152
Екінші жағынан, SSF-ті бір мезгілде қанттандыру және ферменттеудің бөлек ферменттік
гидролизбен және SHF ферменттуін салыстырғанда келесі кемшіліктері бар:
SSF фермент пен өсіру шарттарының рH қышқылдығы және температурасымен үйлесімді
болуын талап етеді. Атап айтқанда, гидролиздеуші ферменттер мен ферменттеуші
микроағзалардың оңтайлы температурасы арасындағы айырмашылық әдетте толық шешімін
таппаған болып табылады. Ең белсенді препараттар болып табылатын Trichoderma reesei
целлюлаздары 45-тен 50°С - ға дейін оңтайлы белсенділікке ие, ал S. cerevisiae 30-дан 35 ° С-
ға дейін оңтайлы температураға ие. SSF үшін оңтайлы температура шамамен 38
C-ны
құрайды, бұл гидролиз бен ферменттеу үшін оңтайлы температура арасындағы ымыраға
айналады. Гидролиз әдетте SSF қанттандыру және ферменттеу жылдамдығын шектейтін
үдеріс болып табылады [32]. Жылуға төзімді бірнеше ашытқылар (мысалы,
C.acidothermophilum және K. marxianus) және бактериялар гидролиздің оңтайлы
температурасына жақын температураны арттыру үшін SSF қанттандыруда және
ферменттеуде қолданылды.
Целлюлаза этанолмен тежеледі. Мысалы, этанолдың 30 г/л кезінде ферменттік белсенділігі 25
% - ға азайды [2]. Этанолды тежеу этанолдың жоғары шоғырлануын өндіруде тежеуші
фактор болуы мүмкін. Алайда, целлюлазаны этанолмен тежеуге аз көңіл бөлінді, өйткені
механикалық араластыру мәселесіне байланысты SSF – ғы субстраттың өте жоғары
шоғырлануымен жұмыс істеу мүмкін емес.
Тағы бір мәселе целлюлоза шикізатын түрлендіру үшін пайдаланылатын микроағзалардың
көпшілігі ксилозаны, гемицеллюлоза гидролизінің өнімін игере алмауынан туындайды [8].
Достарыңызбен бөлісу: