Шарап қышқылы (диоксиянтарь қышқылы, тартар қышқылы, 2,3-дигидроксибутан- ди қышқылы){\ дисплей стилі {\ ce {HOOC-CH (OH) -CH (OH) -COOH}}} – екі негізді окси қышқылы . Шарап қышқылының тұздары мен аниондарын тартраттар деп атайды.
Изомерия.Шарап қышқылының үш стереоизомерлік түрлері белгілі:
D(−) энантиомер L(+) энантиомер мезо-форма (мезошарап қышқылы) Энантиомерлі шарап қышқылдарының рацемиялық қоспасы жүзім қышқылы ретінде белгілі.
Алынуы.Шарап қышқылы-ортақ табиғи қосылыс. Көптеген жемістердің қышқыл шырынында, мысалы, жүзім шырынында болады. D-шарап қышқылы жүзім шырынын ашыту кезінде пайда болатын оның қышқыл калий тұзына (шарап тасы) минералды қышқылдардың әсерімен алынады. Пиролиз кезінде D-шарап қышқылы декарбоксилде- ніп,пирожүзім және пирошарап қышқылдарын түзеді.
Қолданылуы . Тамақ өнеркәсібінде ( E334 тағамдық қоспасы ), медицинада, альдегидтерді, қанттарды және т.б. анықтауға арналған аналитикалық химияда , химиялық және фармакологиялық өнеркәсіпте органикалық заттардың ракматтарын изомерлерге бөлу үшін қолданылады. Шарап қышқылының тұздары ( тартраты ) медицинада, маталарды бояуда және т.б. қолданылады.
Мезошарап(антишарап) қышқылы басқа изомерлердің ерітінділерін күйдіргіш сілтімен ұзақ қайнату кезінде пайда болады. Олардың мезошарап қышқылына айналуы екі топтың бір көміртектің асимметриялық атомында ғана орын ауыстырумен байланысты.
Сондықтан, D - немесе L-шарап қышқылын рацемизациялау кезінде алдымен мезошарап қышқылы, содан кейін жүзім қышқылы пайда болады деп болжауға болады. Дегенмен, мезошарап қышқылы шарап қышқылдарының ең тұрақтысы, яғни изомеризацияның соңғы өнімі болып табылады деп ойлауға негіз бар; бұл, бәлкім, мезошарап қышқылының конфигурациясының ең үлкен симметриялығымен байланысты шығар.