5. Ынтымақтастық Ынтымақтастық стратегиясы өз мүдделеріне де, қарсыластың мүдделеріне де бағытталудың жоғары деңгейімен сипатталады. Бұл стратегия мүдделер теңгерімі негізінде ғана емес, тұлғааралық қатынастардың құндылығын мойындауда да құрылады. Жанжалды өзара іс-қимылдағы ынтымақтастық стратегиясын талдай отырып, кейбір жағдайларды ескеру керек. Осы стратегияны таңдауда жанжал пәні ерекше орын алады. Егер қақтығыс нысанасы қақтығыс өзара іс-қимылының бір немесе екі субъектісі үшін өмірлік маңызы бар болса, онда ынтымақтастық туралы сөз бола алмайды. Бұл жағдайда күресті, бәсекелестікті таңдау ғана мүмкін. Ынтымақтастық жанжалдың күрделі мәні туындаған проблемалар шеңберінде олардың қатар өмір сүруін және қолайлы бағыттағы оқиғалардың дамуын қамтамасыз ете отырып, қарсы күресуші тараптар мүдделерінің маневріне жол берген жағдайда ғана мүмкін болады. Ынтымақтастық стратегиясы барлық басқа стратегияларды қамтиды (күтім, жеңілдіктер, ымыраласу, қарсы күрес). Бұл ретте ынтымақтастықтың күрделі процесінде басқа стратегиялар бағынышты рөл атқарады, олар көбінесе жанжал субъектілері арасындағы өзара қарым-қатынастарды дамытудың психологиялық факторлары болып табылады. Мысалы, қарсыласуды қақтығысқа қатысушылардың бірі барабар жағдайда өзінің қағидаттық ұстанымын көрсету ретінде пайдалануы мүмкін. Ең күрделі стратегиялардың бірі бола отырып, ынтымақтастық стратегиясы қарсы күресуші тараптардың туындаған проблеманы бірлесіп шешуге ұмтылысын көрсетеді. 4. ҚАҚТЫҒЫСТЫ ТҰЛҒАЛАРДЫҢ ТҮРЛЕРІ
Тақырыпты терең талдауға арналған әдебиеттер: Анцупов А. Я., Шипилов А. И. Конфликтология. – М.: ЮНИТИ, 1999. – Гл. 14.
Гришина Н. В. Психология конфликта. – СПб.: Питер, 2000.
Конфликтология / Под ред. А. С. Кармина. – СПб.: Лань, 1999. – Гл. 3.
Немов Р. С. Психология: Учебник для студентов высших педагогических учебных заведений. В 2-х кн. Кн. 1. Общие основы психологии. – М.: Просвещение; Владос, 1994. – С. 348–350.
