АШЫНҒАН ХАЛЫҚ – АЯНБАЙДЫ...
Совет‑Хан Ғаббасов
жазушы-дәрігер, фантаст, Медицина және Педагогика ғылымдарының докторы,
КСРО денсаулық сақтау ісінің үздігі, Махамбет сыйлығының лауреаты,
Зайсан ауданының құрметті азаматы, профессор
Резюме
В данной статье рассматриваются вопросы национального воспитания, религии и
культуры, менталитет и быт казахского народа.
Summary
This article discusses the issues of national education, religion and culture, mentality and way
of life of Kazakh people.
Жалпы замана сыры мен уақыт тынысын
байыптасақ, қазақ халқының тағдыры үшін
– Төре де (президен, үкімет, мәжіліс) – Қара
да – бүкіл Ел болып – жауапты екеніміз
анық. Соның ішінде, әсіресе, халықтың
– Жері – Тілі – Діні – Ділі – дейтін Төрт
діңгегі, немесе Төрт құбыласы түгел ме?..
Әлде қалай? – деген толғанысқа толы
сауалдарға пікір білдіру ауадай қажет
екені, күн өткен сайын күрделеніп тұр.
Бұл мәселеге жүрдім-бардым қарауға
болмайды. Өйткені, бүгінгі қазақ халқының
басындағы қолдан жасалынып отырған,
не-бір нәубет пен қасіретті қауыптерді
бұдан ары ауырлатпай, байыппен шешудің
мезгілі жетті?!.. Сондықтан да, толғауы
тоқсан түйіндерді ашып айтып, бүкпесіз
сырласудың қажеттілігін түсінгеніміз жөн.
Бірінші мәселе: – Халқымыздың таби-
ғатын тану?!
Өйткені, кез-келген халықтың тағдыры-
на берген – Табиғаттың ерекше белгілері,
немесе, қасиеттері бар екені анық. Міне, осы
белгі мен қасиеттер Қазақта қандай сипатта
десек:
46
ҰЛТТЫҚ ТӘРБИЕ
І-шісі – Жері;
ІІ-шісі – Тілі – екеніне тұшыну қажет.
Мұның дәлелі үшін:
А) Бірінші мысал, көне заманнан сыр
шертетін, Ата жұртымызға астамшылықпен
келген Кир-патшаның басын алған Тұмар-
патшайымға қуат пен айла берген, тек қана
ұлан-байтақ Жеріміздің кеңдігі еді ғой.
Б) Екінші мысал, орыстың от-қаруынан
жасқанбай, он жыл бойы Кенесары жүргізген
ұлт азаттық көтерілісі де, сол Жеріміздің
кеңдігіне сүйенді емес пе?.. Олай болса,
қазақ халқының бір діңгегі – Жері!
– Ендеше, бөлшектеп сатудың шап-
қын шылығына түсіп жатқан Жерді – дереу
нацианализацилау қажет. Қазақ халқы –
жер ін сатып байымай-ақ, 49-жылға жалға
беріп тұрса да жетеді ғой. Әйтпесе, мұның
арты үлкен апат! Қазірдің өзінде жерді
сатып алған – Ұйғыр – енді жер қазақтікі
емес – Ұйғырстан құрамыз деп даурығу да;
Жақында болған Қазақ пен Ұйғыр төбеле сін
зерттеп келген «Ұлт тағдыры» қозғалысы-
ның комиссиясы «жағаларын» ұстап отыр.
Тіпті, Ұйғырстан картасы; Ұйғырыстан
туы; Ұйғырыстан ұрандары; бұданда со-
рақысы, ұйғырлар қазақтың жер аттарын
өзгертіп, мемлекеттік тілді де менсінбейді
екен. Сондықтан, Алматы облысындағы
«Ең бекшіқазақ» және «Ұйғыр» деген аудан
атауларын жою керек. Қазақстанда – келім сек
ұлттардың атымен, аудан мен қала атаулары
болуға тиіс емес. Кірме ұлттарды басқаратын
– Әкім, ішкі істер бастығы, мемлекет өкілі –
міндетті түрде қазақ болуы керек. Бұл ұлт-
тық мемлекеттердегі айнымайтын қағида
екенін – Европа мен Азия – елдерінен көріп
отыр емеспіз бе?! Ең қауіптісі дүниежүзі
тыйым салған «Ұйғырдың терористік»
ұйымы, Қазақстанда сайрандап жүрген көр-
інеді... Бұл жайында баспа беттерін де, тіпті
жантүршігерліктей деректер жазылып та
жатыр...
Жер сатудың лаңынан, бұл сияқты ас-
тамшылық ойлар – Кәрісте де – Орыста
да – Дүнгенде де – тіпті Күрттер де –
бар көрінеді. Барлығының да астыртын
ұйымдары – мәдениет орталығы – дегенді
жамылып жұмыс істеуге көшіпті. Халық
арасында осындай сөз көп. Анық-қанығына
жетуді, Ел бірлігінің қорғаны ретінде Ұлт-
тық қауыпсіэдік көмитеті – тексеріп, шы-
найы жағдаймен халықты хабардар ету
қажет. Сірә, ата-бабамыз ескерткен: «Іштен
шыққан жау жаман» – дейтін сөз бекер
айтылмаса керек.
Екінші діңгегі – Тілі?!
Халқымыз – «Өнер алды – қызыл тіл»
– деп ұрпағына өсиет қалдырғанда, бар
өнер дің қайнары – тілде екенін біліп айт-
қан ғой. Жұртымыздың Тіл – атты дің гегін
шайқалтып, құлатуды көксейтін, шала-
қазақтар мен космополиттердің жөнін
табудың да уақыты жеткен тәрізді. Орыс
бодандығынан енді ғана босадым ба деген
Қазақ халқы, өз ішінен шыққан шұбар
жылан тәрізді, не тілін, не дінін, не дәстүр-
салтын сыйламайтын шалақазақтардың
бодандығымен қасірет жұтып отыр.
Ұл тымызды мұнан әрі қорлай беруге
болмайды!!.. Ел мен Жердің тозғындауын
тоқ татудың уақыты жетті...
Шындығына келсек, бүгінге дейін,
Ана тілі жайында қоғамымызда біржақты
пікір қалыптасып отыр. Ол – Тілді, тек
қатынас құралы ретінде бағалау?!.. Бұл –
биологиялық та, тіпті физиологиялық та
заң дылықтарға қайшы келетін, қате пікір.
Сондықтан да, ана тілінің адамды – кісілікке
жеткізіп, оның азаматтық санасын ашатын,
тек 10-түрлі қасиетін айту жөн сияқты.
Ендеше,Тіл тек – қатынас құралы ғана
емес екенін дәлелдеп көрейін:
– Біріншісі – жарайды, қатынас құралы
делік;
– Екіншісі – ата-баба зердесімен бай-
ланыстыратын тек – ана тілі екен. Оны
ғылымда – филогенетикалық жад дейді. Бү-
гінгі - шала қазақтар мен космополиттер дің
кесапат әкелуінің басты себебі – олар ата-ба-
ба зердесімен байланыста болмағандықтан,
- халықтық – ұлттық құндылықтар - дегенді
түсінбейді, керісінше оған жатырқап қарай-
ды.
47
ҰЛТТЫҚ ТАҒЫЛЫМ
Санасы ояна бастаған кейбіреулері, ба-
лаларын қазақ мектепбіне бергенмен, ол
балалар сабақтан шыға салысымен бір-
бірімен орысша сөйлеседі. Әрине, бұл
баланың кінәсі емес!. Ана құрсағындағы
сәтінен, ата-анасы орысша сөйлеуінің сал-
дары екені белгілі.
– Үшіншісі – халықтың менталитеті –
ділі де, тек қана ана тіл арқылы беріледі.
Тілі бұзылған халықтың менталитеті де,
ру хы да жойылады. Қазақ халқының тегі –
өте мықты! Қазір дүниежүзінде 2500 халық
болса, солардың ішінде ұрпақ алмасуын
табиғи сұрыптаумен – «жеті атаға дейін қыз
алыспайтын» – дәстүрді ұстайтын, тек қазақ
халқы ғана. Сол арқылы, тектік қасиеттерін
тоздырмай асылдандырып отырады.
– Төртіншсі – “озорение”(мүттағала) –
дейді. Абайды данышпан, кемеңгер дейміз.
Неге? Абайдың өлеңі де, қара сөздері де
“озорениемен” жазылған, оны – Мүттағала
- Құдай тағала, Аллаћ тағала - дейді. Осыны
– Мұхаңның “Абай жолы” романының екін-
ші томынан оқыдым. Бір абзац бойы осы
“мүттағаланы” – “озорениеге” балама ре-
тінде түсіндіреді. Міне, Ана тілін білмеген
адамнан осы – мүттағала қашады екен.
– Бесіншісі – рух?! Ана тілін білмеген
адам, халықтың рухани байлығын жасай
алмайды.
– Алтыншысы – имандылық, ар-ұят та
тілден пайда болады.
– Жетіншісі мен Сегізіншісі – Таным
мен Талғамды да тіл қалыптастырады. Ана
тілін білмейетін қазақтың талғамы – мүлдем
басқа талғам. Мысалы, зергерлік бұйымдар,
даналық өрнектер, ою-өрнек, қазақтың ұлт-
тық киімі – дүниені таңғалдырып жүрген,
солардың бәріне әсер етіп отырған – ана тілі.
– Тоғызыншысы – Мейірім, Оныншысы –
Рақым дейтін қасиеттерді де ана тілі сіңіреді.
Жаңағы шалақазақ пен космополиттерде
мейірім жоқ. Өзінің тіліне, ұлтына, халқына
- деген мейірім болмағандықтан, олардан
рақым күту де мүмкін емес. Оларды
адастырып отырған – еліктеушілік пен со-
лықтаушылық. Кісіліксіздік!..
Қазір саналы жанды, не істеу керек
дейтін сўраќ көп мазалайды. Өйткені, біздер
аз санды халықпыз?! Осы толғаныстардан
туған ойымды ашып-жарып айтуды жөн
көрдім;
– Біріншіден – қоғамға Тәртіп пен
Әділет керек. Мемлекеттің бақыты – осы
екі мәселеде?!. Қоғамдағы қаптап кеткен
түнгі клубтар мен әр бұрышта самсап
тұрған казинолар, бесіктен белі шықпаған
балаларды қан-құйлы қатыгез ойындарымен
бұзып жатқан компютерлік дүңгіршектер,
автоматты ойындар – мұның барлығы ад-
ам дарды – құмарлыққа құнықтырып –
аздыра береді. Бұлардың да наша-құмарлық
тәрізді сипаттары бар. Оның жағымсыз
жағдайлары, қазірдің өзінде қоғамымызды
жайлап барады...
– Екіншіден – Ұрпақ тәрбиесін түзеу
керек. Ол үшін тәрбиені ана құрсағынан
бастау қажет. Бұл жайында ғылыми не-
гізделген жаңакөзқарастағы ілім де бар.
Жалпы біздің оқу-ағарту саласында – «біл-
ім беру» дегеннен басқа, «тәрбие беру» дейтін
ұғым да жоқ. Оның үстіне, республикамызда
өзінен шыққан жаңалыққа «тас керең» бола
қалатын қалыбы бұзылар емес! Осының
айқын көрінісі, бүкіл оқу-ағарту жүйесінде
– Халық педагогикасы мен Ұлттық пси-
хологиясы – пән ретінде жүргізілмейді. Өзі-
нің халықтық тағылымына деген мұндай
қатынас, жетіліп отырған елдерде бар ма?
Әрине, жоқ!!!.. Ендеше, халық педагогикасы
мен ұлттық психологиясынсыз – Ұрпақ
тәр биесін жөнге салар тетік те, жауап та
жоқ!.. Ал, бұл ілімнің өз топырағымызда
ғылыми негізделіп ашылғанына 20-жыл
болды. Бірақ, аяқтан шалғаннан басқа,
елең етер ешкім де жоқ. Тіпті, білім-ғылым
министрлерінің қолдарына да ұстатылды.
Еш әрекет етпейді...
Енді мемлекеттік тілді үйрену мәселесіне
келейік. Қараңызшы?!
Бүкіл орыс мектептерін, ұйғыр, корей,
өзбек, дүңген мектептерінің – бәріне қара-
жатты беріп отырған кім?.. Сол қаражат
кімнің дәулеті? Қазақ мемлекетінің және
48
ҰЛТТЫҚ ТӘРБИЕ
қазақтың ырыс-несібесі ғой. Тіпті, сол мек-
тептерде сабақ беретін оқытушылардың
жалақысын төлеп отырған кім? Тағы да қазақ
мемлекеті беріп отыр. Олай болса, мемлекет
тілін ақы беріп үйрету, бұл тағыда сол – осы
мемлекеттің иесі – қазақ халқын қорлау
деген сөз. Осы мемелекетте тұрған қандай
ұлт болмасын – мемлекеттік тілді білуі –
аксиомалық заңдылық. Рас қазақ мемлекеті
қаржыландырып, тірші лігіңді жасап беріп
отыр ма? Ендеше, қандай сөз бар? Осы
мемлекеттің отын оттап, суын ішіп, осы
топырақтан нәр алып, өсіп-өніп отырсың ба?
Олай болса, еш уәжсіз бұл мемлекеттің тілін
білуің шарт. Тіпті, бұл қай ұлттың болмасын
– азаматтық борышы ғой. Осыны түсінетін
мезгіл жетті емес пе?...
- Ендігі бір ерекше айтуды қажет ететін
мәселе, бұл бүкіл Денсаулық сақтау саласы
мен Білім беру жүйелерінің ғылыми
негізсіз - Үкімдік шешімдермен - аса
қатты адасып отырғанын айтқан жөн. Бұл
екі салада, тікелей Адам табиғатымен
байланысты бола тұрса да, ешуақытта
өзгермейтін – Тіршіліктің – Биологияның –
Физиологияның – тұрақты заңдылықтарын
кәперіне алып, ескермейтіндіктері таң
қалдырыды. Бұл – отпен ойнау арқылы –
апатты қолдан жасау?! Мұның мысалы,
денсаулық саласында - қарапайым халықты
зар жылатып отырған Емханалар мен
Ауруханаларды айтсақ, білім саласындағы
ғылыми
негізделмеген
12-жылдық
реформа мен ұлттық тәрбиенің (Халық
педагогикасы мен Ұлттық психология) пән
ретінде жүргізілмеуден, Ұрпағымыздың
еліктеушілікке ұшырап отырғаны. Міне
осы арада айтпауға болмайтын, соңғы
жылдары тағыда сол, ғылыми негізге
сүйенбеген Үкімдік шешіммен ұсынылып
отырған Үш тілділіктің (Ағылшын – Орыс
– Қазақ) мәселесі. Тіпті, бұл жоғарыдағы
айтылған Биология мен Физиология
заңдылықтарының иісі мұрнына бармайтын
адамдардың шешімі. Олардың әуейленгені
соншама, бұл шешімді бала бақшасынан
бастатып, кең түрде жолға қоймақ?! Бұлар
баланың физиологиялық қалыптасуы мен ми
психикасының жетілуінен мүлдем хабарсыз
жандардың аса ауыр қателіктері десе болады.
Іргелі Елдерге жататын – Жапон – Неміс
– халықтары, балаларына басқа тілдерді
үйретуді, тек 9-10 жасынан ғана бастайтыны
ғылыми негізге сүйенгендік екені белгілі.
Біздердің балабақшасындағы 3-4 жастағы
сәбилерге үш тіл үйретеміз деуі, сыпайылап
айтқанда қаскүнемдік болып табылады.
Өйткені, психикасы әлі қалыптаспаған
балаларға шет тілдерінің салмағын салу,
ұрпақты есалаң, яғни шизо жасауға ұмтылыс
десе болады. Жалпы, бүгінгі Үкімет – Қазақ
халқын ашық қорлаудан неге тайынбай
отыр? Мұның сыры мен сипаты неде? Халық
сайлаған – Президент пен Мәжіліс – Елдің
пікірімен неге санаспайды. Біз бұлардан,
соларды сайлаушылар ретінде, Ата заңдағы
құқымызбен талап етеміз!...
Тегінде адам баласы адам баласынан ақыл, ғылым, ар, мінез деген нәрселермен озады.
Одан басқа нәрсемен оздым ғой демектің бәрі де – ақымақшылық
Абай Құнанбаев.
49
ҰЛТТЫҚ ТАҒЫЛЫМ
PERFECTION IS A BASIC PRINCIPLE OF THE TEACHING PROCESS
E. Zhumataeva
doctor of pedagogical science, professor, director of the research and practice center of
the Ethnopedagogics and innovative educational technologies named for Zh.Aymautov of the
Pavlodar State University named for S.Toraygirov.
Beisova A. E., Iskakova Z. S., Kabdieva S. Sh., Zharkumbaeva M. M.
scientific collaborator of research and practice center of the Ethnopedagogics and innovative
educational technologies named for Zh.Aymautov ofthe Pavlodar State University named for
S.Toraygirov.
Резюме
Авторы статьи раскрывают внедрение образовательной инновационной технологии в
ВУЗе.
Түйіндеме
Мақалада авторлар жоғары оқу орнында білімденудің инновациялық технологияларын
ендіруді қарастырады.
The opinion expressed by the president of
Kazakhstan N. A. Nazarbaev in Republican
Kazakhstani law “About the Education”, and
in his message “Kazakhstan 2050” says that
nowadays an intensive development of science
and technology takes place in the system of
higher education; new approaches that bound
with fantasy are opened; social and political
changes influence the people’s way of living
and make them adapt to new conditions, make
high schools develop in a scientific sphere.
We are the witnesses of the fact that the
system of higher education in Kazakhstan has
been taking a special place within last years
and has an influence on the development of
state service in all spheres of national economy.
The most important part of a cultural sphere
is a constituent of intellectual and economical
bases. High school is one of the spheres that
is responsible for culture preserving and its
transfer to future generations. Didactics of high
school possesses an important part in future
specialists’ training.
Within thirteen years of independence the
conditions have been formed in Kazakhstan
that allow to create a perfectly new, appropriate
to a modern Kazakhstani society, didactics
of high school. The most important aim is to
study valuable ideas of students teaching, the
conceptions of educators and researchers of the
past, to analyze these conceptions according to
modern requirements of educational system and
to use them in practice. Studying this problem
we analyzed scientific literature in History,
Psychology, and Pedagogics and came to the
following conclusion:
Firstly, the advanced concepts of educators
and researchers of the past made their
contribution in the development of the personal
psychology study, cognitive activity, and
thinking. These concepts are scientific basis for
further development of high school didactics.
Secondly, Kazakhstan, being an independent
state, pays a great attention to a world integration
of intellectual potential.
Thirdly, the future specialists training model
in high school must correspond to modern
market conditions of the society.
Modern teaching approaches in high school
are;
- a continuous unity renewal in philo-
sophi cal, psychological, and pedagogical
aspects of different sciences;
50
ҰЛТТЫҚ ТӘРБИЕ
- the correspondence of high school
didactics to world interests;
- an effective substantiation of the state
standard according to the specificity of future
specialty;
- the education informatization and the
creation of new techniques and new teaching
forms.
These four approaches promote the de-
velopment of high school according to social
changes and they are motive forces of the ac-
tions that will stimulate the self-development of
a teacher and a student. That is why; let’s pay
the attention to a cultural wealth in our research
work as it is a necessary condition of a teaching
de velopment in high school according to mo dern
requirements. As a result, in our research work
we firstly, emphasized the History of General
Di dactics, the research of its methodological and
philosophical fundamentals; secondly, analyzed
historical and philosophical genesis of didactics
and cover turning points of its development;
thirdly, distinguished the peculiarities and the
place of didactics in the system of modern hig-
her education; fourthly, constructed pedagogical
techniques that would help to develop a student
as an independent personality.
To decide the problems stated above we stu-
died the scientific and pedagogical didactics
fundamentals as a whole system. Analyzing
historical development of didactics, it’s turned
out that its origins are in a world space.
We study the development of high school
didactics from the scientific and pedagogical
point of view, having divided its historical
development into three periods.
The first period (XVII c. – the first part of
XIX c.). At this period, a person who wanted
to get an education was a passive listener of
a teaching process. A reproductive type of a
teaching and cognitive activity was generally
used at this period.
We found out in our research work that
there was no harmonic outlook in historical
and philosophical genesis of general didactics
corresponding to a world level. The subjects
of inquiry were inner components of a
cognitive activity, thinking, an ability to make
philosophical conclusions, that is why this
period was characterized as a period when
didactics became a separate science.
The second period (the second part of XIX
c – 80-s of XX c.). At this period, a learner was
formed as an executer of any activity.
It was fulfilled with heuristic methods. The
control of the teaching process was centralized
and the problems of its development became
the themes of scientific research in 60-70-s.
At the first period of the didactics development
we could not say a scientists’ name, in 80-s of
XX c. such names as Vygotskiy L. S., Gal’perin
Ts., Zankov L., Davydov V., Amonashvili Sh.,
Goncharova T., Turbovskoy Ya. S., Skatkin M.
N., Lerner I. Ya., Shamova T., Menchinskaya
N. A., Rubinshtein S. L. and others became
well-known. They formed heuristic methods
of teaching in their works. Thus, the scientific
worl of these scientists made a contribution into
didactics development:
- the theory of a stepwise skills forming
(Gal’perin P. A.);
- the methods of problem teaching
(Skatkin M. L., Lerner I. Ya.);
- the methods of a cognitive activity
activation (Shamova T.).
Moreover, in any sphere of science, didactics
does not separate scientific and teaching aspects
from an educational one. Didactic aims join
teaching and educational aims.
At this period a great attention is paid to the
creation of the humane educational model in
the teaching process. The third period (1991-
2005). A future specialist is not an executor
but a creator. A new educational paradigm is
changing according to the requirements of a
modern society. There are natural ties between
education and upbringing. These ties consist
of double qualitative indexes: teaching process
and developing process. In accordance with it
we distinguish the following heuristic levels
that help to obtain a creative teaching.
The first level is a product of a reproductive,
empirical period.
The second level – at this level a student’s
51
ҰЛТТЫҚ ТАҒЫЛЫМ
will-power is involved in an educational
and cognitive activity. A student works with
diligence, tries to do the task completely, but
when he meets with difficulties he can leave
the task unfinished. During the term he works
systematically but usually he shows an initiative
only at the end of the term.
The third level – a student’s will-power
in heuristic level participates in all forms of
educational and cognitive activity during the
whole lesson, during the whole term. The task
is always finished.
At the period of an intensive society, science
and technology development the process of
teaching and learning is changing. This thought
was expressed by Lotar Klinberg. If we evolve
this thought we can come to the following
conclusion:
- it is impossible to decide didactic
problems in a “pure” type;
- there is a necessity to study didactics on
the interrelationship basis with other science
fundamentals. It assists to widen didactics
horizons and make its contents deeper.
Analyzing the educational; process we
noticed that to meet new requirements of high
school we have to get rid of usual, traditional,
one-side teaching.
L. Clinberg considers that didactics is an
important constituent of the teaching process in
any sphere of science and that is why it must
guarantee the teaching process as the whole one.
The notion “genesis” in philosophical dic-
tionary has the following meaning (Greek –
“GENEZIZ”) – origin. This term was used for
the first time in Greek mythology and later in
Philosophy by Fales, Heraklit, Kant, Gegel and
others. As a condition of appearing something
new but on the basis of something old.
We understand the term “genesis” in di-
dactics as an appearing of something new, an
activity that determines the process of de-
velopment. The main goal in researching the ge-
nesis of didactics development is to divide the
didactics development into stages, the reasons
of its scientific and pedagogical development,
searches and discoveries of scientists and
educators.
To prove the idea that “the teaching process of
a person must be held in integrity” we analyzed
the works of scientists and educators and found
the necessity to study didactics genesis.
Analyzing scientific and pedagogical
development of school didactics we can see
that the transfer from reproductive to empirical
period was holding for a long period of time.
No matter, how a student gets knowledge,
what didactics objects are used, his outlook is
formed as an integral system.
During the seminars and practical lessons a
student has an opportunity to choose a problem
on his own and find alternative ways of its
decision. While the student is acquiring such
a system of education he acquires the skills of
combinatory actions.
Knowledge acquiring on a creative level
stimulates the acquiring of encyclopedic
knowledge.
The basis of didactics is the contents of
education. Teaching is an activity natural for a
person, and the fundamentals of didactics is a
sum of teaching theories and education theories.
To form the system of didactics’ fundamentals
we proved a theoretical methodology in
activating a teaching and cognitive activity of
the student.
Thus, the main principle of the law of
education is the teacher’s aspiration to join the
teaching theory and the education theory and
determine the motives and the necessities of
learning.
Education in high school is subordinated to a
cognitive interaction between the teachers and
their students. The teacher writes a programme
including the requirements of the typical
programme and the characteristics of the
specialty. Didactic objects of the curriculum are
concreterized, divided into blocks, modules, all
available text-books to put this programme in
practice.
U. Kunisevich and V. Okon’ analyzed some
methods of the education contents and its
system. At first knowledge is planned as a line
method. The whole material is taken as in a
integral system. This method is fulfilled thanks
52
ҰЛТТЫҚ ТӘРБИЕ
to the connection of separate parts of a course
into a single entity.
The second method is a concentrated
method. A problem in the material is viewed
from different points of view, consequently, the
student, repeating the material from different
aspects, deepens his knowledge during the
cognitive process. The contents of education
deepens, the student get an opportunity to reach
new, high goals as well as new opinions and
thoughts.
The third method is an anfractuous method.
The problem is chosen and defined more exactly;
each student and each teacher repeats the
problem that needs a decision again and again.
The student in the process of cognitive activity
is in a constant search and males different types
of researches.
The fourth method is a module method.
This methods joints small elements of any
theme of one problem, creating in this way the
system of didactics fundamentals that consists
of the following approaches; predictive,
methodological (world outlook,), contrastive
and elucidative, operation and active,
controlling. Different types of teaching exist
in world national educational practice. They
are full0time and part-time, home education,
distance education by means of Internet and etc.
types of lessons in the educational process.
Lecture (90-180 minutes with or without
break) according to the contents of high school
system.
Seminar is a practical lesson for working
groups. Laboratory work is characterized by the
use of technical devices, running experiments
of different kinds. The lesson of non-standards
forms (excursion, travel and etc.). Credit is
a controlling lesson to check the quality of a
learnt programme in any subject.
The system of education in republic of
Kazakhstan allows foreign students to apply to
Kazakhstani universities.
The following characteristics can be pointed
out of continuous education realization:
- the effectiveness of educational
system is based on the strategy of the society
development;
- the system of education is directed to
the future;
- the goals, the contents of education,
pedagogical technologies, the forms of
organization, controlling mechanisms are in a
constant development.
The main goal of the educational system
is the solution of traditional problems and the
formation of a wider world outlook, the outlook
of a planetary scale, and such common to all
mankind values as ecological, economical,
materialistic notions, the ability to protect
nature.
The function of learning theory is the
development of intellectual, social, moral
features. The lines of modern educational
system development are humanization,
humanitarization, standardization, computer-
ization, informatization, individualization,
multi-variance, multi-level education and
continuity of education.
Humanization of education is a formation
of professional qualities by means of humane
contents of the discipline that is taught on a
definite didactic basis.
Humanitarization of education is the
awareness of the importance and the meaning of
people’s life, to teach to decide social problems
and get on with other people well, to know a
native language perfectly, to speak a foreign
language fluently, to learn the problems of
economics and law well.
Standardization is the creation of educational
documents, compulsory programmes, text-
books and course readers that determine the
hour quantity for high school.
Individualization is when the teaching
process is realized according to individual
programmes.
Continuity is the connection and succession
of the whole educational system. Depending on
social and economical conditions, moral and
vital values, a person has a necessity to continue
his education, and also he gains some skills of
self-development and self-teaching.
The controlling mechanism of the educational
system is guaranteed by state official documents.
53
ҰЛТТЫҚ ТАҒЫЛЫМ
According to the Republican Kazakhstani law
“About Education” only institutes, academies,
universities as well as undergraduate courses,
post-graduate courses, courses for Doctor’s
degree have the status of high school. Such
institute can carry out researches in any sphere
of science.
Educational Law . There are internal and
external mechanisms of the educational system.
Teaching theory is subordinated to social
requirements and is fulfilled by means of social,
economical, political, cultural, social demands
and government order.
The second mechanism of educational theory
is goals and objectives of didactics, means and
methods of teaching, the forms of organization,
the relationships of the teacher and the student,
the meaning and the contents of the teaching
material.
All these will be the basis of scientific and
educational teacher’s work.
External mechanisms of the educational
theory are;
- the presence of a purposeful block;
- the selection of the educational contents,
the choice of educational means and methods;
- the integrity of education and upbringing;
- the integrity and interinfluence of
educational theory and environment.
External mechanisms of the teaching theory
are;
- the students’ ability to find the solution
of internal contradictions of the educational and
cognitive activity, the students’ abilities, skills
and habits, memory level, thinking, efficiency;
- the teaching effectiveness;
- the relationships of the teacher and the
student;
- the submission of teaching results to a
cognitive activity of the student and the control;
- the transitive process from lack of
knowledge to knowledge, and vice versa, a one-
sided knowledge acquiring.
The teaching principles are the cognitive
activity of the student for a conscious knowledge
learning; an effective teaching organization;
the system of a learnt knowledge, step-by-
step knowledge learning; the connection with
practice; the activity submission to theoretical
conceptions and bases.
Different teaching types, styles, methods
and technologies were formulated as a result of
theory and practice development in history.
Each teaching type possesses as general
features as its peculiar ones.
The first general characteristic is that any
type of teaching has the system of principles.
These principles consist of separate controlling
goals of didactic basis and determine the size
and the rules of the educational and cognitive
activities. All these, together with the activity
of the student and the teacher form a teaching
process. General principles of didactic objects
are shown in the following classification:
- the visual methods that are used to
connect concrete and abstract notions;
- the formation of the submission system
to the scientific and educational goals;
- the activation of cognitive activity;
the development of the students’ independent
search, the study of the students’ controlling
system that is subordinate towards the teacher
as an authoritarian and bureaucratic one; the
application; the admitting of collaborative
pedagogics;
- the interaction of the theory and the
practice; the search for more effective teaching
technology that will assist in getting teaching
results;
- to foresee didactic objects to solve
possible problems that can appear at the
acquiring the educational material during
the teaching process; the creation of the
conditions for independent knowledge learning
by the student; to prepare didactics tasks and
instructions to solve problems;
- to direct the students’ development to
acquire cultural heritage of scientists and wise
men using the fundamentals of didactic theory,
philolinguistic word craft, historic material,
culture.
The second general characteristic is the
repetition of stated processes. To specify the
goal constantly, to analyze and use the means,
54
ҰЛТТЫҚ ТӘРБИЕ
actions, methods, technologies that will help
to reach the result. On one hand the teacher
specifies educational goals and objectives, on
the other hand he designs the students’ activity,
forms the plan to develop the educational level.
If the teacher uses diagnostics to control the
student’s knowledge, such didactic objects
in the structure of the educational contents as
“composition”, “style”, “method”, “image” and
other terms will be classified, synthesized and
form an integral didactic system.
The second general characteristic of the
teaching theory is when the teacher predicts
the structure of the educational activity that
assists to get educational goals; when the most
effective teaching technologies are chosen.
Their usage in practice forms a subjective style
of the student’s and the teacher’s action.
Teaching methods ate the ways and forms of
a lesson teaching. The process of the teaching
methods classification is already formed:
The first - lexical method – is verbal:
conversation, interview, discussion, lecture.
The second is the practical method: excursion,
tasks, laboratory work, experiment.
The third is the checking method: tests, term
paper, credit, exam, project.
Lectures and seminars have some
peculiarities. Lecture is prepared in a way
that large informational system is directed to
organize an independent activity of 70% (90-
180 minutes).
Seminars are for knowledge systematization,
too deepen and to widen the theoretical
knowledge.
The cognitive activity is organized by the
teacher.
The didactic basis of teaching is the
development of students’ independent searching
abilities. A training work is a form to organize a
cognitive activity of the students. (the members
of the group ca n be constantly changed).
The rhythm, lessons ate held using the same
textbooks and programmes according to the
time table. An academic year consists of two
terms, exam period and holidays. The results
are summed up at credits and exams. The whole
teaching process is finished with a state exam or
a degree work. The description of the teaching
process has a special meaning. First, the fact that
didactics is the branch of pedagogics is taken
into consideration. The basis of teaching process
organization includes technologies, methods,
strategies, new principles and searches. The
categories of didactics are teaching, learning,
education, teaching principles and requirements
(the system of elements, tasks, the contents of
education, forms, methods and means).
REFERENSES
1. Оконь В. Введение в общую дидактику: Пер. С польского Кашкуревича, – М.: Высшая
школа, – 1990, 382 с.
2. Пидкасистый Педагогика. – М.: – 1998, 640 с.
3. Юдин Э.Г. Методологические проблемы системного подхода в социальных
исследованиях// Структурно системные исследования явлений и процессов. – М., – 1970, с
3-4.
4. Эсаулов А.Ф. Активизация учебно-познавательной деятельности студентов: Научно-
методическое пособие. – М.: Высшая школа, – 1982,- 223 с.
55
ҰЛТТЫҚ ТАҒЫЛЫМ
Достарыңызбен бөлісу: |