Ұрпақтарым – болашағым
Ұл-келіндер – төбемдегі шаңырағым-күмбезім,
Қыз-күйеу - нұр-сәуле, көгімдегі күндерім.
Немере-жиендер жайқалған төрімдегі гүлдерім,
Ұрпақтарым өздеріңмен жасарамын, бүрлендім.
Ұл-келіндер мекендерім, от жағатын ошақтарым,
Қыз-күйеу аңсағанда ашылған құшақтарым.
Немере, жиендер сағындырған қылықтары қызықтарым,
Ұрпақтарым – нәр алар тіршіліктегі тыныстарым.
Ұл-келіндер – өмірім, мекен-жайым, тұрағым,
Қыз-күйеу – өрісім, аңсағанда ат басын бұрамын.
Немере-жиендер – қуанышым, сендермен шаттанып күлемін,
Ұрпақтарым – арқа сүйер сүйенішім, тірегім.
Бәріңді де жандарым, шынайы пейілмен сүйемін,
Тілеулеріңді әрқашан да тілеп мен жүремін.
Бақ-бақыттарың үшін өмірде тоңармын, күйермін,
Не көрсем де бәріне көнермін, шыдап, төзермін.
Түсінемін, адал ұрпағым артымдағы, үлкен бақыт екенін,
Сендер барда бұл өмір жайлы қоныс, мекенім.
Өмір – шолақ, ғұмыр – қонақ. Мен де бір күн көшермін,
Арманымнан шықсаңдар, сонда ғана, алаңсыз боп өтермін.
Аягөздің қысы
Түкірген түкірік жерге жетпей қататын,
Аязының ызғары арқаңа өтіп бататын.
Ұйпа-тұйпа соққанда есе бермейсің,
Сақтанбағандар үсініп те жататын.
О, неткен қаһарлы едің қысы Аягөздің.
Қаңтарда қоясың халықты қалтыратып,
Ақпанда аласың адамдарды абдыратып.
Жолаушыларға жол бермей, жанын қинайсың,
Долығып, ақ түтек боп соғасың апталатып.
О, неткен қатыгез, қиын едің қысы Аягөздің.
Достарыңызбен бөлісу: | 
