Эзофагиттің алдын-алу гастроэзофагальды рефлюксті мүмкіндігінше ерте анықтап,
емдеуді, тамақтануды және өмір салтын оңтайландыруды қамтиды.
Диспансерлік бақылау 3 жыл бойына жүргізіледі:
-
өршу кезеңінен 1-ші жылы бақылау жылына 4 рет;
- 2-ші жылдан бастап жылына 2 рет.
Динамикалық бақылаудың негізгі әдістері:
- сұрастыру және объективті зерттеу;
- жылына 1 рет эзофагоскопия.
Өршуге қарсы ем әдістері – емдәм, антацидтер, поливитаминдер, биостимуляторлар,
фитопрепараттар, бальнеотерапия.
10.1.2. ФУНКЦИЯЛЫҚ ДИСПЕПСИЯ Функциялық диспепсия (ФД)- ең болмағанда 12 апта бойына қайталанатын соңғы жыл бойына байқалатын, асқорыту жолдарының негізінен моторикалық бұзы- лыстарға байланысты ауырсыну синдромымен білінетін, абдоминальдық дикомфорт. Балалар гастродуоденальды аруларының ішінде асқзанның фукнциялық
бұзылыстары 40% құрайды.
Этиологиясы. ФД
этиологиясында көбіне бір емес бірнеше факторлардың, кейде
тұқымқуалаушалыққа бейімділік фонында, қосарлануы маңызды болып келеді. Олардың
ішінде экзогенді және эндогенді себептер болып бөлінеді:
Экзогенді факторлар: - нервті-психикалық салмақ түсуі;
- режим сақтамау, тамақтанудың сәйкес сипатты болмауы;
- зорлап тамақтандыру;
- физикалық және вестибулярлық салмақ түсуі;
Эндогенді себептер ретінде фондық аурулар болуы мүмкін: - невроздар;
- нейроциркулярлық дисфункциялар;
- ішкі мүшелердің әртүрлі аурулары;
- тағамдық аллергия;
- ошақтық инфекциялар және паразитоздар.
Патогенезі. Асқазан функциялық бұзылыстары
негізінде төменгі көрсетілген
себептер нәтижесінде асқазан сөлінісінің қалыпты тәуліктік ырғағының және
моторикасының бұзылуы жатады:
• гипоталамо-гипофизарлық жүйе арқылы нейрогуморальдық реттеудің бұзылуы;
• вегетативті нерв жүйесінің тонусы мен реактивтілігінің өзгеруі;
• гастроинтестинальды гормондарының түзілуінің шектен тыс стимуляциялануы
(мысалы, шылым шегу, глистық инвазия және басқалар) немесе олардың тежелуі (шектен
тыс қызу, ауыр физикалық жұмыс, шаршау және басқалар).
