Қабыну реакциясы хемотаксис және хемокинезге баға беріп, қабынулық
цитокиңдердің өнімі мен түзілуін анықтау арқылы шешіледі.
В-лимфоциттер санын мембранамен байланысты 1g-дер немесе моноклональды
антиденелерді өзіндік В-клеткалық антигендерге қолдану – СД19 және СД20 – арқылы
баға беруге болады. Осылайша Т-лимфоциттер субпопуляциясын анықтайды: анти-СДЗ-
антиденелері барлық Т және NК клеткаларға таңба (белгі) жасайды, анти-СД4 қарсыдене-
лері хелперлер/индукторларды анықтайды, анти-СД8-супрессор/киллерлерді анықтайды.
ИТС диагнозы мен жіктеу үшін әрқашан қан сынағы, кейде сүйек майының
пункциясы қажет. Ауыр аралас иммундықтапшылыққа (ААИТ) тұрақты лимфопения
(<1х10
9
/л) тән. Қалыпты лимфоциттер саны ААИТ-ті шектей алмайды.
Арнайы тексерулер
:
ААИТ немесе Т-клеткалық ақауға күдік туғанда барлық
ауруларда міндетгі түрде эритроциттерде аденозидезаминаза (АДА) мен пуриннуклеозид-
фосфорилаза (ПНФ) белсенділігін анықтау қажет. Неврологиялық аурулар мен атаксиямен
телеангиоэктазияда (АТ) қанда α-фетопротеин мөлшерін (АТ-мен аурулардың 95%-да
жоғары) анықтау және хромосомаларды тексеру оң болады. ААИТ-пен науқастарда МНС
II кемістігін шектеу үшін гистосәйкестіктің басты кешені (МНС ІІ-класс)
молекулаларының экспрессиясын тексеру қажет (мононуклеарлық клеткаларда).
Достарыңызбен бөлісу: