Лекция жинағы 1 -дәріс. Кіріспе. Ғылым философиясы мен методологиясы философиялық білімнің саласы ретінде Кіріспе
жүктеу/скачать 0,52 Mb.
|
ҒТФ., лек.жинағы (1)
| И. Лакатос (1922-1974) к.Поппердің ізбасары болды. Өз жұмысының бастапқы кезеңінде ол математиканың дамуын талдауға баса назар аударды. Ол нақты тарихи материалда математикада жаңа теориялардың қалыптасу процесі дәлелдеу және теріске шығару арқылы жүзеге асырылатындығын көрсетті. 1967 жылы орыс тіліне аударылған "Дәлелдемелер мен теріске шығарулар" атты алғашқы жұмысында көпбұрыштардың шеттері, шыңдары мен жақтары арасындағы қатынастар туралы теореманы дәлелдеу процесін қызықты тарихи қайта құру ұсынылды. Лакатос біртіндеп теріске шығаратын ережелер теория мазмұнының дамуына және теріске шығаратын қарсы мысалдардың теорияны растайтын мысалдарға айналуына қалай әкелгенін бақылап отырды. Теорияны оны бұрмалау процесінде дамыту идеясы и. Лакатостың ғылыми-зерттеу бағдарламаларының әдіснамасында екінші кезеңінде жалпыланды.
Лакатостың өзі "жетілдірілген жалғандық"(«усовершенствованным фальсификационизмом») деп атаған бұл тұжырымдамада ғылымның дамуы ғылыми-зерттеу бағдарламаларының бәсекелестігі ретінде ұсынылған, яғни кейбір іргелі проблемалар, идеялар, ұғымдар мен идеялар төңірегінде ұйымдастырылған өзара әрекеттесетін және дамып келе жатқан теориялардың кешендерін қамтитын тұжырымдамалық жүйелер. Бұл іргелі идеялар, ұғымдар мен идеялар ғылыми-зерттеу бағдарламасының "қатты өзегін" құрайды. Егер теріске шығаратын Ережелер пайда болса, "қатты ядро" сақталады, өйткені бағдарламаны жүзеге асыратын зерттеушілер осы ядроны қорғайтын гипотезалар жасайды. Көмекші гипотезалар ядроның " қорғаныс белдеуін "құрайды, оның функциялары" позитивті эвристиканы " қамтамасыз етеді, яғни.білімнің өсуі, теориялық идеялардың тереңдеуі және нақтылануы, теріске шығаратын мысалдарды бағдарламаның эмпирикалық негізінің растауына және кеңеюіне айналдыру. Лакатостың пікірінше, ғылымның дамуы зерттеу бағдарламаларының бәсекелестігі ретінде жүзеге асырылады. Екі бәсекелес бағдарламаның ішінен "проблемалардың прогрессивті ауысуын" қамтамасыз ететін бағдарлама жеңіске жетеді, яғни жаңа белгісіз фактілерді болжау және оның қарсыласы түсіндірген барлық фактілерді түсіндіру қабілетін арттырады. Бірақ фактілерді болжауды тоқтатқан бұл зерттеу бағдарламасы жаңа фактілердің пайда болуымен күреспейді, оларды түсіндіре алмайды, нашарлайды. Зерттеу бағдарламаларының күрес тұжырымдамасы ғылыми білімді дамытудың көптеген маңызды ерекшеліктерін анықтады. Бірақ Тұжырымдаманың өзі өзінің бастапқы тұжырымдамаларын неғұрлым аналитикалық дамытуды қажет етті. Бастапқы терминнің осы екіұштылығы мен белгісіздігінде ғылымның зерттеу бағдарламаларының иерархиясын анықтау мәселесі бір уақытта жасырылды. Лакатос бұл мәселені шешкен жоқ. Бұл үшін батыстық ғылым философиясында жасалғанға қарағанда ғылыми білімнің құрылымын едәуір сараланған талдау қажет болды. жүктеу/скачать 0,52 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|