кайнозойлық Анд қатпарлы жүйесінің жалғасы болып табылатын
жас қатпарлы құрылымдарға ұласады. Олардың іргетасының ӛте
күшті ӛзгеріске ұшыраған құрлықтық шӛгінді жыныстардан
құралғандығы осы аймақта жер қыртысының құрлықтық типінің
дамығандығына дәлел болады. Ондағы жер қыртысының орташа
қалыңдығы 40 км. Антарктиданың қазіргі жер бедерінің
қалыптасуы жаңа жанартаулық атқылаулар нәтижесінде жүруде.
Жанартаулық тауларға Эребус (3794 м), Террор (3262 м) жатады.
Жер бедері ерекшелігіне байланысты Батыс Антарктида және
Шығыс Антарктида болып екіге бӛледі. Оларды жан-жағынан
жағалаулық және ішкі құрлықтық белдеу қоршай орналасқан.
Жағалаулық тау белдеуі бірнеше ірі тау жоталарынан тұрады.
Оларға Голицин, Принц-Чарльз, Эндерби тау сілемдері, Королева
Мод жері мен Трансантарктида таулары, Пенсакол, Шеклтон
таулары жатады. Таулардың орташа биіктігі 1200 – 2500 м,
абсолюттік биіктігі 3500 – 4000 м-ге жетеді. Ішкі құрлықтық тау
белдеуіне Гамбурцев тауы (абсолюттік биіктігі 3550 м) жатады.
Шығыс Антарктиданың теңіз деңгейінен жоғары орналасқан
бӛлігінің орташа биіктігі 690 м, ал оның теңіз деңгейінен тӛмен
жатқан бӛлігінің орташа ойыстығы 460 м. Батыс Антарктида
жерінің 80%-дан астамы мұз айдынында ӛте қатты ойысқан
ойпаңдар. Оның орташа тереңдігі – 700 м. Қалған 20%-ына дӛңес
таулы жер бедері тән. Яғни Батыс Антарктиданың жер бедері
шығыспен салыстырғанда ӛте қатты тілімденген. Құрлықтың ең
биік нүктесі Элсуорт тауындағы Винсон тау сілемі (5140 м), теңіз
деңгейінен ең тӛмен жатқан жер – Бентли ойысы. Алқапты кең
жазықтардағы құрлықтың қайраңдық мұздықтары Антарктида
жерінің 12%-дай жерін алып жатыр. Антарктида табиғатын зерттеп
білу планетамыздағы тіршілік дамуының ӛткені мен болашағы
арасындағы байланысты анықтауға мүмкіндік береді. Әсіресе ол
құрлық – мұхит – атмосфера – мұздану процестері арасындағы
байланысты анықтауда негізгі буын болып табылады.
Достарыңызбен бөлісу: