12.3.4. ІШЕК ДИСБАКТЕРИОЗЫ «Дисбактериоз» термині 1916 жылы ішек микрофлорасының антогонистті
функциясының төмендеуін белгілеу үшін енгізілді.
Ішек дисбактериозы –
көптеген ауруларда және клиникалық жағдайларда пайда болатын, қалыпты микрофлораның құрамының сандық және сапалы бұзылуларымен, сонымен қатар оның әртүрлі өкілдерінің өзіне тән емес биотоптарға транслокациясымен және олардың шектен тыс өсуімен, метаболикалық және иммунологиялық бұзылыстарымен сипатталатын және науқастардың кейбір бөлігінде ішектің зақымдалуының клиникалық белгілерімен байқалатын клиникалық- лабораториялық синдром . Этиологиясы. Балалар ішек дисбактериозының негізгі себептері болып есептеледі:
- Баланың тиімсіз тамақтануы, соның ішінде жасанды тамақтану
- ішек- қарын жолдарының фатикалық аурулардан кеін функциялық және органикалық
аурулары;
- ұзақ уақыт антибактериальды ем;
- жедел инфекциялық аурулардан кейін және созылмалы соматикалық аурулардың
фонында жалпы және жергілікті иммунитеттің әлсіреуі.
Патогенезі. 1. асқорыту мүшелерінің аурулары (созылмалы панкреатит, өттас ауруы, созылмалы
гепатит, бауыр циррозы, ойық жара ауруы, созылмалы гастрит, тітіркенген ішек
синдромы, ішек созылмалы қабынуылы аурулары);
2. жүрек-тамыр аурулары (гипертониялық аурулар, миокардиодистрофия);
3. заттек алмасу аурулары (семіру, қант диабеті, зәр тас ауруы);
4. аллергиялық және аутоиммундық аурулар (бронхиальды астма, ревмотоидты артрит);
5. гинекологиялық аурулар (дисменорея);
6. онкопатологиялық процесстер.
Дисбактериоздың микробиологиялық және клиникалық тұрғыдан жасалған бірнеше
жіктелістері бар. И.Б. Куваева мен К.С. Ладодо (1991 жылы) дисбактериоздың жұмыстық
жіктелісін жасаған
(118 кесте) .
118 КЕСТЕ
