Экологиялық дҥниетаным -бҥкіл адамзат ҥшін ортақ ӛмір сҥру
ортасын сақтаудың ӛмірлік қажеттілігін терең тҥсіну. Экологиялық
мәдениеттің қҧрамдас бӛлігі.
Экологиялық сана- бҧл адамзат қауымдастығының табиғатпен
ажырамас байланысын тҥсіну қабілеті, адамдардың әл-ауқатының табиғи
ортаның тҧтастығы мен салыстырмалы ӛзгермейтіндігіне тәуелділігі және
бҧл тҥсінікті практикалық іс-әрекетте қолдану.
Экологиялық ойлау- бҧл жер экожҥйесінің барлық элементтерінің
қҧндылығы мен ӛзара байланысын тҧрақты тҥсіну, ғаламшардағы табиғат
пен ӛмірді сақтау тҧрғысынан
ӛз әрекеттерінің ықтимал салдары ҥшін
жауапкершілікті сезіну.
Экологиялық білім- адамның экологиялық мәдениетті оқыту,
тәрбиелеу және ӛзін-ӛзі тәрбиелеу арқылы, сондай-ақ еңбек және тҧрмыстық
әрекеті аясында мҧрагерлік және кеңейтілген кӛбею процесі. Ҥздіксіз
экологиялық білім - адамның ӛмір бойы экологиялық мәдениетті байытуы.
Адам экологиясы- адамзат қоғамының табиғатпен ӛзара әрекеті
туралы ғылым; адам тҧлғасының экологиясы; адам популяцияларының
экологиясы, оның ішінде этностар туралы ілім.
Экожҥйе (грек тілінен аударғанда ойкос-ҥй, тҧрғын ҥй, ҥй шаруашылығы +
жүйе- бӛлшектерден қҧралған, қосылыстардан тҧратын тҧтас)
- кез-келген бірлік (әр тҥрлі кӛлем мен дәреже), оның ішінде барлық
ағзалар (яғни биоценоз) белгілі бір аймақта (биотопта) және физикалық
ортамен ӛзара әрекеттесетін, энергия ағыны нақты анықталған трофикалық
қҧрылымды, тҥрлердің алуан тҥрлілігін және заттардың циклін қҧрайды.
