«Мәдени мұра» Мемлекеттік бағдарламасының кітап сериялары
Өгдүлміштің Одғұрмышқа жауабы
жүктеу/скачать 1,69 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Еліктің Өгдүлмішке сауалы
- Өгдүлміштің Елікке жауабы
| Өгдүлміштің Одғұрмышқа жауабы
Сүйінішпен айтты Өгдүлміш: — Қандасым, Сондай болмақ кісіліктің арнасы! Келісті айтқан сөзіңе жан сүйінді, Шешіп бердің шешілмейтін түйінді. Перде жапқан сөздің мəнін, астарын — Ашып бердің, пердені алып тастадың. Өзім енді бұл тілекті қояйын, Қолдап жүргей мені лəйім құдайым! 5820 Жаппар ием сақтасын һəм қорғасын, Қылық-құлқым, пейілімді оңдасын! Дұғаңда атап, медет беріп, демегін, Мені ұмытпа, сенсің тірек, сенерім! * * * Сөзін үзіп, тұрды, шықты ақырын, Қош айтысып, басын бұрды атының. Келіп түсті, кірді үйіне жадырап, Асын ішіп, демін алды азырақ. Зеңгір аспан қара киім киінді, Шашын жайып, жарық жүзі түйілді. 5825 Өрген шашын жазғандай күн, құлпыртып, Дүние ішін жапты түсі бұлғынның! Төсек салды. Жатты, біраз керілді, Сонсоң тыншып, тəтті ұйқыға көмілді. Оянды да, қарады ашып қабағын, Қыздай күліп көрсетті аспан ажарын. Күн шықты да, алтын шапақ таралды, Күллі жаһан аққу құстай таранды. Тұрды Өгдүлміш, жуынды да тазарды, Намаз оқып, асын ішті азанғы. 5830 Атқа мініп хан сарайға барды да, Келіп кірді тура Еліктің алдына. Еліктің Өгдүлмішке сауалы Сұрады Елік Одғұрмышты арнайы: — Есен-аман бар ма? — деп, һəм жағдайын. Ала ма екен дұғасында мені еске, Жанды қорғар хақ дұғасы емес пе!? Дұғасымен кісі ізгілік көреді, Дұғасымен жұмаққа да енеді. Жақсы дұға жоқ болса бұл жаһанда, Ерлер туа жерге кірер қашанда! Өгдүлміштің Елікке жауабы 5835 — Дұрыс айттың, — деді Өгдүлміш, — өзің де, Білікті, оңды, еш жалған жоқ сөзіңде. Жалғыз қалды ол, қайтарды да інісін, Дұға қылып, мұңлық болып біз үшін. Бізден басқа кімнен күнə шығады? Біз күнə істеп, сол оқиды дұғаны! Елік үшін жан ұшырып, табынып, Дұға оқып жүр, жан-тəнімен жанығып. Мейірбанды одан ешкім аспаған, Біз үшін ол өз қайғысын тастаған! 5840 Бізден осал кім бар, Елік, білмедім, Қол тимейді, өтті текке күндерім. Мал-дүние, қу тілекке семіріп, Рахатта құр жатыппыз керіліп. 468 469 Тəніңді құрт-жылан жер, бір өлерсің, Жан шығарда — бəрі өкініш, көнерсің! Есті сөзді естіп, ұғып аларсың, Содан, қозы, сен шапағат табарсың: «Жылан, құрттың жемісің — көп семірме, Қонар-кетер қонақсың — көп елірме! 5845 Көрген түстей өтер-кешер тірлігің, Белгісі оның қуған күндер бір-бірін!» жүктеу/скачать 1,69 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|