Некеденкейін әйел бақыты
101
Өзімнің қажеттілігімді өтеуді ойламай, менң күйеуім менің
қажеттілігімді өтеу керек деп ойлағанмын. Мен әдемі
тұрғым келсе, бұл менің ғана проблемам ғой. Бірақ мен
күйеуімді көп ақша тапсынн, әдемі үйде тұруға талпынсын
деп, ерімді өзгертуге тырысатынмын. Бұл негізі
ақымақтық. Ешкім ешкімнің қажеттілігін нормадан тыс
өтеуге міндетті емес. Бір күні көлігін ұрып алды, мен өз
ұстанымыма қарсы келіп, еріме ақшалай көмектестім.
Қомақты ақшамен көлігін жөндеп, ұрған көлікті де
жасаттық, бірақ іштей менде үлкен күйзеліс болды. «Мен
ақша бердім, менің ақшама жасаттық, еркек өзі шешім табу
керек қой» деген сияқты ойлар маза бермеді. Арасында
үйге өзім жегім келген тамақты алып бастағанымда да
іштей өз-өзіме қарсы келіп жатқандай болдым. Ал күйеуім
үйде тамақ бар екенін көріп, базарға баруын қоя бастады.
Бұның бәрі менің еріме деген көзқарасымды өзгерте
бастады, қазір сіздермен кітапта бөлісіп отырып «неге
ақша үшін сонша қиналдым, сонша күйеуіммен арамызды
ақшадан төмен қойдым» деген ойым болып тұр. Бірақ ол
кезде жаспын, енді 19дан асқан кезім еді. Бір күндері
күйеуіме тікелей айта бастадым бәрін. «Мен ананы
аламын, мынаны аламын, ал сен алмайсың» деген сияқты
сөздер шыға берді. Ерім, әрине, намыстанатын. «Жұмыс
істеп жүрмін ғой» деп ашуланатын. Сол жұмысының
айлығынан маған ай сайын сыйлықтар жасайтын, кемінде
1-2 рет киноға баратынбыз, бірақ мен ерімнің ол
жақсылықтарын көрудің орнына тек өз ұстанымдарыма
қарсы кеп жатқаныма ашуланып, арамызды
солай бұза бастаймын. Бәрі қалай аяқталғаны
есімде жоқ, бірақ менің ұстанымдарым аяқ-
асты
өзгеріп,
күйеуіммен
қарым-