20-шы сурет. Цитокиндік тордың фрагменті Цитокиндер торының ерекшеліктеріне өте жоғары сенімділік
жатады, себебі, негізгі әсерлері артық деңгейде қамтамасыз етіледі:
иммундық жүйенің жасушаларының қоздырылуы бұл жүйенің қызмет
етуінің шарты.
Интерлейкиндер
1979
жылы
Швейцарияда
өткен
лимфокиндер
бойынша
эксперттердiң комитетiнiң Халықаралық симпозиумында сол уақытқа
дейiн белгiлi болған лимфокиндер мен монокиндер туралы мәліметтер
бiрiктiрiлiп интерлейкиндердiң (ИЛ) – лейкоцитарлық медиаторларының
қағидасы негiзделдi. Сол кезде алғашқы зерттелеген екi интерлейкинге –
ИЛ-1 және ИЛ- 2 деген кезектi сан берiлдi. Қазiргi таңда 30-дан астам
интерлейкиндер зерттелген. Олардың бiрiншiлiк құрылымдары анықталып,
барлығы рекомбинанттық түрде өндiрiлген.
ИНТЕРЛЕЙКИН–1 (Адамның хромосомаларының 2-шi жұбы).
ИЛ-1 1972 ж. төменгi концентрациядағы митогендермен әсерлесiп
тимоциттердiң көбеюiн қоздыруға қабiлеттi фактор ретiнде табылған.
ИЛ-1дiң тектерiн клондауы бiртектi белсендiлiгi бар екi түрлi белок
бар екенiн көрсеттi: ИЛ-1α және ИЛ-1β. Олардың молекулалық
салмақтары 15 000 – 17 000 Д, сапалық көрсеткiштерi ұқсас және екеуi де
иммундық жауап пен қабынудың эффекторлық фазасының негiзгi
цитокиндерi болып келедi.
