160
Ислам және өнеге
мұсылмандардың күші басым болғанмен, Аллаһ
елшісінің әмірін ұмытып орындарын тастап кеткен
оқ атқыштардың қателіктерінен мұсылмандар ауыр
шығынға ұшырады. Осы тұста Аллаһ елшісінің (с.а.с.)
маңындағы сахабалардың біразы шейіт болып, оның
айналасында өте аз адамның қалғанын көрген бұл
қаһарман әйел Аллаһ елшісіне зиян тиіп кетпесін деп,
оны қорғауға ұмтылды. Көзіне қан толған мүшріктерден
Аллаһ расулын шамасы жеткенінше қорғауға тыры-
сты. Пайғамбарымыз: «Ұхұд күні оңыма да, солыма
да қарағанымда Үмму Уммараның өліспей-беріспей
шайқасып жатқанын көрдім», – деп оның ерлігін
дәріптеген.
Осы шайқаста баласы жараланды. Ол баласының
қолын дереу таңып, оған: «Балапаным, кәне, Аллаһ
расулының (с.а.с.) алдында шайқасып, оны дұшпаннан
қорға», – деп өз баласын Аллаһ расулының (с.а.с.)
жолында шайқасуға жұмсады. Несібенің өзі де бұл
шайқаста қатты жарақат алған еді. Ұрыс кезінде азу-
лы мүшрік Ибн Камия Пайғамбарымыздың жүзін
жарақаттап, екі тісін сындырды. Пайғамбарымыздың
қан жауып кеткен жүзін көргенде, жауыз мүшріктің
жанын жаһаннамға жөнелтуге асыққан Умму Умара
оған қылышын сермейді. Алайда екі қабат сауыт киіп
алған дұшпанына бұл шыбын шаққан құрлы да болмай-
ды. Ибн Камия ұрыста тұрысты білмейтін Несібенің
иығын семсерімен сойып түседі. Басқа сахабалар
ержүрек әйелге жәрдемге үлгеріп, жанын аман алып
қалады. Оның жарақат алғанын көрген Аллаһ расулы
Абдуллаһқа: «Анаңның жарақатын таң», – деді. Шы-
бын жанын шүберекке түйіп шайқасқан бұл отбасына: