Өгдүлміштің Елікке жауабы

Айтты Өгдүлміш: — Осы  сөзді  жария,

Сөйлеп едім, ай, білімі дария!

Тілімді алмай, деді үйіңе жет, кері,

Сөз қайырып көрдім, күшім жетпеді!

6245  Елік айтты: — Тəңір өзі қолдасын!

Шипа беріп, тұрғызсын да, оңдасын!

Ол Аллаға жан-тəнімен берілген,

Оу, ұл, бір хақ жафа қылмас тегіннен.

Егер де құл барлығынан  түңілсе,

Жаратқанға жалбарынып, жүгінсе.

 Шүбəсіз, хақ оны сақтап қолдайды,

Жақсы ат беріп, тілектерін оңдайды.

Мұны мегзер сөзді тыңдап көрерсің,

Ойға түйіп, істе көңіл бөлерсің:

Көңіл, қылық, тілді пəк тұт, арыл да!

Алла берер саған барша тілекті,

Сайтанды қу, беріп хаққа жүректі!»

Бекін! — деді, — Өгдүлміш, ес жина да,

Қайғы-мұңмен жүрегіңді қинама!

Жақсы кісі ол, жақсылықты таратқан,

Егер өлсе, қолдар өзі жаратқан!

Ай, бек, бұл күй келер енді бізге де,

Не өмір болмақ! Бұйырады бізге не?

Бір оңбады ақылымыз, діліміз.

Кешкен тірлік көрген түстей болып тұр,

Қалай өтті? Айту қиын соғып тұр.

Қалған күнді енді зая қылмасақ,

Құмарлыққа текке көңіл бұрмасақ!

 494

 

Алады ақыр, ажал айыл жимайды,

 

Өлім келсе, мың өкініш қинайды!

 

Бүгіннен сен сырттан бағып бəрін де,

 

Халық күйін көр, сүйініп, қадірле!

6260  Құтқар мені, өзіңді де азаптан,

 

Адал жолын берер, бəлкім, жаратқан!»

 

Не дейді есті, сөзін адал кісінің,

 

Хақтың күллі құлын сүйген түсініп:

 

«Кім жақсылық етсе,  қайтар қарымы,

 

Тəңір көзін ашып, шығар қарығы!

 

Кім зұлымдық етсе — өзін буады,

 

Зұлымдықтан тек зұлымдық туады!

 

Қалағаның жамандық па, жасағын,

 

Ұлырсың тек, өзің тартып азабын!»

жүктеу/скачать 1,91 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: