Агробизнесті мемлекеттік реттеу

239
Агроөнеркәсіптік кешенді мемлекеттік реттеудің қажеттілігі мен 
ерекшеліктері бірқатар объективті факторларды айқындайды: 

табиғи-климаттық жағдайлардың әртүрлілігі; 

олардың қызметін сақтандыру; табиғи факторлар мен нарық 
конъюнктурасына байланысты агроөнеркәсіптік өндірістегі бағалар мен 
кірістердің тұрақсыздығы; 

ауыл шаруашылығындағы бәсекелестік орта және ресурстарды 
үнемдейтін қайта өңдеу салаларындағы монополизацияның жоғары деңгейі; 

аграрлық өндірістің ерекшелігі арқылы аграрлық өндірісті 
инвестициялаудың төмен тартымдылығы; 

Ауыл шаруашылығын экологияландыру қажеттілігі; 

ауылдың 
әлеуметтік 
инфрақұрылымын 
қалыптастыру 
ерекшеліктері.
Реттеу ауқымы негізінен экономиканың экономикалық және әлеуметтік 
даму деңгейіне, аграрлық нарықтардағы сұраныс пен ұсыныстың тепе-
теңдігіне байланысты. Батыста агробизнесті мемлекеттік реттеу мынадай 
басты бағыттарға: бағалар мен фермерлік кірістерді реттеуге; бюджеттік 
қаржыландыруға; кредиттеуге; салық салуға; ауыл шаруашылығы өнімдері 
нарығын тұрақтандыруға жүргізіледі.
Агроөнеркәсіптік 
кешенді 
дамытуды 
мемлекеттік 
реттеуді 
бағдарламалық реттеумен қамтамасыз етуге болады.
Қойылған міндеттерге байланысты бағдарламалар мыналарға бөлінеді: 
маңызды макроэкономикалық пропорцияларды реттейтін салааралық; 

облыстар мен АӨК салаларының проблемаларын шешуге 
бағдарланған салалық; 

белгілі бір өнімге қатысты нарықтық тетіктерді анықтайтын 
тауар; 

АӨК мемлекеттік реттеудің негізгі функцияларын іске асыруға 
бағытталған функционалдық (инвестициялық, әлеуметтік-экономикалық, 
ғылыми-техникалық, инновациялық, табиғатты қорғау және т. б.).); 

АЙМАҚТЫҚ, бұл мемлекеттің жекелеген облыстар мен 
аймақтардың АӨК жағдайына әсер ету шараларының кешенін қамтиды.

жүктеу/скачать 6,33 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: