COVID-19-дан медициналық қызметкерлердің ауруы мен өлім-жітімі Барлық санаттағы медицина қызметкерлері (дәрігерлер, орта және кіші персонал) және мамандықтар (терапиялық, хирургиялық бейіндегі қызметкерлер, реанимациялық қызмет қызметкерлері, анестезиологтар, стоматологтар, зертханалық бөлімшелердің, жедел және шұғыл жәрдемнің қызметкерлері және т.б.) медициналық көмек көрсетуге байланысты инфекция ретінде COVID-19 жұқтыру қаупі жоғары тобына кіреді.
Дамудың басталуы, қалыптасуы, ағымы, клиникалық көріністері, COVID-19-дың асқынулары бойынша медицина қызметкерлерінде халықтың инфекциясынан айырмашылығы жоқ, бірақ қауіптілігі жоғары аймақтарда жұмыс істейтін медицина қызметкерлерінде аурудың орташа ауыр және ауыр ағымы жиі анықталады.
Бүгінгі таңдағы COVID-19-дың негізгі клиникалық нұсқалары мен көріністері:
ЖРВИ (тек қана тыныс алу жолдарының жоғарғы бөлімдерінің зақымдануы);
Тыныс алу жеткіліксіздігі жоқ пневмония;
ЖРДС (Жіті респираторлық дистресс-синдром - жіті тыныс алу жеткіліксіздігі бар пневмония);
Сепсис, септикалық шоқ;
Тромбваскулит, тромбоздар және тромбоэмболиялар.
Орта есеппен ауру жұқтырғандардың 50% -ы симптомсыз өтеді. Клиникалық белгілері бар пациенттердің 80% -ында ауру жеңіл ЖРВИ түрінде өтеді. ҚХР-да тіркелген расталған ауру оқиғаларының жиырма пайызын ҚХР денсаулық сақтау органдары ауыр (жағдайы ауыр науқастардың 15% -ы, өте ауыр жағдайдағы науқастардың 5% -ы) деп жіктеді. ҚХР-да пациенттердің орташа жасы 51 жасты құрады, ең ауыр нысандар егде жастағы пациенттерде (60 және одан да көп) дамыды, ауырған пациенттердің арасында қант диабеті (20%), артериялық гипертензия (15%), басқа да жүрек-қан тамырлары аурулары жиі байқалады.
COVID-19 өз дамуында ұзақтығы шамамен үш кезеңнен өтеді (жаңа, неғұрлым вирулентті штаммдармен жұқтырған кезде бұл мерзім азаюы мүмкін). Біріншісі - симптомдар дебюттен бір аптадан кейін, ерекше иммунитеттің қалыптасуымен сипатталады. Жіті респираторлық және/немесе ішек инфекциясымен клиникалық байқалады, қызба, жоғарғы тыныс алу жолдарының катаральды қабынуы, диарея, бас ауруы сияқты белгілер байқалады. Бұдан әрі иммунитетті қалыптастыру нәтижесінде не вирустың толық элиминациясы және сауығуы болады, не ауру екінші сатыға - пневмонияға өтеді. Жоғарыда атап өткендей, вирустық пневмония деп өкпенің вирустық зақымдануын түсіну керек. Қабыну процесі көбінесе альвеол қабырғаларын басып алу интерстициясында оқшауланған.
Пневмонияның типтік белгілері тыныс алу, жөтел (құрғақ немесе өнімділігі аз), өкпені аускультациялау кезінде - крепитация болып табылады. Интерстициалды пневмонияның рентгенологиялық белгілері - өкпе суретінің күшеюі, өкпе паренхимасының тығыздалуының перифериялық дөңгелек ошақтары анықталады. КТ кезінде «күнгірт әйнегі», «ауа көпіршігі», «гало» және «кері гало» белгілері анықталады. Пневмонияның дамуымен бірге КТ - шоғырлану, ауа бронхографиясы, «тас көпір» пайда болады.
Рұқсат беру сатысында әртүрлі дәрежедегі ретикулярлық өзгерістер қалады. Екінші сатының нәтижесі пневмониядан айығу, не ықтимал қалдық құбылыстармен сауығу немесе үшінші сатыда - жүйелі қабыну жауабын үдету болуы мүмкін. Бұл сатыдағы асқынған цитокиндердің, интерлейкиндердің 1 β, 6, альфа ісіктерінің некрозы факторының («цитокин дауылы») өсіп келе жатқан гиперпродукциясымен, микроциркулятор арнасы тамырларының өткізгіштігінің артуымен каллекреинкин жүйесінің («цитокин дауылы») белсенділігімен және дисрегуляциясымен сипатталады. Тиісті клиникалық белгілер ЖДРС мен ЖТЖ ауырлығының өсуі, өкпенің ісінуі, септикалық шок, тромбоздар және тромбоэмболиялар болады. Ауру ағымының бұл нұсқасы қолайсыз нәтижелердің неғұрлым қатерлі болуымен ерекшеленеді.
Респираторлық жүйе тарапындағы көріністерден басқа, COVID-19 қысқа мерзімді және шалғай болжамдарына жүрек-қан тамырлары мен жүйке жүйелерінің зақымдануы әсер етеді. Пост-COVID синдромының шеңберінде сауыққаннан кейін тромботикалық асқынулардың дамуы мүмкін. COVID-19 ауруына шалдыққандардың алғашқы рет пайда болған жүрек-қан тамырлары оқиғаларының қаупі ауырмағандармен салыстырғанда 5 есе көп (Ayoubkhani D, et al., 2021).
Кардиомиоциттерді тікелей жұқтыру салдарынан немесе миокардты жүйелі қабыну процесіне тарту кезінде миокардиттің дамуы байқалды. Миокард, миокардит инфарктінің нәтижелері созылмалы жүрек жеткіліксіздігі және аритмия болып табылады. Жүрек-қан тамырлары жүйесінің зақымдануы салдарынан - ІІІ - ІІІ, ІІІ-ІV ФТ жүрек жеткіліксіздігі, тіршілікке қауіп төндіретін аритмиялар салдарынан тұрақты еңбек ету қабілетінен айырылуы мүмкін.
Жүйке жүйесінің зақымдануы вирустың тікелей нейротроптық әсерін, ишемиялық инсульттерді, орталық және перифериялық жүйке жүйесінің
иммундық зақымдануын қамтиды. Энцефалиттің, менингиттің, Гийен-Барре синдромының дамуы сипатталған. Науқас жансақтау бөлімшесінде ұзақ уақыт болған кезде қиын жағдайдағы полинейромиопатияның қалыптасуы ықтимал. Вегетативті жүйке жүйесінің дисфункциясы тән. Қарттарда аурудың өткір кезеңінде делирийдің дамуы мүмкін (Whittaker A et al, 2020). Резидуалды неврологиялық тапшылық кәсіби COVID-19-ды бастан өткізгеннен кейін мүгедектіктің неғұрлым маңызды себебі болып табылады. Бұл тізбе COVID-19-ның мультисистемиялық көріністері бар респираторлық инфекция (Lithander F. E. et al., 2020) ретіндегі ерекшелігін көрсетеді, бұл пациенттерді емдеу және оңалту стратегияларын анықтауға кешенді тәсілді талап етеді (De Biase S. et al., 2020). Медициналық қызметкерлердің жаңа коронавирустық инфекциясын жұқтыру қаупінің жоғары болуына байланысты медициналық ұйымдар қызметкерлерінің денсаулығы мен әл-ауқатын сақтау үшін COVID-19 белгілері бар медицина қызметкерлеріне скрининг жүргізу, жұқтырылған қызметкерлерді тез анықтау мен оқшаулауды қамтамасыз ету және SARS-CoV-2 теріс тест алған жағдайда жұмысқа қайта оралу туралы шешімдер қабылдау қажеттілігі туындайды