the «Crisis» of the Aristocracy» in Colie and Flahiff, eds., 185–219; and Halpern, 215–269.
Шекспирдің феодализмі, негізінен, тарихи тақырып əрі кейіпкерлердің тарихи қалыптасуын
бейнелеуге арналған көркем құрал ретінде жұмыс істейді деп айтуымызға болады.
Рыцарлық буржуазиялық дамудың еленбеген белгісі, трагедияның драмалық аясы немесе
қандай да бір қоспасы болды ма? Фуко мен Стоунның Шекспирге берген пікірлері жайлы;
қараңыз
: David Cressy, «Foucault, Stone, Shakespeare and Social History»
ELR
21 (1991): 121–
133.
31. Аннабел Паттерсон цензураны оның авторлары арқылы талдайды;
қараңыз
:
Censorship and
Interpretation: The Conditions of Writing and Reading in Early Modern England
(Madison, WI: U
of Wisconsin P, 1984). Бұл көзқарас сипаттауға тəн. Лирдің сөзін алып қарайтын болсақ,
цензура түрмедегі жаңа өмірді көрсететін пьесаның мəселесі болады.
32. Марло күшті дəрменсіздіктің (
powerful helplessness
) үлгісін ұсынады. Сахнадағы
империялық екі өлімнің көрінісі үшін «əйелімен Темірланның торында отырған Баязит»
риторикалық күшке ие болады;
Достарыңызбен бөлісу: