінде Гегель идеалистік диалектиканың негізгі
үш заңын, «болмыс», «мәнсіздік», «сапа», «ӛлшем», «мәнділік», «тепе-
теңдік», «айырмашылық», «қайшылық», «қажеттілік пен кездейсоқтық»,
«мүмкіндік пен шындық» ұғымдарын (категорияларын) қарастырады.
Категориялардың дамуын түсіндіре отырып, олардың бірінен-бірі
туындайтынын, бірімен-бірі байланысты болатынын және олар танымның
мәні мен болмысқа тән жалпы байланыстарды білдіреді дейді. Ұғымдар,
Гегельше, ақиқаттың және «ойды анықтаудың» негізі, ал табиғат одан тӛмен,
органикалық әлем, «абсолюттік идеяның» «соңғы» нәтижесі (басқа болмысқа
ие болуы, ӛзін-ӛзі жоққа шығаруы). Табиғаттағының барлығы рухани
әлемдегі идеялардың туындысы, оның объективті кӛрінісі болып табылады.
