107
Жүсіп поэзиясындағы діни таным оның əрбір айтар ойына, толғамына
тірек қызметін атқарады. Мəшhүр мұрасын зерттеушілердің бірі Ер-
тай Мəшhүр Жүсіп шөбересі ақын өлеңдеріндегі дін тақырыбы жайлы
“Мəшhүр Жүсіп Көпеевтің дін тақырыбына көп жазғанын зерделеген-
де, алдымен оның себебіне біраз үңілу керек. Мəшhүр Жүсіп алғашқы
өлеңдерін жазып, əдебиетке араласа бастаған шағы ХІХ ғасырдың
соңғы ширегіне дөп келеді. Бұл патшалық Ресейдің қазақ елін отар-
лауы белең алған кез еді. Жердің ең шұрайлысын келімсектерге беру
арқылы тек экономикалық емес, рухани қыспақта дендеп ене баста-
ды. Мұндай жағдайда дінге насихаттау, халықты Аллаға құлшылық
етуге, дін жолына шындап кірісуге үгіттеу дінді ғана емес тілді, жал-
пы ұлттық болмыс-бітімді сақтаудың ең пəрменді құралы болғанын
аңғару қиын емес“ (“Ислам əлемі“. 1997, №3) деген түйінді ой айтады.
“Дін“ деген ұғымның тек қана жақсылықпен жанасатыны жəне
адамды ізгілікке, бөлінбейтін бірлікке, бүтіндікке, адалдыққа
тəрбиелейтіні белгілі. Əр халықтың дүниетанымдық ерекшелігі,
таным-түсінігіне орай ол белгілі денгейде ұлттық санаға да əсерін
тигізбей қоймайды. Мəшhүр Жүсіп өз поэзиясына дінді тұғыр
етіп, сол арқылы ағартушылық-азатшылдық ойын білдіре оты-
рып, бірлікке, білімге, ғылымға үндеп, адамгершілікті насихаттау
арқылы қоғамдық маңызы бар ой айтқан. Осы тұрғыдан келгенде
ақын шығармашылығындағы дін рухани-мəдени өмірді өркендетуге
үндеудегі басты бағыт-бағдар. Ақын бірде:
Достарыңызбен бөлісу: