Объективті идеализм – болмыстың негізі ретінде объективті тіршілік ететін, яғни адам санасынан тыс және тәуелсіз өмір сүретін идеалды мәннің болуын мойындайтын философиялық ағым

Объективті идеализм – болмыстың негізі ретінде объективті тіршілік ететін, яғни адам санасынан тыс және тәуелсіз өмір сүретін идеалды мәннің болуын мойындайтын философиялық ағым.

Объективті идеализм Ежелгі дүниенің көптеген мектептерінде туып, дамыды: Үндіде (барлық ортодоксалды мектептер), Қытайда (даосизм, конфуциандық), Грецияда және Римде (Пифагор, Платон және неолатонизм т.б). Жаңа Заманда объективті идеализмнің жүйелі де аяқталған формасы неміс классикалық философиясынан көрініс тапты(Гегель).