Жалпы патофизиология


Изоосмолярлық гипергидратация



Pdf көрінісі
бет30/39
Дата17.09.2023
өлшемі334,67 Kb.
#108297
1   ...   26   27   28   29   30   31   32   33   ...   39
Байланысты:
терминдік сөздік ПФ-1 2

Изоосмолярлық гипергидратация 
– организмде осмостық концентрациясы 
қалыпты жалпы су мөлшерінің артуы (судың көбеюі электролит көбеюіне тең).
Гипоосмолярлық гипергидратация –
организмге тұзсыз судың көп 
түсуінен пайда болады (электролит көбеюінен судың көбеюі басым). 
Гиперосмолярлық гипергидратация 
- организмдегі сұйық ортаның 
осмостық концентрациясы жоғарылағанда жалпы су көлемінің артуы (судың 
көбеюінен электролит көбеюі басым. 
Ісіну 
(лат. oedema - ісіну) 
– 
тін және қан арасында су алмасу бұзылу 
салдарынан тінаралық кеңістіктерде, тіндерде сұйықтықтың патологиялық түрде 
жиналуымен сипатталатын типтік патологиялық процесс. 
Шемен 
(водянка)
-
организмнің сірнелі қуыстарында сұйықтықтың 
патологиялық жиналуы. 
Транссудат
(лат. trans- арасынан, өту + sudoatum- терлеу) – ісіну кезінде 
жиналатын құрамында нәруыздары аз қабынулық емес сұйықтық. 
Экссудат
(ex – бірдеңені жою + sudo- atum - терлеу) – қабыну кезінде 
микротамырлардан айналымдағы тіндік кеңістіктерге, дене қуыстарына шығатын, 
құрамы формалық элементтерге, нәруыздарға бай сұйықтық. 
Гипонатриемия 
– қанда натрийдің мөлшері 135 ммоль/л-ден аз болуы. 
Гипернатриемия 
– қанда натрийдің мөлшері 150 ммоль/л-ден көп болуы. 
Гипокалиемия 
– қанда калийдің мөлшері 4 ммоль/л-ден аз болуы. 
Гиперкалиемия –
қанда натрийдің мөлшері 5 ммоль/л-ден көп болуы. 
 


 
ТАҚЫРЫБЫ: «Қышқылдық-негіздік жағдайдың бұзылыстары»
 
Организмнің қышқылдық-негіздік жағдайы

биологиялық ортада
 
қышқылдар мен негіздердің белгілі бір қатынасымен қамтамасыз етілетін ішкі 
орта pH-ның тұрақтылығы. 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   26   27   28   29   30   31   32   33   ...   39




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет