80
тілінде дайындайтын болсын»
деген қосымша ұсыныс енгізілді.
Бұл талап орындалған жағдайда тіліміздің де, еліміздің де шет
елдерде беделі өсіп, марқая түсетіні сөзсіз.
Қабылданған Тіл заңының ең бір түйінді мәселесі оның
16-бабында
болатын. Ондағы әңгіме басшы қызметкерлерінің қол
астындағы азаматтарды өз ана тілінде қабылдап, әңгімелесу жайында.
Республикамызда жүзден астам ұлт өкілдерін
«өз тілдерінде қабылдау»
деген талаптың негізсіз екені белгілі болып отыр. Осыған орай оларды
«мемлекеттік немесе ұлтаралық тілде қабылдау»
деп өзгерткенді
мақұл көреміз. Бұл тілдерді қатынас жасауға қажетті деңгейде білу
республикадағы әрбір азаматтың абыройлы борышы болса керек.
Дегенмен, осы бір «борышты» айқындай түсу мақсатымен біз кадрларды
жұмысқа тартуда олардың іскерлік, моральдық қасиеттерімен қатар
мемлекеттік тіл мен ұлтаралық тілді білу дәрежесін анықтайтын
аттестациядан міндетті түрде өтуін ұсындық. Бұл талап басқа ұлт
өкілдері үшін ғана емес, тіпті қазақтардың өздері үшін де үлкен сын.
Сондықтан бұл талапқа қарсы шығатындар да аз болмаса керек. Дегенмен
мемлекеттік ұлтаралық тілдер статусы осыны талап етеді. Бұл ТМД
мемлекеттерінің көбінде ешбір дау-дамайсыз-ақ шешіліп жатқан мәселе.
Ол ең соңынан болса да біздің ауылда да, әйтеуір, бір шешілуге тиіс қой.
Онсыз мемлекет тілінің абыройы, мәні болмайды.
Заңның
18-бабы
балаларды ана тілінде оқытып тәрбиелеуге
байланысты ата-ананың құқығын сөз етсе,
Достарыңызбен бөлісу: 
