Жаннан қымбат оларга ар, Мен жастарга сенемін. Мағжан ж а стары Газет 2013 жылдың

№ 33 (155)  18  ТАМЫЗ, БЕЙСЕНБІ,  2016 ЖЫЛ

АМШЬІ

Қазақ халқы  көрш і ақысын «көрш і ақысы -   Тәңір ақысы»  деп 

ерекше  қадірлеген.  Ж ан-жағында  т ірш ілік  етіп жат қан жандар- 

мен  әрдайым т ат у тұрған.  Сондықтан  да  бауырды  да,  басқаны 

да жаны на  жақын  тартып,  көм ек берген.  Ел  аузында  «алыстағы 

ағайыннан жақы ндағы   көрш ің  артық»  деген.  Расымен  де,  басқа  іс 

түскенде  жы рақт ағы   ағайыннан  гөрі  жәрдем  беруге  жүгірет ін  де, 

қайғымен,  қуанышпен  алғаш  бөлісетін  де  жанашыр 

көрші.  Сондықтан  да  оның  орны  ерекше.  Халқымыз 

«Көршіні ешкім таңдамайды, Құдай қосады» деп есеп- 

теген.  Сондықтан  болар  жақы н  көрш іні  «Құдайы 

көрші»  деп  атаған.  Адам  баласы  өзінің  күнделікті 

өмірінде 

әрдайым 

байланыста 

болып  тұрады. 

Адамны ң  өмірі  көп  жағдайларда  көршілермен  бо- 

лат ы н  мәмілеге,  қарым-қатынастарға  байланыс- 

ты.  Құрылыс  салғанда  көршісімен  ақылдасып  салу, 

оған  зиян  тигізбеуге  т ырысу  да  көрш і  ақысына 

жатады.  Егер  Алла  тағала  пендеге  жақсы   көрші 

нәсіп  етсе,  ол  көптеген  жақсылыққа  себеп  бола- 

ды.  Керісінше  жаман  көршіден  әр  т үрлі  жаманды қ 

себебінен  тұрмыс  ауыртпашылығына  жол  беріліп 

жат ат ын жағдайлары  да ж оқ  емес.  Жалпы,  көрш ілік 

қатынаста 

өзара 

іс-қимыл, 

ынтымақтасып, 

бірлесіп жүзеге асы ру мәселелеріне  ерекше мән  беру 

қажет.  Көршінің көрш і  ақысының көпт ігі  соншалық, 

Пайғамбарымыз  с.а.у  бұл  турасында  «Көршімен 

көрш і алдындағы ақысы жоғары  оларға қолымыздан 

келгенше  жақсы лы қ  жасауы мыз  керек»  деген  бола- 

тын. Кейде арзымаған жер үшін ұры сы п қалы п жата- 

мыз.  Көршіміздің қат елігін  басқаларға  айтып,  іріткі 

т аст ау  бізге  жат   қылық.  Үйде  балаларымыз  қате 

іс жасап  қойса,  дереу жасыруға  әрекет  етеміз.  Неге 

енді  біз  көрш іміздің  қателігін  жасы ра  алмаймыз. 

Көршіміз бізбен ж ақсы  қарым-қатынаста болсын де- 

сек,  әуелі өзіміз олармен жақсы  мәміледе  болайық.

А.ҚАРЖАУБАИҚЫЗЫ

Қазіргі  қоғамда  белең  алып 

отырған  жайт  көршілердің  бірін- 

бірі  сырттай  тануы.  Яғни  көшеде 

көрген  кезде  саулық  сұрасуымен 

шектелуі. Бұрындары жаңадан кө-

шіп келген үйге қоныс тойын өткі- 

зуде  де  қазақ  халқы  көрші-қолаң- 

мен 

танысып-білісуді 

мақсат 

тұтқан.  Қазіргі  кезде  бұл  үрдіс  өз 

құндылығын  жоғалтып  барады.

Қарбалас тірліктің қамымен жүре- 

міз  деп  кейде  өзімізден  басқаны 

ойлауға  шамамыз  келмей  жата­

ды.  Қуансақ  қызығымызды  бір- 

ге  бөлісетін,  қысылтаяң  шақта

ауыртпашылықты  бірге  көтерісе- 

тін  көршілерді  кейде  ұмытып 

кетіп  жатамыз.  Көршісімен  қоян- 

қолтық  араласатын,  шәй  сұраса 

май  қосып  беретін,  кең  пейілді,

дархан  жүректі  қазақтың  бүгінде 

көршісімен  сыйластығы  нашар- 

лап бара жатқандай.

Ертеде  Ұлықпан  хакімнің  бір 

шаһарда  екі  үйі  болыпты.  Бірі 

хан  сарайындай  үлкен  болса,  бірі 

құрқылтайдың  ұясындай  шағын, 

жұпыны  екен.  Бір  күні  Ұлықпан 

үйін  сатып,  өзге  қалаға  көшпек 

болады. Кең сарайлы үйін арзанға, 

ал лашығын қымбатқа  бағалайды. 

Алушы  түсінбей,  оның  мәнісін 

сұрайды.  Ұлықпан хакім:

-   Мына  үйім  лашық  болған- 

мен,  көршім  жақсы  адам.  Ондай 

көршіні  Алла  өзі  нәсіп  етпесе, 

шаммен  іздеп  таппайсың.  Сон- 

дықтан  үйдің  құнын  емес,  абзал 

көршімнің бәсін қымбатқа бағала- 

дым. Екінші үйім -  сән-салтанатты 

боз үй.  Бірақ,  көршім  -  нашарлау 

кісі.  Онымен қоңсы болған кісінің 

қуанышы  аз  болады.  Ол  үйді 

арзанға сатқан себебім сол -  депті.

Өмірімізде  күнбе-күн,  жүзбе- 

жүз кездесіп, туыс-туғаннан артық 

амандық-саулық  сұрасып,  қоян- 

қолтық  араласып,  шүйіркелесе 

бір  кесе  шай  ішетін  жанымызға 

жақын жандар көршілер. Олардың 

мәртебесі  қашанда  жоғары  болып 

қалмақ.  Арада  мәселе  туындаған 

жағдайда ауызбіршілікпен шешіп, 

ал  басына  күн  туғанда  жана- 

шырда  сол  көрші  екенің  естен 

шығармайық.  Көршімен  көрші 

тату  болса,  еліміздің  амандығы, 

біздің  келешек  ұрпақтарымызға 

қалдырған  жақсы  ғибратты  жол 

болмақ.

ЖАУЛЫҚ  -   ӘЙЕЛДЕРДІҢ  БАС  КИІМІ,  ОРАМАЛЫ.  КЕЙБІР  ӨҢІРЛЕРДЕ  СӘУКЕЛЕГЕ,  КИ 

МЕШЕККЕ  ҚОСЫМША ЖАМЫЛҒЫ  ОРНЫНА  ҚОЛДАНҒАН.  ОРАМАЛ  ДА  БАСҚА  БАС  КИІМДЕР 

ТӘРІЗДІ  АЯҚ АСТЫ  ЕТПЕЙ,  ҚАСИЕТТІ  КИІМ  РЕТІНДЕ  ҚАСТЕРЛЕНЕДІ.  ӘСІРЕСЕ,  БАСКИІМДІ 

БӨГДЕГЕ  ТАРТУ  ЕТПЕЙТІН  ТЫЙЫМ  ОРАМАЛҒА  ДА  ҚАТЫСТЫ.  АРАЗДАСҚАН,  КЕШІРІМ 

СҰРАҒАН  АДАМДАР  ӘЙЕЛДІҢ  АҚ  ЖАУЛЫҒЫНЫҢ  КИЕСІНЕ  ТОҚТАЛҒАН.  АЗАМАТТАРДЫ 

АРАҚҚА САЛЫП,  АНАЛАРЫМЫЗДЫҢ АҚ ЖАУЛЫҒЫМЕН  АЛЫСҚАН  АУМАЛЫ  ТӨКПЕЛІ  ТҰСТА 

ДА  ӘЗИЗ  ӘЖЕЛЕРІМІЗ  «ЖАУЛЫҒЫМДЫ  АЛҒАНША,  ЖАНЫМДЫ  АЛСЫН»  ДЕП  ЖҮРГЕН 

АНАНЫҢ  КӨРКІ  ДЕ,  ҚАСИЕТІ  ДЕ  АҚ ЖАУЛЫҚТА.  АЛЫСҚА  САПАР  ШЕКСЕК  АРТТАҒЫ  АНА- 

МЫЗДЫ  АҢСАП  АСЫҒЫП  ТҰРАМЫЗ.  АҚ ЖАУЛЫҒЫ ЖЕЛБІРЕП  АЛДЫМНАН  ШЫҒЫП  КЕЛЕР 

ДЕЙ  БОЛАТЫН.

ҚОҒАМ ДАҒЫ   ӘКЕНІҢ 

О РН Ы   ҚА Н ДА Й ?

Гүлбану МАҚАЖАН

Қазақта жаулық тағу тұрмысқа 

шығып,  келіншек  болғанның  бұл- 

жымас  белгісі,  ал  басына  бәнтик 

байылап,  бұрымын  өріп  қою  қыз 

баланың  нышаны.  Бірақ  бүгінде 

бәрі  басқаша.  Жас  келіншектер 

жалаңбас  жүр,  кейбір  аналары- 

мыз  «мода»  деп  мейірлі  бейнесін 

өзгерткен.  Жаңа  түскен  келінде 

көп  ұзамай  орамалын  таққысы 

келмейтінін  білдіруде.  «Шүберек 

тағып,  шашты  құндақтап  жүр- 

геннің  несі  жақсы?»  деп  бүгінде 

көп  аналарымыз  орамалсыз  жүр. 

Мәдениетті  өмір  салты  деп  шаш- 

ты  қысқартып,  оны  түрлі  түске 

бояп  жүрген  әжелер  де  көбейді. 

«Ақ  жаулығың  емес  пе,  аппақ 

арың,  сылдырлаққа  сыныңды  сат- 

па жаным,  белгісі әйел адам-аппақ 

жаулық,  аппақ  деген  ұлы  ұғым  ақ 

маралым»,  -  деп  айтатын  ерлер  де 

жоқтың қасы.

Қалаға  тұрмысқа  шыққан  қы- 

зын  бірер  жылдан  соң  іздеп  кел­

ген шешесі танымай қалыпты.  Үш 

баланың  анасы  алдынан  шашын

О Р А М А Л Ы Ң Ы З   Қ А Й Д А ?

жайып  шықса  керек.  Қозысынан 

жеріген  қойдай  болған шешей  қы- 

зын  әзер  танып  талып  қала  жаз- 

даған  екен.  Аман-саулық  далада 

қалып,  ана  мен  қыз  арасында  ақ 

жаулық  әңгіме  болыпты.  Замира 

үлкен  әулеттің  келіні.  Бірақ  ке- 

ліншек  болып  түскеннен  кейін 

бір  жеті  өтпей-ақ  орамал  тағуды 

қойыпты. Ері де, енесі де қарсылық 

білдірмеген екен. «Қаладағы келін- 

шектердің  көбісі  басына  орамал 

тақпайды.  Мәдениетті  ортада  ора- 

нып  жүрсең оғаш  көрінеді.  Батыс- 

тың  сұлу  келіншектердей  біз  де 

шашты  арасынан  гүл  шығарып 

сәндеп,  заманауи  шаш  үлгісін  жа- 

сатқымыз келеді» деген пікірде.

Бірде  жұмысқа  орамал  та- 

ғып  келдім.  Көйлегіммен  түс- 

тес  жарасып-ақ  тұрды.  Алдым- 

нан 

шыққан 

бір 

әріптесім 

«Неге  орамал  тағып  алғансыз, 

шешіп  тастаңызшы»  деді.  Ал  сәл 

сайқымазақтау  бір  ер  жігіт  «сізге 

не  болған  басыңыз  жарылды  ма? 

Әлде  шашыңыз  алынды  ма?»  деп, 

жаулық  көрмегендей  таңғалды. 

Тіпті  бір  әріптесім  орамалды  жа- 

қыны қайтыс болғанда ғана тағады 

деп жүр екен. Керсінше, жары өліп, 

жесір  қалған  әйел  шашын  жайып 

жоқтау  айтқан.  Ал  біздің  бүгінгі 

қаракөздер  күннің  ыстығына  қа- 

рамастан  белден  төмен  түскен 

бұрымдарын  жәйіп  жүр.  Керіс-

кедей  кей  еркектің  өзі 

ер  бола  алмай жүргенде, 

әйелдердің  еркек  болғы- 

сы  келгендей  жаулығын 

жұлып  алып,  жалаңбас 

жүргені  жараса  ма?  Әу 

бастан-ақ  ұлттың  анасы 

болып келе жатқан әйел- 

дердің  жалаңбас  қалуы 

бізге  нені ұғындырады? 

Қасиетті  бас  киімнен 

айырылсақ  не  болмақ? 

«Басқамен  ойнасаң  да, 

басыңдағы бас киіммен 

ойнама»  деп қазақ атам 

бекер  айтпаса  керек. 

Орамалыңыз 

қайда? 

Ойланыңызшы?!

«Әке»  бір  сөздің  өзі  қанша  мағына  береді  десеңізші?  Әке  -   бұл 

күнделікті  тұрмыстағы  отбасының  тірегі,  ақылы,  күші.  «Әке  асқар 

тау» деп бекер айтылмаса керек.  Өйткені әке орны қай заманда да биік 

болған, әрі оны ештеңе толтыра алмайды. Алайда, әкенің қадір-қасиетін 

түсінбей, оны тұлға ретінде қабылдамай жүрген жандар қаншама? Осы 

төңіректе  отбасындағы  ер  адамның  рөлі  қандай?  Шаңырақтың  берік 

болуының  кепілі -   әке  өз  міндетін  мүлтіксіз  атқарып  жүр  ме?  Қазіргі 

таңда әкені қаншалықты бағалап жүрміз?

Кеңес дәуірінде әкелер өз балаларын қатаң тәртіппен тәрбиелеген.  Бала- 

лары да әкелеріне ешқандай қарсы сөз айтпаған,  келіспеген жағдайда жаза- 

ланып отырған.  Қазір айналаға көз жүгіртейікші. Қарттар үйінде  де, көшеде 

де қағажу  көрген әкелерді кездестіреміз.  Бір өкініштісі қолына шарап алып, 

аялдамада  жүрген  жандар  көп.  Әкешім  деп  отырған  баласы,  «отағасы»  деп 

отырған сүйіктісі болмаған соң бақыт қайдан болсын?

Бірде  көшеде  келе  жатып,  жылап  отырған  ер  кісіге  көзім түсті.  Бет-жүзі 

қожалақ, көздері іскен киімі жыртық-жыртық. Аялдамада жалғыз тұрғанмын. 

Қорқып  кеттім.  Туған  өлкеме  қатынайтын  көлікке  біршама  уақыт  қалған. 

Бойымда  қорқыныш  сезімі  басым  еді,  айналама  көз  жүгіртіп  тірі  жанды 

көрмедім.  Ол  кісі  де  сезген  болуы  керек,  түріме  қарап  тұрып  «меніңде  сен- 

дей қызғалдағым бар, менде әкенмен жасты адаммын»  деді.  Сол сөзден кейін 

бар  қоқынышым  сейілді.  Қасына  жақындап  сөзге  тарттым.  Амалсыз  көзіне 

жас  алып,  өзінің  өмірін  баяндап  берді.  «Ауқатты  отбасында  тұрдым.  Әке- 

шешем жол апатынан ерте қайтты. Мен жалғыз қалдым жиған-тергенінің бәрі 

менің  мұрагерлігімде  қалды.  Жоғарғы  оқу  орнын  бітіріп,  қолыма  қос  дип- 

ломымды  алдым.  Әжептәуір  қызметке  орналастым.  Басында  бәрі  де  тама- 

ша.  Сүйген  жарыма үйленіп,  бақытты едік.  Екі  қыздың  әкесі  атандым.  Жыл- 

дар  өте  келіншегім  өзгеріп  шыға  келді,  қыздарымды  да  қарсы  қойды.  Өзіме 

байқатпай  үйімді  өз  атына  аударып  алыпты,  жалақымды  да  өзі  алып  отыра- 

тын.  Мені  бір  күнде  үйден  қуды  да  жіберді.  Кейін  білдім,  ол  тек  мен  үшін 

ғана  сүйген  жар  екен.  Өзінің  тұрмысқа  шықпай  тұрып  сөз  байласқан  жігіті 

бар болып шықты.  Олар бірлесе отырып,  қаншама жылдар бойы менің зәулім 

үйімді,  көлігімді,  фирмамды  өздеріне  аударып  алуды  жоспарлапты.  Талай 

жылдар  өтті.  Қыздарым  бойжетті.  Олардың  жүзін  содан  кейін  көргенім  жоқ. 

Қазір менің үйіме бас сұқсаңыз бөтен бейнемен ғана кезігесіз.  Себебі бәрі, бәрі 

көшіп  кеткен.  Сол  сәттен  бастап  шараппен  серік  болдым,  шарапқа  сылқиып 

алып  қараңғы  түнде  өзіммен  өзім  сырласатынмын.  Жардан  құлаған  сәтте, 

аяқтан тұрып  кетуге  болар ма  еді?  Бірақ менде  махаббат,  сенім,  отбасы  деген 

ұғымдардың  орнын  өшпенділік,  жалғыздық,  қатыгездік  басқан.  Қазір  досым 

да, сырласым мен бауырларым да жоқ.  Өзім әкемді құдайдай көретінмін.  Оның 

айтқан сөзі  біз үшін міндетті түрде орындалуы тиіс-ті. Бірақ мен өз балаларыма 

әкелік махаббатымды  білдіре  алмадым.  Олар маған  «сіздей  әкенің керегі  жоқ» 

деп  екі-үш  жейде  салынған  дорбаны  лақтырып  жіберді.  Анам  әрдайым  «әкең 

келді»,  «әкең  тапсырған  істі  бітір»,  «әкеңнің  айтқан  тілін  ал»  деп  өсірген.  Өзі 

де  әкеме  қарсы  келмейді  «иә,  отағасы»  деп  жүре  беретін.  Біз  үшін  әкенің  сөзі 

заң.  Әкенің  шаңырағын  ешкімге  сатпай,  көздің  қарашығындай  сақтаймын  деп 

жоспарлағанмын.  Алайда  менің  анам  маған  берген  тәрбиені,  келіншегім  бала- 

ларыма бере алмады.  Міне менің өмірім осылай үйсіз-күйсіз жүрген қайыршыға 

айналды»,  - еңсесін көтере  алмады.  Оның «көше  кезіп жүргеннің бәрі қайыршы 

болғанымен,  әркімнің басынан  өткен қайғылары  бар.  Олардың  жүрегі  тасқа  ай- 

налса да, олар да адамдар»  деген сөзі әлі де есімнен кетер емес.

Несіне  жасырамыз,  қазір  үйлену  де,  үй  болу  да  қиын.  Осының  салдары- 

нан қаншама сәби әкесінен айырылып жатыр, әке де осылайша әкелік құқығынан 

айырылып  барады.  Аналар  қос-қос  сәбиін  құшақтап  жалдамалы  пәтерде  жүрсе, 

енді  бірі  өзге  біреудің  етегінен  ұстап  кете  барды.  Әкенің маңыздылығын,  оның 

қамқорлығын, махаббатын сезінейік. Барды бағалай білейікші ағайын!

№ 33 (155)  18  ТАМЫЗ,  БЕЙСЕНБІ,  2016 ЖЫЛ

1

М

\э\

нУп ІД ІLК І

и

Сырдың  даласы  салиқалы  тарихтың  сыбағасы  секілді.  Төсінде  тірлігі  де  озған, 

берекесі  мен  бірлігі  де  озған  өнегелі  өңір.  Алаштың  анасы,  қазақтың  панасы  болған 

шежіресі  шың,  маңызы  мың.  Ұлы  өзеннің ұлтанында тарихи  өркениеттің  өрелі  белгісі, 

шағыл құмында шындық пен шырғалаңның ізі жатыр. Бұл зерттеуі бітік деген сөз емес, 

көне  көмбенің  көзі  әлі  толық  ашылған  жоқ.  Бел  шешкен  бетбұрыс  болса  Сыр  жерінің 

құйқалы  беті тағы  бір қатпарға аршылар еді...

Біздің  бабалар  не  көрмеді?  Құс  қанаты  талатын,  топырақ  құнарына  қасиетті 

құрма  шығатын,  суы  да,  нуы  да  мол  жазира  даланы  ұрпаққа  аманаттады.  Құшағына 

қонақжайлық  қонған,  мінезінен  қарапайымдылық  мамырлаған,  пейіліне  дархандық 

тамырлаған ерекше қасиетті аталық қанымен, аналық ақ сүтімен дарытты. Қай ұлттың 

болмысында бар  осы артықшылық?

Санақ  сөйлегендей,  жүз 

отыздан астам ұлт пен ұлысты 

ұлы шаңырақтың астына алып, 

«тілегі  де,  жүрегі  де  бір»  деп 

жатсынбай,  бір  жапырақ  на- 

нын  қылдай  бөліскен  құдіреті 

керемет  құндылық  емес  пе? 

Мұны  елдіктің  асыл  мұраты 

деген дұрыс болар.  Әсілі, мәр- 

тебелі елдің мұраты алысқа  да, 

ғарышқа да самғай берсін.

Қазір  Қызылорда  облы- 

сында 11 ұлттық мәдени орта- 

лық,  12 діни бірлестік жұмыс 

істейді.  Бір үйдің баласындай 

бірлігі  жарасқан  ұлттардың 

конфессияаралық  және  мәде- 

ни  келісімін,  достық  қарым- 

қатынасын  нығайтуға  бағыт- 

талған  жүйелі  саясат  еркін 

елдің  ерекше  үлгісі  болып 

қалыптасты.  Ұлт  пен  діни 

сенімге қарамастан барлығын 

біріктіретін  осы  күн -   қоғам- 

дағы  тұрақтылық  пен  келі- 

сімнің,  қайырымдылық  пен 

жақсылықтың 

жаршысына 

айналды.

Халқымыз  исламға дейін- 

гі  түркілердің  далалық  заң- 

дарын  биік  ұстады.  Бір  адам 

қиыншылыққа 

тап 

болса, 

бүкіл  ел  жұмыла  жәрдемде- 

сетін  игілікті  ісі  ислам  дінін 

қабылдаған  соң  да  дамып, 

қуаттана  түсті. 

Бүгінде  ай- 

мақтың  143  мешітіндегі  не- 

гізгі  уағыз  -   имандылық,

адамгершілік, бірлікке апарар 

жолды  бағыттайды.  Демек, 

қай  діннің  қалауы  болсын, 

адами  құндылықты  қолдауға 

ниетті.  Демократиялық,  за- 

йырлы мемлекет үшін бұл ба- 

ғыт басты мәселе.

Жаһандану  заманы  келді. 

Өркениет  өріс  алды.  Адам- 

гершілік  принциптерінің  ар- 

туына  қоғамдық  бірлестіктер 

бақылауы 

өсті. 

Соның 

нәтижесінде 

жұртшылық 

қиын 

жағдайда 

«бір 

жа- 

ғадан  бас,  бір  жеңнен  қол 

шығарып»,  қой  үстіне  боз- 

торғай жұмыртқалаған заман- 

ды  сақтап  қалуға  тырыса- 

ды.  Қазақстанды  ортақ  үйім 

және  туған  жерім  деген  мақ- 

таныш  санаған  ұлттардың 

ыстық  ұясы  берік  болғанын 

бүгінгі ұрпақ біз де қалаймыз, 

үміттенеміз,  үлес  қосуға  ұм- 

тыламыз.

Қазір  адамның  тілі  мен 

құдайдың тілі тең емес.  Тәңір 

әрдайым  төрде  тұруы  тиіс. 

Ал,  Құранның  қасиеті  — 

қоспасы  жоқ,  тәңір  тілі  еш 

өзгеріссіз келеді. Дін саясатқа 

қарсы  тұрмайды,  өйткені  ол 

өтірікке  жүрмейді.  Қадір  мен 

сыйластықтың  осал  келуі, 

ар-намыстың  мықты  еместігі 

және  діннің  өз  деңгейінде 

болмай  тұрғанында.  Аңыра- 

қай  соғысындағы  жеңіс  бір-

лігіміздің  бағасы,  діннің  қуа- 

тында  еді.  Сол  арқылы  қазақ 

халқының  даңқы  бір  аспан- 

даған  жоқ  па?  -  деген  ой  бо- 

латын.

Жалпы, 

атам  қазақтың 

аталы сөзі бар:

Ұлың жер болмасын, 

Келінің кер болмасын, 

Атың тер болмасын, 

Көкірегің  шер  болмасын, 

-  дейтін.  Мұның  нақты  ны- 

шаны  «балаң  жақсы  бол­

са  көзің  тірі,  халқың  жақсы 

болса,  сөзің  тірі»  дегенге 

саяды.  Ойды дәл бұлай бұру- 

дың  астары  жоқ  емес.  Жәй 

ғана  мысал.  Кәсіби  бокс- 

тан  әлем  чемпионы  Генна­

дий  Головкиннің  жақсы  бір 

сөзі  бар:  «әкем  -  орыс,  ше- 

шем - кәріс, мен -  қазақпын» 

деген.  Қандай  керемет  сөз! 

Туасы,  осы  бір  сөздің  өзі 

бүкіл Қазақстанды жылытып 

тұрғандай әсер  әкеледі.

Ел  тәуелсіздігі  бауырлас- 

тардың бірлігіне барлық мүм- 

кіндікті  ашты.  Қазір  ұлттар- 

дың  тілін,  ділін  дамытуға 

даңғыл жол бар.  Оның бір па- 

расы  деп  Қазақстан  халық- 

тары  Ассамблеясының  құ- 

рылуы  мен  қызметінің  қанат 

жаюымен  өлшеуге  болады. 

Не десекте, рухани келісімнің 

келелі  көкжиегіне  халық  бір- 

лігі кепіл бола алады.

жүктеу/скачать 4,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: