ЖАНҰЯ
- 17 -
6) Оларды ренжітпеу, өкпелетпеу,
разылықтарын алу
керек. Хадис шәрифтерде былай делінеді:
«Раббыңның
разылығы ата-ананың разылығында. Ашуы да ата-
анаңның ашуында.» (Бұхари)
«Ата-анасының разылығын алған мұсылманға жан-
наттан екі есік ашылады. Ал ренжіткен адамға тозақтан
екі есік ашылады.» (Бәйһақи)
«Ата-анасының разылығын алған мұсылман не
істесе де тозаққа кірмейді. Ал ренжіткен адам жаннатқа
кірмейді.» (Шира)
«Хақ та’ала кейбір күнәлардың жазасын қияметке
дейін кешіктіреді. Ата-анаға қарсы шығу күнәсы
бұлардан тыс.» (Хаким)
Ата-ананы ренжіту, оларды жәбірлеу үлкен күнә болып
табылады.
Ата-ананың, жалпы ешкімнің де күнә болған
әмірлерін орындау жаиз емес.
Ата-ананың ұсынған асында
харам араласқан болу күмәні болса және бұл тамақтан жеуі
үшін баласын мәжбүрлесе, баланың ол тамақты жеуі керек
болады. Себебі күмәнді нәрселерден қашу уәраға жатады,
ал ата-ананың разылығын алу уәжіп болып табылады. Бірақ
дінге қайшы болған әмірлері орындалмайды. Мәселен: “Арақ
іш, намаз оқыма, әйтпесе біз ренжиміз” десе, мұндай харам
болған айтқандары істелмейді. Өйткені “Аллаһу та’алаға
қарсы шыққан істе құлға бағынылмайды.” деген әмір бар.
Хақ та’ала
“Анкәбут” сүресінің сегізінші аятында:
«Біз
адамға әке-шешесімен жақсы мәміледе болуына кеңес
бердік. Егер олар саған білмеген нәрсеңде Маған ортақ
Достарыңызбен бөлісу: 
