283
7-тарау
•
Құрылымдық
функционализм, жүйелер теориясы
және конфликт теориясы
лар, символдар, т.б. арқылы жүйе күрделі ортаны түсінікті бейнеде қайтадан
басқаша қабылдайды. Қысқаша айтқанда, жүйе қоршаған ортаның өзіне нақты
да түсінікті қарапайым бейнесін жасау арқылы қалыптасады.
Осының барлығынан маңыздысы – жүйе өзінің меншікті құрылымы мен эле-
менттерін өз бетінше қалыптастыра алады.
Бұған қоса, аутопоэзис жүйенің өзін
үнемі қайтадан жасап, қалыптастырып отырады. Бұл түсінік Луманды өзіне дейінгі
Толкотт Парсонс сияқты құрылымдық функционалистерден ерек шелеп тұрады.
Ертеректегі функционалистер әлеуметтік жүйелердің өмір сүруін өзінен-өзі болуға
тиісті жағдай деп есептеді; құрылымдардың кейбір түрлері әмбебап әрі ауыспа-
лы болды. Бірақ Луман аутопоэтикалық жүйе
құрамдарының ешқашан қайта-
ланбайтынын айтады. Ол әрдайым жаң ғырып отыруы тиіс. Бұл қоғамдық өмір
оның мүшелерінің тұрақты жетістік терінен құралатыны жайлы этноәдіснамалық
идеяға (қараңыз: 10-тарау) өте ұқсас. Өзінің және адамдардың әрекеті арқылы
әлеуметтік жүйелер өздері өмір сүретін құрылымдарды кеңірек ауқымда қалып-
тастырады. Бір жағынан, бұл әлеуметтік жүйе жасалуының
өзгешелігін білдіреді,
ал Луман болса, ойға сыймайтын жетістіктерді болжайды. Басқа жағынан алып
қарағанда, бұл әлеуметтік жүйелердің біршама бейімделгіштігін көрсетеді. Өйт-
кені олар ылғи да өздерінің құрылымдары мен элементтерін жасақтайды, соны-
мен қатар бұл элементтерді қоршаған ортаның талаптарына сай өзгерте алады.
Достарыңызбен бөлісу: