тундырған жолдастарымды итеріп түрып, оларға біртурлі ңыз-
танышпен қарадым: «Самая ескен сол бір кеш туралы естіме-
гендерге, ол оқиғаны білмейтіндерге қандай жақсы! Түкке де
қажеті жоқ. Мен де мыналар секілді өмірге бір ғана көзқарас-
пен қарасам ғой».
Соңғы ойымнан селк ете қалдым. Қаумалағандарға қарсы-
ласпастан, басымды терезеге бурып, қар басқан қала кел-
бетіне көз тастадым. Сонда мен өмірді басқаша көремін бе?
Бул өзі артықшылық па, әлде кемшілік пе? Муның жауабын
білмедім. Өмірге екі турлі көзқараспен қарауым, қостілділі-
гімнен деп шештім. «Царь» деген орыс сөзін айтқанымда,
көз алдыма қанішер, рақымсыз патша - II Николай келсе, ал
француз сөзі - «tsar» мулде басқа сезімге бөлейтін: бүл сөз -
жарыққа, әдемі эуенге толы болатын, Атлантиданың қайта-
ланбас ауасын еске салатын, жарқыраған аспзлы шамдарды,
жарықпен шағылысқан әдемі бикештердің и ы ш н көлбең-
дететін. Соңғы көзқарзсыма айналамдағылар кекесінмен
қарайтындықтан, оны жасыру керек екенін түсіндім.» (А. Ма-
кин. Француз мұрасы, 36 бет).
Non, il пе s'agissait pas pour тоі de
rehabiliter ce Nocolas II. Je faisais conflance a
mon manuel et a notre proffesseur. Mais ce
jour lointain, ce vent, cet air ensoleille? Je
m'embrouillais dans ces reflexions sans
suite - mi-pensees, mi-images. En repoussant
mes camarades rieurs qui m'agrippaient
et m'assourdissaient de leurs moqueries,
j'eprouvai soudain une terrible jalousie
envers eux: «Comme c'est bien de ne pas
porter en soi cette journee de grand vent, ce
passe si dense et apparemment si inutile.
Oui, n'avoir qu’un seul regard sur la vie. Ne
pas voir comme je vois...»
Cette derniere pensee me parut tellement
insolite que je cessai de repousser les attaques de mes persifleurs, me
tournant vers la fenetre derriere laquelle s'etendait la ville enneigee.
Done, je voyais autrement! Etait-ce un avantage? Ou un handicap, une
tare? Je n'en savais rien. Je crus pouvoir expliquer cette double vision
par mes deux tongues: en effet, quand je pronongais en russe «ЦАРЬ»,
un tyran cruel se dressait devaint moi; tandis que le mot «tsar» en
frangais s'emplissait de lumieres, de bruits, de vent, d'eclats de lustres,
de reflets d'epaules feminines nues, de parfums melanges - de cet air
inimitable de notre Atlantide. Je compris qu'il faudrait cacher ce
deuxieme regard sur les choses, car il ne pourrait susciter que les
17
Достарыңызбен бөлісу: