Бердібек соқПАҚбаев
жүктеу/скачать 0,66 Mb. Pdf көрінісі
|
Berdibek Sokpakbaev Menin atym Kozha
| ОН ҤШІНШІ ТАРАУДА
«Қызыл бұзау» деп атаса да болар еді. Оқу жылы басталатын мезгіл жақындап қалды. Биыл алтыншыға барамын. Орта мектепті бітіргенге дейін әлі де болса тӛрт, тӛрт емес-ау, сойылдай бес жыл бар. Ой, қандай ұзақ. Адам болып шығу деген, ойлап отырсаң, машақат нәрсе екен ғой. Оқулықтарымның бәрін дайындап қойдым. Мамам Қайыпжан шоферге ақша беріп жіберген екен, Алматыдан ол су жаңа форма әкеліп берді. Амандық болса, бірінші сентябрь күні Қожекең жарқ етіп кӛшеге шығады сонымен. Енді оқу жылының басталуын шыдамсыздана күтемін. Адам деген қызық қой. Оқып жүргенде демалысты аңсайсың. Енді, міне, демалыста жүріп, оқуды сағына бастадым. Жаздыгүні қыс болса екен дейсің, қыста жазды кӛксейсің. Бұл неліктен, а? Адам баласының бабын қалай табуға болады? Дегенмен, менің оқуды аңсауымда сап-салмақты себеп бар. Оқу басталды деген сӛз — Жанармен бірге боламын деген сӛз. Айтпақшы, ұмытып барады екенмін ғой. Бүгін лагерьдің жабылатын күні деген. Олай болса, Жанар келеді. Ура, Жанар келеді! Жанар! - Қожатай, үйдемісің? Кӛңілді кезімде әжеммен де болса әзілдесіп қоюға жаным құмар. - Мүмкін, үйде шығармын. Қарап кӛріңіз, — деймін қыздардай сызылған үнмен. - Үйде болсаң, әлгі қызыл бұзауды тауып әкеп, қораға кіргізіп қойшы. Мына ыстықта енді ол жайылар деймісің. - Егер үйде болмасам қайтем? - Үйде болмасаң да бар, — деп әжем шорт кеседі. Мен оның қитығына тие түсуге құмармын: - Үйде болмасам, қалай барам? Сіздің жұмсағаныңызды естіген жоқпын ғой? - Әй, қылжақтамай, бар деймін, бар деген соң. - Айталық, бармадым, әже. Онда не болады? - Бармасаң, тоқмаш жейсің. - Піскен тоқмаш па, шикі тоқмаш па? Менің қылжағым тойғыза бастағандықтан, әжем енді үндемейді. Бұзаулар жайылатын жаққа қарай жайлап басып келе жатырмын. Лып еткен леп жоқ, қапырық. Күннің бір шоқ ыстығы менің шекеме жабысып қалғандай күйдіріп, тесіп барады. Қызған жерді сипалап, басып-басып қоямын. Шошқаның жалындай сояу қайратты шашым алақаныма ып-ыстық болып басылады. 40 Sauap.org Селоның шетіне шығып қалып едім. Сол кезде қарсы алдымнан шаңы бұрқыратып зырлап келе жатқан жүк машинасы кӛрінді. Кузовы толған бала. Галстуктері желбіреп, шулап ӛлеңдетіп келеді. Машина жақындап келгенде таныдым — лагерьден қайтып келе жатқан ӛзіміздің балалар екен. Әне, анау Жанар. Маңдай шашы желбіреп, маған қарап жайлап күлімсірейді. Екі қолымды бірдей жебелеп, мәз-мәйрам болдым да қалдым. - Сәлем, Қожа! - Қара Кӛже! - Қожа! — деген бірнеше дауыс қатарынан жамырап, ағызып ӛте шықты. Жанардың тӛбесін бір кӛргенім ӛлшеусіз бақытқа кенелгенмен пара-пар болды. Машина соңынан далбақтап тура жүгіруден ӛзімді ӛзім әзер ұстап қалдым. Осы кезде қабақтан маңқиып шығып келе жатқан ӛзіміздің қызыл бұзауды кӛрдім. Іс-міс жоқ, тырағайлатып әлгіні қуып ала жӛнелдім. Қолды- аяққа тұрмайтын бейне бір құйын тәріздімін, бұзауды басып озып, жосылтып, о жағынан бір шығам, бұл жағынан бір шығам. Не боп қалғанын түсіне алмай сасқалақтаған қызыл бұзау тасырлатып шеткі бір үйдің қорасына қойып кетті. Қызыл бұзауды одан жетелеп алып шықтым. Сол арада сап етіп басыма бір ой келе қалды. Егерде қызыл бұзау адам тілін түсінетін болса, мен оның мойнынан аймалап, алдына тізерлеп отыра қалып, ӛтініш жасаған болар едім: «Сүйкімді қызыл бұзауым, мен қазір сені тағы да тұра қуған болайын. Сен ұстатпай қашқан бойда Жанар үйінің қорасына кіріп кет. Соңыңнан мен жетейін қиқулап. Сонан соң абалап ит үреді, үйден Жанар жүгіріп шығады. Мен оны бір айдан бері кӛрген жоқпын ғой. Мен отан бірдеңе айтармын, ол да маған бірдеңе айтар. Жанармен сол арада біраз сӛйлесіп, сұқбаттасып қалайын...». Қызыл бұзау бұны қайдан ұқсын. Қоя берсем болды, үйге қарай безгелі тұр. Жоқ, үйді қоя тұр. Сен маған әуелі қызмет істе. Мен бұзауды ноқтасынан жетелеп, Жанар үйінің алдына әкелдім. Ешкім қарап тұрған жоқ па деп, тӛңірегіме кӛз саламын, тым-тырыс. Ашық тұрған қақпадан бұзауды қораға қарай айдасам, бӛтен аулаға жолағысы келмейді. Сол арадан жіңішке бір шыбық тауып алдым да, сауырға аямастан осып-осып жібердім. Шіркінге жан керек екен, тӛргі бұрышқа бір-ақ барып жетті. Сүйеулі тұрған легенді құлатып, итті абалатып, ауланың әлек-шәлегін шығарды. Ойлағаным болып, сол кезде үйден Жанар жүгіріп шықты. Адам сасқанда не айтарын білмей қалады екен ғой. - Жанар, ана бұзауды бері қуып жіберші, — деппін. Бұдан басқа ештеңе де айта алмадым. Иттен үркіп, тырағайлап шыққан бұзаудың соңынан қуып кете бардым. |