Өгдүлміштің Одғұрмышқа жауабы

Айтты Өгдүлміш: — Сөздеріңді естідім,

Мен сөйлейін, сөзің бұрмай естігін.

Сөздеріңнің жаны да бар қанығар,

Ақиқатын айтсам, міні тағы бар.

Тірі кісі кісілігін асырсын,

Кісіліктен зұлым пысы басылсын!

3370  Тірлігіңнің қандай нышан белгісі?

Тіріде адам бір жақсылық көрмесе?

Əйел алып, ұл-қыз сүйгін жадырап,

Ұлсыз ғұмыр қаңыраған шаңырақ!

(Əйел алғын ұл-қыз туып, өрбісін,

Ұлсыз десе, сөгіс ерге, ол бір сын.)

Естіп, байқа сара сөздің салмағын,

«Нəсілді үзбе тірлігіңді жалғағын.

Ұрпақсыздар өлерінде өкінер,

 — 

Кейінгілер, бала өсір! — деп өтінер».

Кімнің ұлы қалса артында, атадан,

Тірі дегін, оны өлдіге санама!

Жаһанда — аты, орны құрып, көшеді!»