92
жанрлары қалыптасты. Трагедия – «ешкілер әні» деген
мағынаны білдірді.
Дионис құдай құрметіне мемлекеттік мейрам бекітілді,
трагедиялық шығармалар адам бойында адамгершілік,
парасат сезімдерін, этикалық мінездерін тәрбиеледі.
Классикалық грек трагедиясының негізін қалаған
Эсхил(б.д.д.525-456ж.), оның шығармаларынан шындық,
әділеттілік, діни этикалық қасиеттермен отансүйгіштік,
рақымшылық сезімдері жоғары қойылған. «Құрсаулы
Прометей», «Орестей».
Адамның қасiрет арқылы тазаруын Аристотель Катарсис
деп түсiндi.
Софокл(б.д.д.497-406ж.) «Эдип патша» шығармасын,
Эврипид (б.д.д.480-406ж) «Медея», «Федра» шығармасымен
танымал болды. Трагедияның негiзiн Эсхил, комедияның
негiзiн
Аристофан(б.д.д.445-385ж.)
қалады.
Оның
шығармалары «Салт аттылар», «Бейбітшілік», «Лисистрата»
ақылы мен арын сатқан ел билеушілерін мысқылдайды.
Тарих
атасы
Геродот
(б.д.д.484-430ж.)
«Тарих»
еңбегімен танымал болды. Сәулет өнерiнде Дорийлiк,
Ордерлiк тәсiл дамыды, оның мүсіндеу өнерімен тығыз
байланысы болды.
Классикалық дәуір өнері тәуелсіз, табиғилықты шебер
бейнелеуімен ерекшеленді.
Достарыңызбен бөлісу: