86
– Байқайсың ба, балақай,
- деді папам ән соңында, – бәрі
Исанікі боп кетпесін деп, соңғы шумақта халық әндері стилін
сақтадым, өйтпесе тағы болмайды.
– Әміренің зеректігі ғажап болатын,
- деп Исекең бір
серпіліп, ескі досы еске түскенде сонау бозбала шағы, жас
дәурені бір сәт қайта оралғандай, көзі балбұл жанып,
сөзін
шатты бір үнмен жалғастыра берді. – Не бары 10-15 минутта
жаңағы сөздерді жаттап алды да, кешке «Назқоңырды»
тамылжыта сайрады-ау, шіркін.
Бар дауысымен шырқағанда
қайда оған жететін әнші десеңші! – деп ақын бір күрсініп
қойды. Аздан соң: – Міне, осылай сендердің аналарыңа
арнаған өлеңім дүниеге келді. Содан соң халық әні
«Қалқаның» сөзін де Шәрбануға арнадым. Жұрт халық
ақыны
Қалқаның әні дейді, ол қате, - деп бір шындықтың
бетін аша кетті, осы тұста.
Достарыңызбен бөлісу: