жүйкелік сабақтарды қуалап та жайылатын
сияқты.
Герпестік энцефалитке шалынған
ми өте жұмсарады. Кесіндісінде
жұмсарып , кейде
қуысқа айналған ошақтар болады. Қуыстардың ішіне
бозғылт қызыл түсті, лайсаңдау, ботқа тәрізді қоймалжың зат жиналады. Көбіне
ми сыңарлары зақымданып, ошақтар, әдетте самай бөлімінде қалыптасады.
Олар ұсақ немесе өте ірі болып, мидың бір немесе әр жерінде жайғасып, тіпті
кейде ми сыңары мен ми қыртысының астындағы ганглийлерді түгел қамтиды.
Мидың бағаны, мишық, жұлын зақымдалмайды. Микроскоппен зерттегенде
мидың тіні сулы ісініп, колликвациялы некроз ошақтары пайда болғаны
көрінеді. Қан тамырларының төңірегі мен мидың жұмсақ қабықшаларына
шамалап лимфоциттер шоғырланады, сулы ісініп, қан толады.
Пролиферациялы және
тромбылы васкулит дамып, қан тамырларынан аздап қан кетеді (312-
сурет). Бұл аурудың диагнозы электрондық микроскоппен жасушаның
ядросынан вирустық қосымша заттарды анықтап және иммундық флюорецентті
тәсілмен герпес вирусының антигенін айқындап дәйектеледі. Кейде
некрозды менингэнцефалит созылмалы болып,
мезгіл-мезгіл қайталанып отырады .
Гидроцефалия байқалып, ми мен оның қыртыстық қабатының астындағы
ганглийлерде кисталар мен колликвациялы некроздың жаңа ошақтары болады,
ми тінінің кейбір жерлері ізбестенсе, басқа жерлері глиоздан қатаяды.
Микроскоппен су сіңген және колликвациялық некрозды аймақтар, ішіне
түйіршік шарлар жиналған кисталар, ізбестенген ошақтар көрінеді. Қан
тамырларының төңірегіне шамалап лимфоциттер шоғырланады, астроциттік
глия көбейеді.
Өкпеде кейде интерстицийлік пульмонит дамиды.
