Жоғары оқу орнында ұлттық тәрбие беру негіздері



Pdf көрінісі
бет36/70
Дата07.01.2022
өлшемі2,3 Mb.
#19752
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   ...   70
Байланысты:
улттык тарбие оку куралы

Сыбаға    қазақтың  ежелден  келе  жатқан  кәделерінің  бірі.  Соғым 
кезінде ауыл адамдары бір-біріне сыбаға берген. Сыбаға келген үй әкелген 
сыбағаға көрші-қолаңдарын, жақын туыстарын шақырады. Сыбаға әкелген 
табаққа тиісті сыйлығын салып қайтарады. Көбінесе отау үйдің адамдары 
қара шаңыраққа немесе жасы үлкен адамдарға сыбаға береді. 
Сыйлық – тұрмыс салт-дәстүрі, құрмет көрсету, ол барлық халықтар 
арасында ертеден келе жатқан дәстүр. Сыйлық бұрын қазақ қауымдарында 
мәртебелі  адамдарға,  дарынды  ақын-әншілерге,  құда-жекжаттарға 
берілген. Сыйлыққа түйе бастаған тоғыз берген, ат мінгізіп, шапан жапқан 
немесе басқа да бағалы заттар берген. Ал қазіргі кезде үздік өнерге, озат 
адамдарға, үздік спортшыға ақшалай сыйлық беру әдетке айналған. 
Сыралғы    дәстүр.  Олжалы,  қанжығасы  қандалып  келе  жатқан 
аңшыдан  кездескенде  сұралатын  жол  сыралғы  деп  аталады.  Аңшылар 
сыралғының сөзін жерге тастамайды. 
Табыну  (ғұрып).  Адам  баласында  Алла  тағалаға,  әулие  -  әнбиеге, 
тағы басқа киелі тылсым күшке сыйыну мен сенудің және оған берілудің 
бірнеше  жолдары  бар.  Солардың  бірі  –  табыну.  Адамдар  осы  табыну 
арқылы діни ұғымның таным – түсінігін, оның құдіретті күшін дәріптейді. 
Оған өзі де, өзгені де сендіреді, тоқтатады. Қазақтар көбінесе Жаратушы 
құдіреттен  басқа  аруаққа  табынады.  Олардан  көмек  күтеді,  бала  тілейді, 
ауыру – сырқауына шипа іздейді. Табынудың ақсарбас айту, тасаттық беру, 
әулие басына түнеу, мойнына бұршақ салу, құрбандық шалу, қайыр садақа 
беру  тағы  басқа  жөн  –  жосықтары  мен  ырым  –  тыйымдары  өзгеше 
көріністері де бар. Бұл дәстүрді ел ішінен әлі де жиі кездестіруге болады. 
Той  –  әдет-ғұрып  дәстүрі.  Дүние  жүзінің  барлық  халықтары  той 
жасайды.  Қазақ  халқының  мәдени  өмірінде  той  ежелгі  заманнан  бастап 
үлкен орын алған. Мысалы, қыз ұзату, үйлену, шілдехана, сүндет, наурыз 
тойлары. Қыз ұзату, үйлену, сүндет тойларына ат шаптыру (бәйге), балуан 
күрес, көкпар, қыз қуу сияқты ұлттық ойындар өткізіледі. Тойдың жақсы 
дәстүрлері  бүгінде  сақталған,  үйлену  тойында  жар-жар  айтылады,  түрлі 
ұлттық ойындар ұйымдастырылады. 
Тоқым қағар – қазақтың ескі дәстүрі бойынша, жас жігіт алғаш рет 
жолаушы жүргенде берілетін жолаяқ, кәде. Алыс жолға кеткен жігіт аман-
есен  келсін,  тоқымы  жерде  қалмасын  деген  жақсы  тілек  білдіруге 
байланысты  берген.  Тоқым  қағуға  арнайы  қой  немесе  қозы  сойылады, 
болмаса қазы-қарта асылады. 
Тұсау кесу – бала  тәрбиесіндегі әдет-ғұрып, ырым. Баланың аяғын 
жіппен  немесе  қойдың  піскен  майлы  ішегімен  тұсап,  бала-шағалы,  аяғы 
жеңіл,  ақкөңіл  адамға  кескізеді.  Тұсау  кесу  құрметіне  тағам  дайындап, 


көршілерді  жинап,  жеңіл-желпі  құрмет  көрсетіледі.  Тұсау  кескен  адамға 
сыйлық беріледі. Тұсауды ала жіппен кесу көне шаман дінінен қалған. 
Ілу (салт дәстүр). Жаңа түскен келінді барған жерінде «үй көрсету» 
салтын  жасау  ілік  пен  жақынның  әр  ағайынның  міндеті.  Мұндайда  жас 
келін  шақырған  үйге  дәстүр  бойынша  «ілу»  салады.  Мұның  мағынасы 
көйлектік  мата,  кілемше,  киім-кешек,  тағымдар  апару  деген  сөз.  Бұған 
қайын  ене  басшылық  жасайды.  Келін  үйге  сәлем  жасап  кіргеннен  кейін 
«ілуге» апарған затын босағаға  іліп кетеді. Ілу  деген сөздің төркіні міне, 
осындайдан шыққан дейді білетін қариялар. Ілуді қайын жұртына барғанда 
күйеу де салады. 
Шөміш қағу – ырым. Көктемде сәуір айының бас кезінде көкжиекті 
бұлт  торлап,  күн  күркіреп,  найзағай  жарқылдайды.  Осы  кезде  ата-
бабаларымыз «күн күркіреді, көк дүрілдеді» деп, үлкен қуанышпен қарсы 
алған.  Осы  алғашқы  күн  күркіреген  кезде  киіз  үйдің  босағасына, 
табалдырығына ағаш шөмішті тигізіп: 
Айран, сүт көп болсын, 
Жақсылық көп болсын, 
Жабырқау жоқ болсын. 
Ел-жұрт  тоқ  болсын,  –  деп  тілеу  тілеп,  көктемнің  алғашқы 
найзағайлы  күркірек  жаңбырын  қарсы  алады.  Осыны  шөміш  қағу  деп 
атайды. 
Шашу – әдет-ғұрыптың бір түрі. Жаңа түскен келіннің, жаңа туған 
нәрестенің  тойына  барғанда,  қуаныштың  белгісі  ретінде  құрт,  ірімшік, 
кәмпит, өрік-мейіз шашады. Шашуды әдетте жасы үлкен әйелдер, әжелер 
шашады  да  оны  жас  балалар  теріп  алады.  Халқымыздың  ежелгі  дәстүрі 
бойынша,  той  жасаған  үйге  оның  жақындары  «тойға  шашу»  деп,  тәтті 
тағамдар әкеледі. 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   ...   70




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет