Әдебиет теориясы. 1-том

екіншісі – 
«Король Лир»
бойынша Р.А. Фоктың (1996) басшылығымен. Мен ескі нұсқаны мұқият
оқып шыққан Уолтер Ридке, Оңтүстік методистік университетіндегі əріптестеріме жəне үлкенді-
кішілі кемшіліктерді жіпке тізгендей етіп, бүркеншік атпен жазып шыққан, сын-пікір білдірген кісіге
алғыс айтқым келеді.
1. Friedrich Nietzsche, 
Thus Spoke Zarathustra: A Book for All and None
, trans. Walter Kaufmann
(New York: The Modern Library, 1995), 93.
2. Кристи Десмет теория контексінде кейіпкерді енгізеді; 
қараңыз
: 
Reading Shakespeare’s
Characters: Rhetoric, Ethics, and Identity
(Amherst: U of Massachusetts P, 1992), 3–58. Сондай-
ақ J. Leeds Barroll, 
Artificial Persons: The Formation of Character in the Tragedies of
Shakespeare
(Columbia: U of South Carolina P, 1974); and Lawrence Manley, 
Convention 1500–
1750
(Cambridge, MA: Harvard UP, 1980), 106–33. Richard Lanham defines the rhetorical terms
in 
A Handlist of Rhetorical Terms
, 2d ed. (Berkeley: U of California P, 1991), 111 and 123.
3. Мейнард Мак қарсы аргумент ұсынады: «(астына) бір ғана түсінік жасырынбайтын...
қолшатыр сөздер» деп қарастырған (Яковиан театрындағы «Яковиандық Шекспир»,
стартфордтық зерттеулер [Лондон: Edward Arnold, 1960], 26). Мак өз мақсаты туралы
Брэдлиді қайта қарау қажет деп мəлімдейді, бірақ оның сөз туралы «көптеген түсініктердің
бас қосар орны» деген түсінігі кейіпкер туралы идеяны қайта қарауды емес, тілге деген жаңа
көзқарасты ұсынады. Жаңа критицизм мен постмодерндік теорияда кейбір, мысалы,
кейіпкер сыншылдығының шегіндегі көзқарастардың ортақ екенін атап өту керек. Менің
курсивпен ерекшеленген сөйлемдерім өзімді алаңдататын тығыздық (
түйінд
і) пен
бостықтың (
аралықтар
)
 
əртүрлі сапасын белгілейді.
4. Лирді бағамдау Арден Шекспирдің (
Arden Shakespeare
) 
«Король Лирінде» 
кездеседі,
редакторы – Кеннет Мюир (London: Methuen, 1952). Мюирдікі фолиоға негізделген,
квартода (
Quarto
) толықтырылған күрделі мəтін. Маған Реджинальд Фоктың 
«Корол
Лиріндегі»
байланысқан дəлелдерді көруге мүмкіндік берген, Арден Шекспирдің үшінші
сериясын шығарған баспагерлерге алғыс айтқым келеді. (Walton‐on‐Thames, UK: Thomas
Nelson and Sons, 1997). Мəтіндік мəселелер туралы терең білімі бар Фокс біріккен
мəтіндермен «ықтимал нұсқаларды» көрсетпек болды (128). Шекспирдің басқа пьесаларын
бағамдау Риверсайд Шекспирге тиесілі, редакторы – Г.Блакемор Эванс (Boston: Houghton
Mifflin, 1974).
5. 
Еш нəрсе – бірақ
дəлелдеріне қарсы классикалық жағдай: William James, 
The Varieties of
Religious Experience
(Cambridge, MA: Harvard UP, 1985), 11–50; бұған дейін кездескен
қысқарту: бұл дін жыныстық араласудан басқа еш нəрсе емес. Кейіпкер парақтағы таңбадан
басқа еш нəрсе емес деп түйіндеу оны материалдық тұрғыда көрсету идеясына алып келеді.
Уильям Х. Гасс грамматикалық қысқартуды ұсынады: «Полоний – ақымақ, кəрі, сөзуар
жалқы зат есім. («The Concept of Character in Fiction» in 
Fiction and the Figures of Life
[New
York: Knopf, 1970], 34–54, esp. 37). Бақылаушының зат есім мен мағынасыз сөзге мүмкіндік
беретіні туралы. E.H. Gombrich, 
Art and Illusion: A Study in the Psychology of Pictorial
Representation
-ды 
қараңыз
, rev. ed. (New York: Pantheon, 1965), 181–241. Бернард Харрисон
постмодернизм теориясын жəне əдебиеттегі шындық түрлерін талқылай отырып, Лир
жайлы пікір айтады; 

жүктеу/скачать 5,33 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: