Әдеби KZ Қасым әлі де болса ашуын баса, өзін-өзі тежей сөйледі.
— Олай болса, марқабатты тақсыр хан, менің де әмір-эль-умера екенімді
есіңізге алсаңыз деймін. Махмуд-Сұлтан менің олжам және менің шешем
Жағанның апасы Аққозы-Бегімнен туған бөлем. Білгіңіз келсе, менің екі туып бір
қалғаным...
«Иә, солай екен ғой» дегендей Бұрындық төмен қарады. Енді оның даусы сәл
сылбырлау шықты.
— Сонда не қыл дейсің? Мойнында қазақ батырларының талай қаны бар
Махмуд-Сұлтанды босатып жібер демексің бе!
— Босатып жібер деп отырғам жоқ. Бірақ Махмуд-Сұлтанның тағдырын шешу
үшін Хан Кеңесі керек демекпін. Ал қазір Хан Кеңесін шақыратын мезгіл емес!
Менің ертөлелерім әкелген хабарлар бойынша, Мұхамед-Шайбани қазір Яссы
шаһарын қоршап алған көрінеді. Мұхамед-Мазит-тархан дер кезінде қаласына
қайтқан. Яссы шаһары мықты бекініс. Мұхамед-Шайбани оны оңай ала алмайды.
Хан о жақта әуре боп жатқанда, біз қан төкпей Отырарды басып қалуымыз керек.
Ертең аттанғанымыз жөн.
Қасымның оп-оңай тағы бір мединаны аламыз дегені Бұрындыққа ұнады.
Бірақ өзінің қайсар мінезіне салып:
— Жақсы, Отырарға аттануға дабыл қақ, — деді. — Демек есіңде болсын,
Махмуд-Сұлтан мойынына түскелі тұрған қыл шылбырдан бәрібір құтыла
алмайды.
— Оны дер кезінде көрерміз.
Қасым сұлтан басын иіп ханға құрмет көрсетті де шығып кетті. Бұрындық өз
дегені болмаса, бөтеннің айтқанына көне бермейтін. Ал Қасымның сөзіне тіпті
көнгісі келмеді. Енді бір ыңғайы түскенде ол әскер басы етіп өзінің екі ағасы мен
бір інісінің біреуін қоюды ойлай қалды. Түбі Қасыммен тату-тәтті бола
алмайтынын да білетін. Қазір Бұрындық «Қасымнан қалай тез құтылам» деп бір
тұңғиық қайғыға бата берді.