11. Орта ғасырдағы христиандық философия. Патристика. Әулие Августин ілімі. Патристика - I-VIII ғғ. Христиандық ілім, христиандық дін догматтарын сақтайтын «шіркеу әкелерінің» апологетикасы.[1] Патристика кейiнгi антикалық және орта ғасырлық қоғамның эстетикасының құрылуына үлкен үлестi қосты.
Патристика (pater-әке) деп шіркеу әкейлерінің діни философиялық ілімдерін айтады (ІІІ-VІ ғғ.). Негізгі өкілдері: Климент Александрийский, Амвросий, Августин Блаженный, т.б. Мысалы, Августиннің көтерген басты мәселесі – христиан діннің артықшылығын дәлелдеу арқылы, шіркеудің жанды билеуге құқықтығ.Августин Құтты (Аврелиус Августин) (354-430) бүкіл ортағасырлық мәдениетке және философияның кейінгі дамуына елеулі әсер еткен патристикалық кезеңнің ірі философы және теологы болып саналады. Теориялық маңыздылығымен қатар, оның қызметі де практикалық мәнге ие болды: ол, атап айтқанда, Құдай мен сенушілер арасында делдал ретінде шіркеу ұйымының қажеттілігін дәлелдеді.
Августиннің негізгі шығармалары «Құдай қаласы туралы», «Шынайы дін туралы», «Конфессия», «Үшбірлік туралы» т.б.
Августин діни білімді жүйелеуде үлкен жұмыс атқарды, оны біртұтас ұғым ретінде ұсынуға тырысты. Ол өз жазбаларында «шынайы философия мен шынайы дін бір» деген ұстанымды ұстанды. Философтардың ішінде ол Платонды жоғары бағалады, оның көптеген философиялық идеяларына сүйенді.
Августин Платонның тәнсіз идеялардың («эссенциялардың») болуы туралы ұстанымын қабылдады. Бірақ Платонның пікірінше, материя сияқты мәңгілік және дүние жанына бағынатын ерекше әлемді құрайтын идеялар кешені Августинге әсер етпеді. Августин идеялар әлемін Әлемдік жаннан бөлетін сызықты алып тастады және барлық Платондық идеяларды діни Абсолютке енгізді. Ол Платонның идеялары «жаратушының әрекет ету алдындағы ойлары» деп мәлімдеді.
Құдайға тән - тәнсіз, кеңістіктегі шексіздік, мәңгілік, өзгермейтін деп түсіндіріледі. Құдай - ерік, ең жақсысы. Жақсылыққа бағытталған Құдай өзінің еркі арқылы табиғаттың барлық объектілерін, адамдардың барлық жанын және періште сияқты денесіз жаратылыстарды жасайды. Осылайша Августин креационизмді - табиғат пен материяны Құдайдың жарату позициясын негіздейді.