Ф. Вольтердің*, Ч. Диккенстің* шығармашылықтары,
мюзиклдің көпшілікті сюжеттері болып келеді. Көңіл
көтеруге, көңілді аударуға ниеттенген мюзикл, өткірлікті
әуенділік тілін иелікке алады. Орыс композиторлары:
Г.Гладковтің, Е. Птичкиннің, А. Колкердің, кейбір
әуенділік комедиялары, мюзиклдің ерекшеліктерімен
белгіленеді. Мюзикл әрқаш анда жоғарылықта болуы
қажет.
Эстрадалық өнерінде, сықақтылық, әзілділік, кекет- пелік қойылымдар мен шығулар кең орын алады.
Сықақ — бүл эстетикалықты атауы. С ы қақ — күлкі-
ліктің бір түрі. Сықақтың мәні, көркемділік тәсілдермен,
қүралдарды, пайдалану арқылы, әлеуметтік шындықтың
б іт іс п е с т ік қ а й ш ы л ы к т а р ы н , т ү к к е т ү р м а й т ы н
к ө р ін іс т е р ін ,
к е м ш іл ік т е р ім е н -к е м іс т ік т е р ін ,
қүртарлы қтай сынауы жетістіктеледі. Көбінесе бүл
жетістігі, аса көтеріңкілі тоқталуымен, кейде гротеска-
лықты* түрде жеткізіледі. Әр дәуірде, қоғамның жағым-
сыздық қүбылыстары, өнердің ерекше жанры ретінде,
сыкақтың нысаны ретінде болады. Сы қақ әрқашанда,
қазіргі замандылық қүбылыстарына және қазіргі заман-
ның адамдарына көзделеді. С ы қақты лы қ шығарма-
ларды ң м азм үндары әртүрлі. С ы кақ саясатты лы қ,
акы л ак ты л ы қ, дінилік ж әне т.б. бола алады. Сын
әрқаш анда, мүрағияттың анықталған ыңғайларынан
жүргізіледі.
Ереже бойынша - сықақ тікелей айтылмайды.
Көнелікте — сықақты, қарасөзбен және тақпақтардың
араласы деп айтқан. Ертеліктегі Римде, сы қақ өзінің
төлтумалы кты гүлденуін алып, дербестілік ж анрға
қалыптасады. Сыкақта — өлендер, билер, еліктегіштер
210
Модениеттану пайдаланылады. С ы қақ өнерінің үлгілері, Горациймен*,
