Ниетім жоң айнуға.
Баласымын адамның,
Үңсағым жоқ маймылға.
(Кісі емеспін - Адаммын!)
2.
Адамның табиғаттағы мәні жөнінде Абай не айта-
ды? Адам өмірінің ңүндылығы туралы не айтылған?
" Көк тұман - алдындағы келер заман,
Үмітті сәуле етіп көз көп ңадалған.
Көп жылдар көп күнді айдап келе
жатыр,
Сипат жоң, сурет жоң, көзім талған.
Ол күндер - өткен күнмен бәрі бір бәс,
Келер, кетер, артына түк ңалдырмас.
Соның бірі - арнаулы таусыншаң күн,
Арғысын бір-аң Алла біледі рас.
Ақыл мен жан - мен өзім, төн - менікі,
"Мені" мен "менікінің” мағынасы - екі.
"Мен" өлмекке тағдыр жоң әуел бастан,
"Менікі" өлсе өлсін, оған бекі.
Ш ыраңтар, ынталарың "менікінде",
Тән ңүмарын іздейсің күні-түнде.
Әділеттік, арлылың, махаббат пен -
Үй жолдасың қабірден өрі өткенде.
Адам ғалыл (өтпелі) дүниені дер менікі,
Менікі деп жүргеннің бәрі оныкі.
Тән ңалып, мал да қалып, жан кеткенде,
Сонда ойла, болады не сенікі?
Достарыңызбен бөлісу: