көрініс табады:
-
даму мүмкіндігі шектеулі балаларға қатысты олар «түзетілмейді» деген
педагогтардың психологиялық тосқауылдар, теріс әлеуметтік ұстанымдар мен
таптаурындардың болуы;
-
даму мүмкіндігі шектеулі балаларды жалпы білім беретін мекемеге
қабылдау үшін педагогтарға заңды түрде бекітілген ынталандыру жүйесінің
(
марапаттау) болмауы (қосымша еңбекақы, еңбек демалысының уақытын
ұзарту,
сыныптағы балалар санын азайту, т.б.). жағымды ынталандырудың
болмауы, педагогтарда инклюзивті білім беру бұл даму мүмкіндігі шектеулі
баланы бағумен байланысты көптеген қосымша міндеттерді қажет ететін
олардың мойындарына артылған артық және ауыр салмақ деген пікірді
қалыптастыруға әсер етеді;
-
қазіргі мектептер негізінен барлық балаларға берілген нақты қарқында
жұмыс істей алатын, орта мектеп жағдайында
педагогикалық және
психологиялық ықпал етудің типтік әдістері жеткілікті болатын балаларға
бағытталған. Берілген әдістер абстрактілі, дене, эмоционалды және
интеллектуалды «сау» балаға, яғни даму мүмкіндігі шектеулі балаларға сәйкес
емес оқушыға бағдарланған;
-
жалпы білім беретін мектеп мұғалімдері балаларға оқу білімін беруге
бағытталған. Оған көбінесе оқушылардың белгілі бір білім, білік, дағдылар
жиынтығын меңгеруін қарастыратын жалпы
білім беру мекемелерінің
Бағдарламалары мен білім беру стандарттары өз әсерін тигізуде. Мемлекеттік
стандарттың Базалық минимумында көрсетілген мектепке дейінгі және
мектептік білім беру нәтижелерінде әрбір жас топтарындағы балалардың
барлық пәндер бойынша білім, білік, дағдылары деңгейлеріне қатаң талаптар
қойылуына байланысты тәжірибеде баланы оқыту мен дамытудың жеке
траеториясын жасау мүмкін болмайды. Сондықтан мұғалімдер көбінесе, даму
мүмкіндігі шектеулі балалардың объективті қиындықтарын түсінбей, оған
адекватты көмек көрсетуге қажетті білім мен біліктің болмауынан бұл
санаттаға балаларға тым жоғары талаптар қояды.
Сондай-ақ, даму мүмкіндігі
шектеулі балалардың спецификалық танымдық қабілеттері сыныптың
(мектептің) үлгерім көрсеткіштерін объективті түрде төмендетуі, бұл
балаларға жағымды көқарастың қалыптаспауына әсерін тигізіп отыр [16].
Осылайша, инклюзивті білім берудің мақсаттары, міндеттері және
қабылданған нормативті-құқықтық база жалпы білім беру жүйесіне барлық
балаларды енгізу идеясының дамуына байланысты,
жалпы білім беретін
ұйымдар мұғалімдерінің педагогикалық әрекетін қайта қарастыруды талап
етеді.
Бастауыш сынып мұғалімінің инклюзивті білім беру жағдайындағы
жұмысының ең басты бағдары оқыту нәтижесі немесе жалпыға міндетті білім
беру стандарттарының талаптарын орындау емес, құндылық ретінде
оқушының өзіне бағытталуы керек. Сонда адамдар арасында қандай да
болмасын критерийлер бойынша топтарға бөліну болмайды [15].
Достарыңызбен бөлісу: