Тҧрмыстық қалдықтарды кәдеге жарату
(лат. утилис – пайдалы)
олардан энергия алу ҥшін (тікелей немесе биогаз алу арқылы) органикалық
заттарды және қҧрылыс материалдарын, компостарды және т. б. ӛндіру ҥшін
шикізатты кейіннен жағу немесе ашыту арқылы бағалы (мысалы, металдар)
және жанбайтын (мысалы, шыны) компоненттерді алу.
Экология-
бҧл тіршілік иелері мен олардың қоршаған ортасы, адам мен
табиғат арасындағы байланыс туралы ғылым (гр.
ойкос
-ҥй, тҧрғын ҥй,
орналасқан жер +
логос
– ғылым)
Экомәдениет
немесе
экологиялық мәдениет
адамның жалпы
мәдениетінің ажырамас бӛлігі болып табылады және әртҥрлі әрекеттерді,
сондай-ақ осы әрекеттің нәтижесінде пайда болған адамның экологиялық
санасын қамтиды.
Мектеп жасына дейінгі балаларға экологиялық білім беру –
бҧл
баланың қоршаған табиғи орта мен денсаулыққа жауапты қатынасын
қамтамасыз ететін ғылыми және практикалық білім мен біліктер жҥйесін
қалыптастыруға бағытталған жеке тҧлғаны оқыту, тәрбиелеу және
дамытудың ҥздіксіз процесі.
Энергия-
бҧл ғаламның әмбебап валютасы, оның басым бӛлігі кҥн
сәулесінен жерге тҥседі. Барлық экологиялық процестердің негізі тек жарық
энергиясы ғана емес, сонымен қатар су айналымын іске қосатын жылу
энергиясы (басқалармен қатар) болып табылады және қоректік заттардың
айналымы оған байланысты болады.
Экологиялық әдеп-
адамдардың табиғат жағдайы ҥшін жауапкершілігі
туралы мәселені кӛтереді, оған техникалық ӛркениеттің қысымын жеңілдету
міндеті қойылады.
Экологиялық паспорт-
кәсіпорынның табиғи ресурстарды пайдалану
деңгейін және оның қоршаған ортаға әсерін кӛрсететін нормативтік-
техникалық қҧжат.
Экологиялық фактор
1) тіршілік иесі бейімделу реакцияларымен әсер ететін ортаның кез-
келген жағдайы (бейімделу қабілеттерінен тыс ӛлім факторлары жатыр).
Экологиялық факторлар әдетте бірқатар топтарға бӛлінеді: уақыты,
кезеңділігі, пайда болу реті, шығу тегі, сипаты және т. б.;
2) биоэкологиялық ретінде сӛздің тар мағынасында экологиялық
фактор.
|
