суалмаған (сиыр) деген бір-ақ сөз бо-
лып шығады. Егер мұндағы төрт буынның екпіні
екеу болса, оны
су алм аған (құды қ) деп, үшеу
болса,
су ал маған деп ұғуымызға болар еді дейді.
-Иікпіннің грамматикалық формалардың ма-
ғынасы мен сөздердің лексикалы қ (семантика)
мағынасын ажырату қабілетіне байланысты қыз-
метін оның сигнификатив қызметі деп атайды.
Демек, екпіннің сигнификатив қызметінің екі
жағы бар: бірі - грамматикалық формаларды бір-
бірінен ажырату, екіншісі - сөздерді лексикалық-
семантикалы қ тұрғы дан бір-бірінен ажырату.
М ұның қазақ тілінде байқалатыны - көбіне-көп
алғаш қы сы . Қазақ тіліндегі екпіннің бірқатар
грамматикалық формаларды ажырату қабілеті бар^
Сы рт көрінісі ж ағы нан бір-бірінен айна
қатесіз дөп түсіп жатқанымен, әрқайсысы өз ал-
ды на бөлек-бөлек грамматикалық м ағы н ан ы ң ,
тіптен кейде грам м ати кал ы қ к атегө р и я н ы ң
көрсеткіші бөп табылатын фөрмаларды ажыра-
туда қазақ тілінде екпіннің атқараты н қызметі
елеулі. Д4әселен,
біз баламыз -
біздің баламыз деген мысалдардағы
бала сөзіне ж алғанғанл/ь/з
қөсымшасының алғашқысы - жіктік жалғауы да,
кейінгісі - тәуелдік жалғауы. О сындағы қөсы м -
ша қабылдап тұрған
баламыз деген сөзді жеке
алып қарайтын бөлсақ, өның құрамындағы
-мыз- дың қандай қөсымша екенін ажыратуғаңегіз бө-
ларлы қ бір-ақ дэйек бар, өл - екпін. Егер өл
екпінсіз айтылса, жіктік жалғауы бөлады да, ек-
пінмен айтылса, тәуелдікжалғауы бөлады. Бұлай
бөлатыны жіктік жалғауы қазақ тілінде екпін
қабылдамайтын қөсымшалар төбына жатады да,
тәуелдік жалғауы керісінше, үнемі екпінмен ай-
ты лады /
Қазақ тіліндегі қөсымшалардың әр түрінің
екпін қабылдау қабілеті әр басқа. Тәуелдік жалға-
уымен қатар тілімізде екпін қабылдауға бейім тұра-
тын қосымшалар көптік, септікжалғаулары. Бұлар-
ға да екпіннің түсу, түспеуі өлардың сөз ішінде
қай буында келуімен шарггас. Мәселен,
окуиіылар дегендегі көптік жалғауына түсіп тұрған екпін бұл
сөзді септеген кезде
оқучиылардың, оқушьтарға де-
ген ретпен сөз сөңына қарай жылжып кетеді (көмек-
тес септігі екпін қабылдамайды).
Екпін грамматикалық тұлғаларды езара ажы-
ратып тұрады.
-тын, -тін қөсымшалы өткен шақ
есімше
(баратын, көретін) тұлғасының сөйлемнің
анықтауыш мүшесінің қызметінде де, сөндай-ақ
ешбір тұлғалы қ өзгеріске түспей сөл бағзы
к ү й ін д е тұры п ж ік тік тің үш ін ш і ж а ғ ы н д а
сөйлемнің баяндауыш мүшесінің қызметінде де
жұмсалатын кезі'бар. М әселен,
баратын ж ерл^- ген мен
ол жыл сайын ауылына баратын деген
мысалдардың алғашқысында анықтауыш, сөңғы-
сында баяндауыш қызметін атқарып екеуінде екі
түрлі грамматикалық жүк арқалап тұрған бір ғана
баратын түлғасын бір-оірінен айыра тануымызға
кәмектесетін тілдік ишара (языкөвөй знак) екпін.
Жедел өткен ш ақты қ
-ды, -ді қөсымш алы
етістіктер ж іктік тұлғада айты лған кезде екпін
өсы қөсымшаға түседі. Мысалы
:бардым, бардың, барды; хабарлады м , хабарладың, хабарлады; оқыдым, оқыдың, оқыды; көрдім, көрдің, көрді; білдім, білдің, білді. Осы қөсымш амен сырт қарағанда ұқсас ке-
летін келер шақ мағыналы жіктіктің үшінші жа-
ғы н ы ң
-ды, -ді қөсымш асы әркез екпін қабыл-
дамай айтылады. Жіктелген етістіктердің мұндай
түрінде екпін үнемі өсы қөсы м ш аны ң алдына
тете тұрған буынғатүседі. Мысаль
ү.барады, істейді, хабарлайды, оқиды, кореді, біледіт.Ь. Тілімізде бірде есім сөз, бірде есімше деп әр
тарап танылып жүрген
барушы, келуіиі деген
тәрізді күрделі
-уіиы, -уші қөсымшасының көме-
гімен жасалатын тұлғаны ң бар екені мәлім. Осы
тұлғаны ң есім м ағы насы на ие бөлатын ыңғайы
мен есім ш е қы зм етінде ж ұм салуы нда екпін
ж өнінен айы рм а бар.
Барушы адам, келуші кісі деген тіркесте сөз бөлып өтырған тұлға есім ма-
ғынасында, анықтауыш қызметінде жұмсалған,
екпін бұл жерде сөңғы буынға
(-іиы, -ш і) түскен,
ал
ауылға жиі барушы еді, бізге жиі келуші еді, я болмаса ауы лға жиі баруіиы ең, бізге жиі келуші ең деген сияқты ретпен бұл тұлғаны есімше қыз-
метінде баяндауыш құрамында қөлданатын бөл-
сақ, өнда екпін екінш і буынға ауысады.
Қазақ тіліндегі
-іиа-ше тұлғалы сәздерде
екпін
(өгізше-өгізше) бірін зат есім, екінш ісін
үстеу ретінде саралаушы қызмет атқарып тұр.
Бірінші ж ақтағы
қаламы н деген етістік
тұлғасының екпіні жіктік жалғауына таяу тұрған
буынға түскен. Осы сөзбен сырт пішіні ұқсас
қаламын қолына үстады деген сөйлемдегі
қала- мын дегенде екпін сөздің сөңғы буынынатүскен.
Ды бы сты қ құрамы ұқсас бірі етістік, бірі есім
тұлғаларды ажыратуға негіз бөп тұрған - екпін.
баласыз-баласыз дегендердің алғаш қы сы-
ңарының ж іктіктұ л ға, екінш ісінің сын есімнің
бөлымсыздық тұлғасы ретінде саралануы да өлар-
дағы екпіннің қызметіне байланысты.
Екпіннің және бір қызметі - сөзгхдьтпрс-с^
сиялық өң беру. Кейбір фамматикалық өмөфөр-
маларды ажыратудағы екпіннің қызметі өның
осы экспрессиялық қызметіне байланысты.
М эселен, екі буыннан тұратын
қойшы деген
сөздің екпіні бірінші буынға түсірілсе, өнда өл
эксгірессиямен айтылып, етістіктің бүйрықтұлға-
сы ретінде ұғынылады. Ал екпіні сөңғы буында
тұрса, өл экспрессиясыз айтылады да, есім сөз
бөлып қабылданады. Мысалы:
Сен осы сөзіңді қой- іиы!; Қойшы көп болса, қой арам өледі (Мақал).
Осы секілді
салма, кеспе, алма, жарма, көрме, тартпа деген екпін ыңғайына қарай бірде етістік,
бірде есім сөз бөп қабылданатын бірқатар омо-
формалар бар. Бұл создер етістік қызметінде