К Р А Т К А Я   Х Р Е С Т О М А Т И Я

 
198 
ŌRĀTIŌNĒS 
Dom ne, ben dīc! 
In nōm ne Patris, et Fīliī, et Spir tūs Sānctī. Amen. 
Dom ne, Iesū Chrīste, Fīlī Deī, miserēre meī, peccātōris. 
Glōria Patrī, et Fīliō, et Spirituī Sānctō, sicut erat in prīncipiō, et nunc, et semper, et 
in saec la saeculōrum. Amen. 
Dom nō ōrēmus! 
Kyrie, eleison (Dom ne, miserēre). 
It rum et it rum Dom nō ōrēmus! 
Glōria Tibī, Deus noster, glōria Tibī. 
Deus, propitius estō mihī peccātōrī. 
R
ĒX CAELESTIS
 
Rēx caelestis, Paraclēte, Spir tus vērī, Quī ubīque ades et omnia implēs, Thesaure 
bonōrum et vītae Dator, venī inhabitāque in nōs et purgā nōs omnī obscēnitāte, et salvā, 
Bone, an mās nostrās. 
T
RISAGION
 
Sāncte Deus, Sāncte Fortis, Sāncte Immortālis, miserēre nostrī (ter). 
Glōria Patrī, et Fīliō, et Spirituī Sānctō, sicut erat in prīncipiō, et nunc, et semper, et 
in saec la saeculōrum. Amen. 
*Omnisāncte Trīn tās, miserēre nostrī; Dom ne, mundā peccāta nostra; Desp ta, 
ignōsce nefāria nostra (inīquitātēs nostrās); Sāncte, vis tā nōs et cūrā īnfirmitātēs nostrās. 
Dom ne, miserēre (ter). 
Glōria, et nunc: 
P
ATER NOSTER
 
Pater noster, Quī es in caelīs, sānctificētur nōmen Tuum, adveniat Rēgnum Tuum, 
fiat voluntās Tua, sicut in caelō et in terrā. Pānem nostrum cotīdiānum dā nōbīs hodiē et 
dīmitte nōbīs dēb ta nostra, sicut et nōs dīmitt mus dēbitōr bus nostrīs. Et nē nōs indūcās 
in temptātiōnem, sed līb rā nōs ā malō. Amēn. 
C
RĒDŌ
 
1
Crēdō in Ūnum Deum, Patrem Omnipotentem, Factōrem caelī et terrae, visibilium 
omnium et invisibilium. 
2
Et in Ūnum Dom num Iesum Chrīstum, Fīlium Deī Ūnigen tum. Et ex Patre nātum 
ante omnia saec la. Deum dē Deō, Lūmen dē  Lūm ne, Deum vērum dē Deō  vērō. 
Gen tum, nōn factum, cōnsubstantiālem Patrī, per Quem omnia facta sunt. 
3
Quī propter nōs, hom nēs, et propter nostram salūtem dēscendit dē caelīs. Et 
incarnātus est dē Spir tū Sānctō ex Marīā Virg ne et Homō factus est. 
4
Crucifīxus etiam prō nōbīs sub Pontiō Pīlātō, passus et sepultus est. 
5
Et resurrēxit tertiā diē secundum Scrīptūrās. 
6
Et ascendit in caelum, sedet ad dext ram Patris. 
7
Et it rum ventūrus est cum glōriā iūdicāre vīvōs et mortuōs, Eiusque Rēgnī nōn erit 
fīnis. 

 
199 
8
Et in Spir tum Sānctum, Dom num vīvificantem, Quī ex Patre prōcēdit; Quī cum 
Patre, et Fīliō simul adōrātur et conglōrificātur, Quī locūtus est per prophētās. 
9
Et in Ūnam Sānctam Cathol cam et Apostol cam Ecclēsiam. 
10
Cōnfiteor ūnum baptisma in remissiōnem peccātōrum. 
11
Et exspectō resurrēctiōnem mortuōrum. 
12
Et vītam ventūrī saec lī. Amen. 
Euangelium paschāle 
In prīncipiō erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc 
erat in prīncipiō apud Deum. Omnia per Ipsum facta sunt, et sine Ipsō factum est nihil, 
quod factum est. In Ipsō  vīta erat, et vīta erat lūx hom num. Et lūx in ten brīs lūcet, et 
ten brae eam nōn conprehendērunt. Fuit homō missus ā Deō, cuī  nōmen erat Iohannēs. 
Hīc vēnit in testimōnium, ut testimōnium perhibēret dē lūm ne, ut omnēs crēd rent per il-
lum. Nōn erat ille lūx, sed ut testimōnium perhibēret dē  lūm ne. Erat lūx vēra, quae 
inlūm nat omnem hom nem venientem in mundum. In mundō erat, et mundus per Ipsum 
factus est,  et mundus Eum nōn cognōvit. In propria vēnit et suī Eum nōn recēpērunt. 
Quotquot autem recēpērunt Eum, dedit eīs potestātem fīliōs Deī f rī, hīs, quī crēdunt in 
nōm ne Eius. Quī nōn ex sanguin bus, neque ex voluntāte carnis, neque ex voluntāte virī, 
sed ex Deō nātī sunt. Et Verbum carō factum est et habitāvit in nōbīs, et vīd mus glōriam 
Eius, glōriam quasi ūnigen tī  ā Patre, plēnum grātiae et vēritātis. Iohannēs testimōnium 
perh bet dē Ipsō et clāmat dīcēns: “Hīc erat quem dīxī  vōbīs, Quī post mē ventūrus est, 
ante mē factus est,  quia prior mē erat. Et dē plēnitūd ne Eius nōs omnēs accep mus et 
grātiam prō grātiā. Quia lēx per Mosen data est, grātia et vēr tās per Iesum Chrīstum facta 
est (Ioh. 1, 1-17). 
Praecepta beātitūdĭnis 
Beātī paup rēs spir tū, quōniam ipsōrum est Rēgnum caelōrum. 
Beātī mītēs, quōniam ipsī possidēbunt terram. 
Beātī, quī lūgent, quōniam ipsī cōnsōlābuntur. 
Beātī, quī ēsuriunt et sitiunt iūstitiam, quōniam ipsī saturābuntur. 
Beātī misericordēs, quia ipsī misericordiam cōnsequentur. 
Beātī mundō corde, quōniam ipsī Deum vidēbunt. 
Beātī pācif cī, quōniam fīliī Deī vocābuntur. 
Beātī, quī persecutiōnem patiuntur propter iūstitiam, quōniam ipsōrum est Rēgnum 
caelōrum. 
Beātī estis, cum maledīx rint vōbīs et persecūtī vōs fu rint et dīx rint omne malum ad-
versum vōs mentientēs propter Mē. 
Gaudēte et exultāte, quōniam mercēs vestra copiōsa est in caelīs (Mat. 5, 3-12). 
Decalŏgus 
1.
 
Egō sum Dom nus Deus tuus, nōn habēbis deōs aliēnōs cōram Mē. 
2.
 
Nōn faciēs tibī sculptīle, neque omnem similitūd nem, quae est in caelō dēs per, et 
quae in terrā deorsum, nec eōrum, quae sunt in aquīs sub terrā; nōn adōrābis ea, ne-
que colēs. 
3.
 
Nōn assūmēs nōmen Dom nī tuī in vānum. 
4.
 
Mementō, ut diem sabbătī sānctif cēs. Sex diēbus operāb ris, et faciēs omnia op ra 
tua, sept mō autem diē sabbătum Dom nī Deī tuī est. 

 
200 
5.
 
Honōrā patrem tuum et mātrem tuam, ut bene tibī sit et ut sīs longaevus super ter-
ram. 
6.
 
Nōn occīdēs. 
7.
 
Nōn moechāb ris. 
8.
 
Nōn furtum faciēs. 
9.
 
Nōn loquēris contrā prox mum tuum falsum testimōnium. 
10.
 
Nōn concupīscēs uxōrem prox mī tuī, nec desiderābis domum eius, nōn agrum, nōn 
servum, nōn ancillam, nōn bovem, nōn as num, nec omnia, quae illīus sunt. 
PSALMI 
P
SALMUS PRĪMUS
 
1
Beātus vir, quī nōn abiit in cōnsiliō impiōrum, et in viā peccātōrum nōn stetit, et in 
cath drā pestilentiae nōn sēdit; 
2
sed in lege Dom nī voluntās eius, et in lege eius meditābitur 
diē ac nocte! 
3
Et erit tamquam līgnum, quod plantātum est secus dēcursūs aquārum, quod 
fructum suum dabit in temp re suō, et folium eius nōn dēfluet; et omnia, quaecumque fa-
ciet, prōsperābuntur. 
4
Nōn sīc impiī, nōn sīc; sed tamquam pulvis, quem prōicit ventus ā 
faciē terrae. 
5
Ideō  nōn resurgent impiī in iūdiciō, neque peccātōrēs in cōnsiliō  iūstōrum. 
6
Quōniam nōvit Dom nus viam iūstōrum, et iter impiōrum perībit. 
P
SALMUS TERTIUS ET TRĪCĒSĬMUS
 
1
David cum inmūtāvit vultum suum cōram Abim lech, et dīmīsit eum, et abiit. 
2
Benedīcam Dom num in omnī temp re; semper laus Eius in ōre meō. 
3
In Dom nō 
laudāb tur an ma mea; audiant mānsuētī et laetentur. 
4
Magnificāte Dom num mēcum, et 
exaltēmus nōmen Eius in id ipsum. 
5
Exquīsīvī Dom num, et exaudīvit mē, et ex omn bus 
tribulātiōn bus meīs  ēripuit mē. 
6
Accēd te ad ēum et inlūminām nī, et faciēs vestrae nōn 
cōnfundentur. 
7
Iste pauper clāmāvit, et Dom nus exaudīvit eum et de omn bus 
tribulātiōn bus eius salvāvit eum. 
8
Vallābit ang lus Dom nī in circu tū timentium Eum et 
ēripiet eōs. 
9
Gustāte et vidēte, quōniam suavis est Dom nus! Beātus vir, quī spērat in Eō! 
10
Timēte Dom num, omnēs sānctī Eius, quōniam nōn est inopia timent bus Eum. 
11
Dīv tēs 
eguērunt et ēsuriērunt, inquīrentēs autem Dom num nōn minuentur omnī bonō. 
Diapsalma 
12
Venīte, fīliī, audīte mē: timōrem Dom nī docēbō  vōs. 
13
Quis est homō, quī vult 
vītam, cupit vidēre diēs bonōs? 
14
Prōh bē linguam tuam ā malō et labia tua, nē loquantur 
dolum. 
15
Dēverte ā malō et fac bonum; inquīre pācem et persequ re eam. 
16
Oc lī Dom nī 
super iūstōs, et aurēs Eius in precem eōrum. 
17
Faciēs Dom nī super facientēs mala, ut perdat 
dē terrā memoriam eōrum. 
18
Clāmāvērunt iūstī, et Dom nus exaudīvit et ex omn bus 
tribulātiōn bus eōrum līberāvit eōs. 
19
Iuxtā est Dom nus hīs, quī tribulātō sunt corde, et 
hum lēs spir tū salvābit. 
20
Multae tribulātiōnēs iūstōrum, et dē omn bus hīs līberāvit eōs. 
21
Dom nus custōdit omnia ossa eōrum;  ūnum ex hīs nōn conterētur. 
22
Mors peccātōrum 
pess ma et quī ōdērunt iūstum dēlinquent. 
23
Red met Dom nus an mās servōrum suōrum, 
et nōn dēlinquent omnēs, quī spērant in Eum. 
P
SALMUS QUĪNQUĀGĒSĬMUS
 
1
In fīnem psalmus David, 
2
cum vēnit ad eum Nathan prophēta, quandō intrāvit ad Bethsabee. 

 
201 
3
Miserēre  meī, Deus, secundum magnam misericordiam Tuam et secundum 
multitūd nem miserātiōnum Tuārum dēlē inīquitātem meam. 
4
Amplius lavā  mē ab 
inīquitāte meā et ā peccātō meō mundā mē. 
5
Quōniam inīquitātem meam egō cognōscō, et 
peccātum meum contrā  mē est semper. 
6
Tibī  sōlī peccāvī et malum cōram Tē  fēcī, ut 
iūstificēris in sermōn bus Tuīs et vincās, cum iūdicāris. 
7
Ecce enim in inīquitāt bus concep-
tus sum, et in peccātis concēpit mē māter mea. 
8
Ecce enim vēritātem dīlēxistī, incerta et oc-
culta sapientiae Tuae manifestāstī mihī. 
9
Aspargēs mē hysōpō, et mundābor; lavābis mē, et 
super nivem dealbābor. 
10
Audituī meō dabis gaudium et laetitiam, exultābunt ossa 
humiliāta. 
11
Averte faciem Tuam ā peccātīs meīs et omnēs inīquitātēs meās dēlē. 
12
Cor 
mundum creā in mē, Deus, et spir tum rēctum innovā in viscer bus meīs. 
13
Nē prōiciās mē 
ā faciē Tuā et Spir tum Sānctum Tuum nē auf rās ā mē. 
14
Redde mihī laetitiam salutāris Tuī 
et Spir tū prīncipālī cōnfirmā mē. 
15
Docēbō inīquōs viās Tuās, et impiī ad Tē convertentur. 
16
Līb rā mē dē sanguin bus, Deus, Deus, salūtis meae, exultābit lingua mea iūstitiam Tuam. 
17
Dom ne, labia mea aperiēs, et ōs meum adnuntiābit laudem Tuam. 
18
Quōniam sī voluissēs 
sacrificium, dedissem ut que; holocaustīs nōn delectāb ris. 
19
Sacrificium Deō spir tus 
contribulātus; cor contrītum et humiliātum Deus nōn spernet. 
20
Benigne fac, Dom ne, in 
bonā voluntāte Tuā Sion et aedificentur murī Hierusălem. 
21
Tunc acceptābis sacrificium 
iūstitiae, oblātiōnēs et holocausta; tunc inpōnent super altāre Tuum vit lōs. 
P
SALMUS NŌNĀGĒSĬMUS
 
1
Laus cant cī David 
Quī hab tat in adiūtōriō Altiss mī, in prōtectiōne Deī caelī commorāb tur. 
2
Dīcet 
Dom nō: “Susceptor meus es Tū et refugium meum, Deus meus, spērābō in Eum!” 
3
Quōniam Ipse līberābit mē  dē laqueō venantium et ā verbō asp rō; 
4
in scap līs Suīs 
obumbrābit tē et sub pinnīs Eius spērābis; scūtō circumdābit tē vēr tās Eius. 
5
Nōn timēbis ā 
timōre nocturnō, ā sagittā volante in diē, 
6
ā negōtiō perambulante in ten brīs, ab incursū et 
daemoniō meridiānō. 
7
Cadent ā lat re Tuō mīlle et decem mīlia ā dextrīs Tuīs, ad Tē autem 
nōn adpropinquābit. 
8
Vērumtămen oc līs Tuīs cōnsiderābis et retribūtiōnem peccātōrum 
vidēbis. 
9
“Quōniam Tū, Dom ne, spēs mea”; Altiss mum posuistī refugium tuum. 
10
Nōn 
accēdent ad tē mala, et flagellum nōn adpropinquābit tabernac lō tuō. 
11
Quōniam ang līs 
Suīs mandābit dē tē, ut custōdiant tē in omn bus viīs tuīs. 
12
In man bus portābunt tē, nē 
forte offendās ad lap dem pedem tuum. 
13
Super asp dem et basiliscum ambulābis et 
conculcābis leōnem et dracōnem. 
14
“Quōniam in Mē spērāvit et līberābō eum; prōt gam 
eum, quia cognōvit nōmen Meum. 
15
Clāmābit ad Mē, et exaudiam eum; cum ipsō sum in 
tribulātiōne;  ēripiam eum et clārificābō eum; 
16
longitūd ne diērum replēbō eum et osten-
dam illī salūtāre Meum”. 
S
ĀNCTUS
 
Sānctus, sānctus, sānctus Dom nus Deus Sabaoth. Plēnī sunt caelī et terra glōriā Tuā. 
Hosanna in excelsīs, benedictus, Quī venit in nōm ne Dom nī. Hosanna in excelsīs. 
Sānctus, sānctus, sānctus Dom nus exercituum, plēna est omnis terra glōriā Deī. 
Dīrigātur, Dom ne, ōrātiō mea. 
Inclīnā cor meum, Deus, in testimōnia Tua. Egō  dīxī: Dom ne, miserēre meī. Sānā 
an mam meam, quia peccāvī Tibī. 
Dom ne, exaudī ōrātiōnem meam, et clāmor meus ad Tē veniat. 

 
202 
Grātiam Tuam quaes mus, Dom ne, ment bus nostrīs  īnfunde: ut quī, Ang lō nun-
tiante, Chrīstī  Fīliī Tuī incarnātiōnem cognōv mus; per passiōnem Eius et crūcem, ad 
resurrēctiōnis glōriam perdūcāmur. Per Eumdem Chrīstum Dom num nostrum. Amēn. 
Dīvīnum auxilium maneat semper nōbīscum. 
Dom ne labia mea aperiēs  et  ōs meum adnuntiābit laudem Tuam. Deus, in 
adiūtōrium meum intende. Dom ne, ad adiuvandum mē festīnā. 
Mundī Redemptor, quaes mus Tū probra nostra dīluās, nōbīsque largus comm da 
vītae perennis cōnf rās. Praestā, Pater piiss me, Patrīque compar Ūn ce, cum Spir tū 
Paraclētō rēgnāns per omne saec lum. Amēn. 
Dom nus rēgnāvit, decōre indūtus est. Indūtus est Dom nus fortitūd ne et praecīnxit 
Sē virtūte. 
Benedīcat et custōdiat nōs omnip tēns et miser cors Dom nus, Pater, et Fīlius, et 
Spir tus Sānctus. Amēn. 
In manūs Tuās, Dom ne, commendō spir tum meum. 
N
UNC DĪMITTIS
 
Nunc dīmittis  servum Tuum, Dom ne, secundum verbum Tuum in pāce, quia 
vīdērunt oc lī meī salūtāre Tuum, quod parāstī ante faciem omnium populōrum, lūmen ad 
revelātiōnem gentium et glōriam plēbis Tuae Isrāhel. 
C
HRĪSTUS RESURRĒXIT
 
Chrīstus resurrēxit ē mortuīs, morte mortem calcāvit et ent bus in sepulchrīs vītam 
dōnāvit. 
G
LŌRIA 
(G
LŌRIFICĀTIŌ 
G
RANDIS
) 
Glōria in excelsīs Deō, et in terrā pāx, homin bus benevolentia. 
Laudāmus Tē, benedīc mus Tē, adōrāmus Tē, glōrificāmus Tē, grātiās ag mus Tibī 
propter magnam glōriam Tuam, Dom ne Deus, Rēx caelestis, Deus Pater Omnip tēns, 
Dom ne Fīlī Ūnigen te Iesū Chrīste, et Sāncte Spir tus. 
Dom ne Deus, Āgne Deī, Fīlī Patris, Quī tollis peccāta mundī, miserēre nostrī; Quī 
tollis peccāta mundī, susc pe dēprecātiōnem nostram; Quī sedēs ad dextram Patris, miserēre 
nostrī, quoniam Tū sōlus Sānctus, Tū sōlus Dom nus, Iesus Chrīstus in glōriā Deī Patris. 
Amen. 
Hymnus sānctī Ambrosiī (340-397) 
Tē Deum laudāmus, Tē Dom num cōnfitēmur; 
Tē aeternum Patrem omnis terra venerātur; 
Tibī omnēs ang lī, Tibī caelī et ūniversae potestātēs, 
Tibī Cher bim et Serăphim incessab lī vōce prōclāmant: 
Sānctus, sānctus, sānctus Dom nus Deus Sabaoth, 
Plēnī sunt caelī et terra maiestātis glōriae Tuae. 
Tē glōriōsus apostolōrum chorus, 
Tē prophētārum laudab lis num rus, 
Tē martyrum candidātus laudat exerc tus, 
Tē per orbem ferrārum sāncta cōnfitētur Ecclēsia: 
Patrem immēnsae maiestātis, 
Venerandum Tuum vērum et ūn cum Fīlium, 

 
203 
Sānctum quoque Paraclētum Spir tum. 
Tū, Rēx glōriae Chrīste, 
Tū Patris sempiternus es Fīlius, 
Tū ad līberandum susceptūrus hom nem nōn horruistī Virg nis ut rum, 
Tū, dēvictō mortis aculeō, aperuistī crēdent bus rēgna caelōrum, 
Tū ad dextram Deī sedēs in glōriā Patris, 
Iūdex crēd ris esse ventūrus. 
Tē ergō quaes mus, Tuīs fam līs subv nī, quōs pretiōsō sangu ne redēmistī, 
Aeternā fac cum sānctīs in glōriā numerārī, 
Salvum fac pop lum Tuum, Dom ne, et benedīc hereditātī Tuae, 
Et rēge eōs, et extolle illōs usque in aeternum. 
Per sing lōs diēs benedīc mus Tē 
Et laudāmus nōmen Tuum in saec lum et in saec lum saec lī. 
Dignāre, Dom ne, diē istō sine peccātō nōs custōdīre. 
Miserēre nostrī, Dom ne, miserēre nostrī. 
Fiat misericordia Tua, Dom ne, super nōs, quemadm dum sperāv mus in Tē. 
In Tē, Dom ne, sperāvī — nōn cōnfundar in aeternum. Amen. 
ORATIONES ALIAE 
Avē, Marīa 
Avē, Marīa, grātiā plēna, Dom nus Tēcum. Benedicta Tū in mulier bus et benedictus 
fructus ventris Tuī Iesus. Sāncta Marīa, Māter Deī, ōrā prō nōbīs peccātōr bus nunc et in 
hōrā mortis nostrae. Amēn. 
Avē, Rēgīna caelōrum. Avē, Dom na angelōrum. Salvē, Radīx, salvē, Porta, ex quā 
mundō lūx est orta. Gaudē, Virgō glōriōsa, super omnēs speciōsa; valē, ō valdē decōra, et 
prō  nōbīs exōrā. Dignāre mē laudāre Tē, Virgō sacrāta. Dā mihī virtūtem contrā hostēs 
Tuōs. Rēgīna coelī, laetāre, alleluia. Gaudē et laetāre, Virgō Marīa, alleluia. 
Salvē, Rēgīna, Māter misericordiae, vīta, dulcēdō, et spēs nostra, salvē. Ad Tē 
clāmāmus, exs lēs fīliī Hevae, ad Tē suspīrāmus gementēs et flentēs in hāc lacrymārum 
valle. Eia ergō, Advocāta nostra, illōs Tuōs misericordēs oc lōs ad nōs converte. Et Iesum, 
benedictum fructum ventris Tuī, nōbīs post hoc exsilium ostende. Ō clēmēns, ō pia, ō dul-
cis Virgō Marīa.  Ōrā prō  nōbīs, sāncta Deī Gen trīx, ut dignī efficiāmur prōmissiōn bus 
Chrīstī. 
Deīpăra Virgō 
Deīpăra Virgō, āve, grātiā plēna Marīa, Dom nus Tēcum! Benedicta Tū in mulier bus, 
et benedictus fructus ventris Tuī, quia Salvātōrem peperistī animārum nostrārum. 
Sub Tuum praesidium 
Sub Tuum praesidium cōnfug mus, sāncta Deī gen trīx, nostrās dēprecātiōnēs nē 
dēspiciās in necessitāt bus nostrīs, et ā perīc līs cūnctīs līb rā nōs semper, glōriōsa et bene-
dicta. 
Sub Tuam misericordiam 
Sub Tuam misericordiam cōnfug mus, Deīpăra Virgō, nostrās dēprecātiōnēs nē 
dēspiciās in dolōr bus nostrīs, sed ā perīc līs līb rā nōs, ūna puriss ma et benedicta. 

 
204 
Cantĭcum Deīpărae 
Magnif cat an ma Mea Dom num, et exultāvit spir tus Meus in Deō salūtārī Meō. 
Quia respēxit humilitātem Ancillae Suae: Ecce enim ex hōc
1
 beātam Mē dīcent omnēs 
generātiōnēs. 
Quia fēcit Mihī magna, Quī potēns est et sānctum nōmen Eius. 
Et misericordia Eius in prōgeniēs et prōgeniēs timent bus Eum. 
Fēcit potentiam in brachiō Suō, dispersit superbōs mente cordis suī. 
Dēposuit potentēs dē sede et exaltāvit hum lēs. 
Esurientēs implēvit bonīs et dīv tēs dīmīsit inānēs 
Suscēpit Isrāhel puerum Suum memorārī misericordiae. 
Sicut locūtus est ad patrēs nostrōs, Abrăham, et sēm nī eius in saec la (Lc. 1, 46-55). 
Post partum, Virgō, inviolāta permānsistī. Deī Gen trīx, intercēde prō nōbīs. 
Sānctus Aurelius Augustī nus (354- 430) 
Cōnfessiōnēs. Lib. IX. 
Cap. 1. Ō Dom ne, egō servus Tuus, egō servus Tuus, et fīlius ancillae Tuae; disrūpistī 
vinc la mea, Tibī sacrificābō sacrificium laudis (Ps 115, 16-17). Gaudet Tē cor meum, et lingua 
mea, et omnia ossa mea dicant: Dom ne, quis sim lis Tibī? Dicant, et responde mihī, et dīc 
an mae meae: Salūs tua Egō sum (Ps 34, 3, 10). Quis egō et quālis egō? Quid nōn malī aut 
facta mea, aut sī  nōn facta, dicta mea, aut sī  nōn dicta, voluntās mea fuit? Tū autem, 
Dom ne, bonus et miser cors, et dext ra Tua respiciēns prōfunditātem mortis meae, et ā 
fundō cordis meī exhauriēns abyssum corruptiōnis. Et hoc erat tōtum: nolle quod volēbam, 
et velle quod volēbās. Sed ubī erat tam annōsō temp re, et dē quō  īmō altōque sēcrētō 
ēvocātum est in momentō līb rum arbitrium meum, quō subd rem cervīcem lēnī iugō Tuō, 
et um rōs levī sarc nae Tuae (Mt 11, 29), Chrīste Iesū, adiūtor meus, et redemptor meus? 
Quam suave mihī sub to factum est, carēre suavitāt bus nūgārum, et quās amitt re metus 
fu rat, iam dīmitt re gaudium erat! Ēiciēbas enim eās  ā  mē, vēra Tū et summa suav tās 
ēiciēbās, et intrābās prō eīs, omnī voluptāte dulcior, sed nōn carnī et sangu nī; omnī lūce 
clārior, sed omnī sēcrētō interior; omnī honōre sublīmior, sed nōn sublīm bus in sē. Iam 
līber erat an mus meus ā  cūrīs mordāc bus ambiendī, et acquīrendī, et volutandī, atque 
scalpendī scabiem libīd num: et garriēbam Tibī, clāritātī meae, et dīvitiīs meīs, et salūtī 
meae, Dom nō Deō meō. 
Sānc tus Le ō Magnus, Papa Rōmānus (395-461) 
Sermō ūnus et vīcēsĭmus. 
In Nātivitāte Domĭnī nostrī 
Iesū Chrīstī, prīmus. 
Cap. 1. 
Salvātor noster, dīlectiss mī, hodiē nātus est, gaudeāmus. Neque enim locum fas est 
ibī esse trīstitiae, ubī nātālis est vītae; quae cōnsumptō mortālitātis timōre, nōbīs ing rit dē 
prōmissā aeternitāte laetitiam. Nēmō ab huius alacritātis participatiōne sēcern tur,  ūna 
                                                 
1
 Scil. ex hōc tempŏre. 

 
205 
cūnctīs laetitiae commūnis est ratiō, quia Dom nus noster, peccātī mortisque dēstructor, si-
cut nūllum ā reātū līberum rep rit, ita līberandīs omn bus venit. Exsultet sānctus, quia pro-
pinquat ad palmam. Gaudeat peccātor, quia invītātur ad veniam. Animētur gentīlis, quia 
vocātur ad vītam. Deī namque Fīlius secundum plēnitūd nem temp ris, quam dīvīnī cōnsiliī 
īnscrūtāb lis altitūdō disposuit, reconciliandam auctōrī suō  nātūram gen ris assūmpsit 
humānī, ut inventor mortis diab lus, per ipsam quam vīc rat vincerētur. In quō cōnflictū 
prō nōbīs in tō, magnō et mīrāb lī aequitātis iūre certātum est: dum omnip tēns Dom nus 
cum saeviss mō hoste, nōn in suā maiestāte, sed in nostrā congred tur humilitāte, obiiciēns 
eī eandem fōrmam eandemque nātūram, mortālitātis quidem nostrae partic pem, sed 
peccātī  tōtīus expertem. Aliēnum quippe ab hāc nātīvitāte est, quod dē omn bus leg tur: 
Nēmō mundus ā sorde, nec īnfāns, cuius est ūnīus diēī vīta super terram. Nihil ergō in istam 
singulārem nātīvitātem dē carnis concupīscentiā trānsīvit, nihil dē peccātī lege mānāvit. 
Virgō  rēgia David cae stirpis ēlig tur, quae sacrō gravidanda fētū  dīvīnam humānamque 
prōlem prius concip ret mente quam corp re. Et nē supernī ignāra cōnsiliī ad inūsitātōs 
pavēret effectūs, quod in Eā operandum erat ā Spir tū  Sānctō, colloquiō discit angel cō. 
Nec damnum crēdit pudōris, Deī Gen trīx mox futūra. Cūr enim dē conceptiōnis novitāte 
dēspēret, Cuī efficientia dē Altiss mī virtūte prōmitt tur? Cōnfirmātur crēdentis fidēs etiam 
praeeuntis attestātiōne mīrāc lī, donātūrque Elizăbeth inopīnāta fēcund tās, ut Quī concep-
tum ded rat ster lī, datūrus nōn dubitārētur et Virg nī. 

жүктеу/скачать 2,18 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: