Сократ
(469-399
жж
.
б
.
э
.
д
.),
Платон
(427-347
жж
.
Б
.
э
.
д
.),
Аристотель
(384-322
жж
.
б
.
э
.
д
.),
Тертуллиана
(160-222
жж
.
Б
.
э
.
д
)
еңбектерінде
жарияланған
.
Орта
ғасырлар
дəуірінде
шіркеу
ықпалы
қатайып
,
тəрбиені
толығымен
діни
арнаға
бұрды
.
Бұл
Еуропада
12
ғасыр
бойы
үстемдік
еткен
догматикалық
оқу
принциптерінің
шыңдалуына
жол
берді
.
Солай
да
болса
,
өз
философиялық
тұжырымдары
мен
педагогикаға
үлес
қосқан
шіркеу
өкілдері
Августин
(354-430
жж
.),
Фома
Аквинский
(1225-1274)
есімдері
ғылым
тарихында
сақталған
.
Бүгінгі
күйінде
жалпы
білім
беретін
мектепті
ойлап
отырып
,
іске
қосқан
Лойола
(1491-1556)
жəне
оның
ізбасарлары
.
Қайта
тіктелу
заманы
(
эпоха
возрождения
)
аса
жарқын
ойшыл
педагог
-
гуманистерді
ғылым
сахнасына
келтірді
.
Олардың
қатарында
голландиялық
Эразм
Роттердамский
(1466-1536),
италияндық
Витторино
де
Фельтре
(1378-1446),
француздық
Франсуа
Рабле
(1483-1553)
жəне
Мишель
Монтень
(1553-1592)
өздерінің
педагогикалық
еңбектерімен
əйгілі
болды
.
Педагогика
көп
заманға
дейін
философияның
бөлігі
болып
,
тек
қана
XVII
ғасырда
ол
дербес
ғылым
лауазымына
ие
болды
.
Осыдан
педагогика
бүгінгі
күнде
де
философиямен
аса
тығыз
байланысқан
.
Себебі
бұл
екі
ғылымның
да
шұғылданатыны
адам
,
оның
өмірі
мен
дамуын
зерттеу
.
Педагогиканың
философиядан
бөлініп
,
өз
алдына
ғылыми
жүйеге
келуі
ұлы
чех
педагогы
Ян
Амос
Коменскийдің
(1592-1670)
есімімен
байланысты
.
Оның
1654
жылы
Амстердамда
жарық
көрген
«
Ұлы
дидактика
»
атты
еңбегі
алғашқы
ғылыми
-
педагогикалық
кітаптардың
бірегейі
болды
.
Ондағы
айтылған
идеялардың
көпшілігі
осы
күнге
дейін
өзінің
көкейкестілігін
жəне
ғылыми
маңызын
жоғалтқан
емес
.
Я
.
А
.
Коменский
ұсынған
табиғи
сəйкестік
принципі
,
сынып
-
сабақтық
оқу
жүйесі
жəне
басқа
да
оқу
принциптері
,
əдістері
,
формалары
педагогикалық
теорияның
алтын
қорынан
орын
алды
. «
Оқу
негізіне
басқалардың
зат
жөніндегі
бақылаулары
мен
айғақтарын
жаттау
алынбай
,
сол
заттар
мен
құбылыстарды
танып
,
білу
қалануы
тиіс
»; «
Естігенді
–
көргенмен
,
сөзді
-
қол
əрекетімен
байланыстыру
қажет
»; «
əрқандай
үйрету
сыртқы
сезім
жəне
ақыл
-
парасат
байланысы
негізіндегі
дəлелдерге
сүйенуі
қажет
»…
Ұлы
педагогтың
осы
тұжырымдары
біздің
заманымыздың
талаптарына
да
сəйкес
келіп
тұр
.
Ағылшын
философы
жəне
педагогы
Джон
Локк
(1632-1704)
өз
қайрат
-
күшін
тəрбие
теориясына
бағыштады
.
Өзінің
«
Тəрбие
жөніндегі
ойлар
»
атты
басты
еңбегінде
ол
өзіне
сенімді
,
ауқымды
білімділігін
іскерлікпен
,
берік
наным
-
сенімдерін
сұлу
мəнерлілікпен
ұштастыра
білген
адам
-
джентельмен
тəрбиелеуге
арналған
көзқарастарын
жариялады
.
XVIII
ғасырда
мектеп
педагогикасы
бойынша
өз
шығармаларымен
танылған
француз
материалист
-
ағартушылары
Д
.
Дидро
(1713-1784),
К
.
Гельвеций
(1715-1771),
П
.
Гольбах
(1723-1789),
əсіресе
Ж
.
Ж
.
Руссо
(1712-1778)
болды
. «
Затқа
назар
!
Затқа
!
Мен
ешқашанда
біздің
мылжың
тəрбиемізбен
сөзге
аса
көп
маңыз
беріп
,
құрғақ
сөзді
адамдарды
жасайтынымызды
қайталап
айтудан
жалықпаймын
» -
деп
ұрандады
ол
.
Педагогиканың
қалыптасуында
И
.
Г
.
Песталоцийдің
(1746-1827)
есімі
аса
құрметпен
аталады
. «
О
сүйікті
халқым
!
Сенің
қаншалықты
төмен
жасап
жатқаныңды
мен
байқап
жүрмін
,
мен
саған
көтерілуге
жəрдем
беремін
»-
деп
,
ол
жан
айқайын
салды
.
И
.
Г
.
Пестолоций
өз
дегеніне
жетті
:
мұғалімдерге
оқыту
мен
адамгершілік
тəрбиесінің
ізгілікті
теориясын
ұсынды
.
«
Өзгерістерден
басқа
тұрақты
ешнəрсе
жоқ
», -
деп
үйреткен
неміс
педагогы
Фридрих
А
.
В
.
Дистервег
(1790-1886)
барша
педагогикалық
құбылыстарға
тəн
тəрбиенің
қозғаушы
күштері
мен
қарама
-
қарсылықтарын
зерттеген
.
Орыс
ойшылдары
,
философтары
жəне
жазушыларының
арасында
педагогикалық
шығармаларымен
белгілі
болған
есімдер
:
В
.
Г
.
Белинский
(1811-1848),
А
.
И
.
Герцен
(1812-1870),
Н
.
Г
.
Чернышевский
(1828-1889),
Н
.
А
.
Добролюбов
(1836-1561).
Бүкіл
əлемде
Л
.
Н
.
Толстойдың
(1828-1910),
Н
.
И
.
Пироговтың
педагогикалық
идеялары
əйгілі
.
Олар
таптық
мектепті
қатаң
сынға
алып
,
халықтық
тəрбие
саласын
түбегейлі
өзгерту
қажеттігін
ұрандады
.
Қазақ
халқының
да
тəлім
-
тəрбиелік
жүйесі
ұланғайыр
да
мəуелі
.
Бұл
салада
халқымыздың
тəлім
-
тəрбиелік
алтын
қорына
елеулі
үлес
қосқан
арыстарымыз
А
.
Құнанбаев
,
Ы
.
Алтынсарин
,
С
.
Торайғырұлы
жəне
т
.
б
.
Олардың
тəлім
-
тəрбиелік
өсиеттері
талай
зерттеулерге
арқау
болған
.
Кемеңгер
Ахмет
Байтұрсынұлының
өткен
ғасыр
басында
–
«
Мектептің
жаны
мұғалім
.
Мұғалім
қандай
болса
,
мектебі
h
əм
сондай
болмақшы
…
əуелі
біз
елді
түзетуді
бала
оқыту
ісін
түзетуден
бастауымыз
керек
.
Неге
десек
,
болыстық
та
,
билік
те
,
халықтық
та
оқумен
түзеледі
.
Қазақ
ісіндегі
неше
түрлі
кемшіліктің
көбі
түзелгенде
,
оқумен
түзеледі
» –
деген
ұлағатты
ескертпесі
бүгінгі
қазақ
мектебінің
ұлттық
білім
стратегиясының
тұғыры
ретінде
қабылдануда
.
Орыс
педагогикасын
əлемдік
даңққа
бөлеген
Константин
Дмитриевич
Ушинский
(1824-1871)
оқу
-
тəрбие
теориясын
түбегейлі
өзгеріске
келтіріп
,
педагогикалық
практикада
төңкеріс
жасады
.
К
.
Д
.
Ушинскийдің
педагогикалық
жүйесінде
жетекші
орын
тəрбие
мақсаттарына
,
принциптеріне
жəне
оның
мəніне
берілген
. «
Тəрбие
,
егер
ол
адамға
бақыт
бағыштағысы
келсе
,
оны
бақыт
үшін
тəрбиелемей
,
өмірлік
еңбекке
баулуы
тиіс
.
Ұдайы
жетілуде
болған
тəрбие
адамның
тəн
-
дене
,
ақыл
-
парасат
жəне
ізгілік
-
инабаттық
күштерінің
ауқымын
барынша
кеңейту
мүмкіндігіне
ие
болады
»-
деп
жазған
еді
ұлы
ғұлама
.
Тəрбие
жолындағы
жетекші
рөл
мектеп
жəне
мұғалімнің
билігінде
:
«
Тəрбиедегі
барлық
істер
тəрбиеші
тұлғасына
негізделуі
тиіс
,
себебі
тəрбие
күші
тұлғаның
адамилық
қадір
-
сапаларынан
бастау
алады
».
«
Ешбір
жарғы
немесе
бағдарлама
,
ешқандай
жасанды
мекеме
организмі
,
қаншалықты
айламен
құрылса
да
,
тəрбие
жұмысындағы
тұлға
беделінің
орнын
баса
алмайды
» -
деген
К
.
Д
.
Ушинский
бүкіл
педагогиканы
қайта
қарастырып
,
жаңа
ғылыми
деректер
негізінде
білім
беру
жүйесін
толығымен
түбегейлі
қайта
құруды
талап
етті
:
«…
теориядан
алшақтаған
педагогикалық
практиканың
бір
өзі
–
медицинадағы
тəуіпшілдікпен
тең
».
XIX
ғ
.
ақыры
- XX
ғ
.
басында
педагогикалық
проблемалар
АҚШ
-
та
қарқынды
зерттеле
бастады
.
Ол
жерде
адам
тəрбиелеудің
жалпы
принциптері
мен
заңдылықтары
өрнектелді
,
əрбір
адамға
белгілеген
мақсаттарына
тез
,
əрі
табысты
жетуге
мүмкіндік
беретін
тиімді
білім
технологиялары
қалыптасып
,
практикаға
енді
.
Американ
педагогикасының
белгілі
өкілдерінің
бірі
Джон
Дьюи
(1859-1952).
Оның
зерттеу
жұмыстары
бүкіл
батыс
Еуропа
,
Америка
жəне
Австралия
аймақтарында
педагогикалық
ойдың
дамуына
үлкен
ықпал
жасады
.
Американ
педагогтарының
тағы
бір
көрнекті
тұлғасы
Эдвард
Торндайк
(1874-
1949)
оқу
процесін
зерттеумен
атын
əйгілеп
,
əрекетшіл
тəрбие
технологиясын
бүкіл
əлемге
жария
етті
.
Елімізде
аты
танымал
американ
педагогы
жəне
дəрігері
Бенджамен
Спок
.
Ол
қауым
өкілдеріне
,
бір
қарағанға
қарапайым
ғана
тəрбиеде
басты
не
болу
керек
:
қаталдық
па
қайырымдылық
па
? –
деген
сұрақ
қойып
,
көпшіліктің
санасына
жаңа
тəрбие
лебін
жеткізді
.
Бұл
сұрақтардың
астарынан
күтілген
жауап
-
педагогика
қай
бағытта
:
əміршіл
-
əкімшіл
немесе
гуманистік
–
жолымен
дамуы
қажет
пе
?
Бұған
нақты
жауапты
Б
.
Спок
өзінің
“
Бала
жəне
оған
қамқорлық
”, “
Анамен
сұқбат
”
жəне
т
.
б
.
еңбектерінде
беруге
тырысқан
.
XX
ғасырдың
басында
əлемдік
педагогикада
Достарыңызбен бөлісу: |