283
харпі жазылсын, ол жазылмай, басқа харіп жазылатын орны
болса, естілген дыбыстың харіпі жазылмай, басқаның жазы-
латын себебі ғылым, наху я ғылым сарф жолыменен ыспат
етілсін.
«
ا » (а) жазылған сөздің алдында дәйекші « ء » тұрса,
«
ٲ» (а)
жіңішке айтылады. Мысалы: نادباء (әбден), ناء (ән), ناسء (сән)
деген сөздер ішіндегідей.
«
و » (о) –
боқай, тоғай, қомағай, деген сөздерде
б-ның,
т-ның,
қ-ның соңынан қандай сөздер естіледі, сол дыбыстың
белгісі. Бұл харіпті оқығанда һәм оқытқанда, сол естілген
қалыпта айтарға керек. «
و » (о) қазақ тілінде анық дыбыс.
Оны қалдырмай жазу тиіс. «
و » (о) жазылған сөздің алдында
дәйекші « ء » тұрса, «
و » (о) жіңішке айтылады. Мысалы: توا
(от) ، تواء (өт) ، روت (тор) ، روتء (төр), زوب (боз) – زوبء (бөз).
«
ۇ » (ұ) رؤت (тұр) ترؤج (жұрт), مؤق (құм) деген сөздерде
т-ның,
ж-ның,
қ-ның соңынан қандай дыбыс естіледі, сол дыбыстың
белгісі. Бұл дыбыстың харіпін «
و » (о)-дан айыру үшін, үстіне
«
ۇ » қоямыз. «
و » (ұ)-ны оқығанда һәм оқытқанда, сол естілген
қалыпта айтарға тиіс.
Сөз ортасында я басында анық һәм ұзын естілетін жерлерде
екі «
ۇ » (ұ) жазуға тиіс. Мысалы: ارؤؤت (тура), سؤؤت (туыс) де-
ген сөздерде. Басқа түркі тілінде екінші «ؤ» (ү) орнына «غ» (ғ)
келеді. Мысалы: ارغؤت (туғра), جـغؤت (туғыш).
«
و » (о) мен «
ۇ » (ұ) екеуіне зор ілтипат керек. Бұлардың
жазылуы ұқсас болғанмен, айтылуы ұқсас емес. Қой (мал) де-
ген сөзбен құй (шай құй) деген сөздердің мағыналары қандай
басқа болса, айтылуы һәм сондай басқа, «
ۇ » (ұ) көмескі айтыл-
са да, қалдырмай жазу керек. «
ۇ » (ұ) жазылған сөздің алдында
дәйекші «
ء » тұрса, «
ۇ » (ұ) жіңішке айтылады. Мысалы:
– رواء
رؤا (ұр)
– (үр), روتء (түр) – رؤت (түр). رؤب –روبء (бұр) – (бүр).
«
ى » (ы) –
жаны, малы, тары деген сөздерде
н-ның,
л-дың,
р-дың соңынан естілетін дыбыстың белгісі. Бұл дыбысқа тура
келетін араб әліппесінде харіп жоқ. Сондықтан аламыз «
Достарыңызбен бөлісу: